Sterrenkundigen ontdekken 'donut', 'walvis' en 'hart' op Pluto
Vanalles hadden sterrenkundigen verwacht te ontdekken op de dwergplaneet Pluto. Maar een donut, een walvis en een heel groot wit hart: daarop had niemand gerekend.
Toch is dat ongeveer wat experts herkennen in nieuwe foto's die de ruimtesonde New Horizons, op weg naar het miniplaneetje, de afgelopen dagen terugstuurde naar de aarde. Op de opnames is goed zichtbaar dat Pluto allerminst een glad, gelijkmatig oppervlak heeft. Rond de evenaar is een band van bubbels, schaduwen en witte vlekken te zien die in elk geval onderstreept dat het ijswereldje niet in zijn geheel is overdekt met ijs, zoals sommige andere objecten in het zonnestelsel.
Mannetje-in-de-maan-stadium
'We zijn bij het bekijken van Pluto nu in het mannetje-in-de-maan-stadium', zegt leider van het geologische Pluto-onderzoek John Spencer in een door NASA uitgegeven verklaring. 'Het is makkelijk je voor te stellen dat je bekende vormen ziet in deze bizarre verzameling van lichte en donkere structuren.' Eerder herkende men in de komeet Rosetta een badeendje, zagen UFO-gelovers een knobbelige heuvel op Mars aan voor een reusachtig gezicht en schreef Galileo Galilei dat de planeet Saturnus zo te zien 'oren' had (het waren de ringen).
De donkere blob op Pluto wordt ook door NASA zelf informeel aangeduid als 'de walvis' en is zo'n 3000 kilometer lang. Boven de staart is een ongeveer 350 kilometer groot, rond object zichtbaar dat sterk doet denken aan een donut. 'Op het eerste gezicht lijkt het op cirkelvormige structuren zoals je die ook elders ziet in het zonnestelsel, van inslagkraters tot vulkanen', aldus NASA.
Sneeuw
De walvis kijkt uit over een witte vlakte die op een gisteren vrijgegeven opname zowaar wel wat weg heeft van een hart. Experts vermoeden dat het hier gaat om ijsafzettingen. Op Pluto is het tussen de min 233 en min 213 graden, temperaturen waarbij je exotische verschijnselen kunt verwachten als stikstof dat wegdampt in het minieme zonlicht en verderop weer neerslaat, misschien zelfs als sneeuw.
Het bezoek aan Pluto, volgende week woensdag, moet uiteindelijk meer licht werpen op het ontstaan van het zonnestelsel. Pluto is naar men aanneemt samengesteld uit overgebleven 'bouwmateriaal' uit de geboorteperiode van het zonnestelsel. Uit eventuele kraters op Pluto hoopt men te kunnen aflezen hoe planeten ontstaan, en of reuzenplaneten als Neptunus, Saturnus en Jupiter altijd zo ver van de zon af stonden, of dat ze dichter bij de zon zijn ontstaan en daarna pas naar de 'buitenwijk' van het zonnestelsel zijn verhuisd.