Zeeslak zwemt als vliegend insect
Het wetenschapsnieuws van deze week.
MERS-vaccin uit rund
Een rund dat menselijke antistoffen maakt tegen dromedarisziekte. Die wonderlijke vondst beschrijven Amerikaanse biotechnologen deze week. De antistoffen zijn bedoeld tegen MERS, de longziekte die sinds 2012 haast zeshonderd levens heeft geëist. Het serum verhindert dat het MERS-virus cellen infecteert en kan na een geslaagde test op muizen worden getest op de mens. Om het middel in grote hoeveelheden te produceren, maakten de wetenschappers genetisch gemanipuleerde runderen met wat menselijk dna erin: goed voor een paar ons menselijke antistoffen per maand. Grondstoffen voor geneesmiddelen worden vaker door hybride koeien gemaakt, onder meer door het Nederlandse bedrijf Pharming.
Zeeslak zwemt als vliegend insect
Hij doet in zee wat andere dieren in de lucht doen: vliegen. Een minuscule zeeslak blijkt zich onder water voort te bewegen als een vliegend insect. Het beestje, slechts 3 millimeter groot, heeft vleugels en die gebruikt hij zoals bijvoorbeeld een bij dat doet. De vleugeltjes die uit zijn slakkenhuis steken bewegen in een achtvormig patroon dat bekend is van vliegende insecten. Amerikaanse onderzoekers, die van de bewegingen driedimensionale opnamen maakten, publiceerden hun bevindingen in de Journal of Experimental Biology. Ze noemen het 'vliegen' van de zeeslak een opmerkelijk voorbeeld van convergerende evolutie, de evolutie van een eigenschap bij niet verwante soorten.
Hemelsteen in poolijs
Vlak onder het ijs van Antarctica kan weleens een laag ijzerhoudende meteorieten liggen. Tot die conclusie komen Britse wetenschappers na laboratoriumproeven, waarbij ze verschillende soorten meteorieten opwarmden met een zonnelamp. Omdat ijzer beter warmte geleidt, raakten de ijzerrijke hemelstenen meer opgewarmd, waardoor ze wegzonken in het ijs. Dat verklaart waarom er op de weidse ijsvlaktes van Antarctica relatief weinig ijzermeteorieten worden gevonden, aldus de wetenschappers deze week in Nature. De volgende stap, heeft het team al bekendgemaakt, is om op Antarctica zelf naar de meteorieten op zoek te gaan: ze moeten zo'n halve tot één meter diep onder het ijs liggen.
