'Infectie oorzaak dood Mozart'
Over de ziektes en de dood van Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) wordt al eeuwenlang ijverig gespeculeerd. Hij zou vergiftigd zijn door zijn muzikale tegenstrever Antonio Salieri, hij zou gestorven zijn aan hartfalen, acuut reuma, chronische ziektes en aan het eten van varkensvlees....
Zegers combineerde de uit overlevering bekende symptomen van Mozarts laatste ziekte met de resultaten van een epidemiologisch onderzoek dat hij verrichtte aan de hand van Weens archiefmateriaal. Het was de eerste keer dat zoiets grootschalig werd gedaan bij onderzoek naar Mozarts medische geschiedenis. Komende vrijdag promoveert Zegers tot doctor in de muziekwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam . Een van zijn twee promotors is Ton Koopman, Bach-kenner en -vertolker en hoogleraar in Leiden.
Met hulp van een Britse epidemioloog en een Weense stadsarchivaris onderzocht de Nederlandse oogarts 5014 sterfgevallen uit het jaar voor, tijdens en na Mozarts dood. Hij ontdekte een epidemie van Wassersucht, vooral onder mannen die net als Mozart jonger waren dan 40. Dat strookte met het belangrijkste symptoom dat uit overlevering bekend was.
Zegers erkent dat de conclusie van zijn onderzoek indirect bewijs zal blijven zolang er geen nieuwe informatie opduikt. De beschreven symptomen van Mozarts veronderstelde ziekten zijn voornamelijk afkomstig van leken-tijdgenoten, zoals zijn schoonzuster Sophie Haibel, en ‘daar zul je het mee moeten doen’. Maar Zegers’ methode van epidemiologisch onderzoek in combinatie met de bekende symptomen geeft hem wel ‘iets meer recht van spreken’ dan andere onderzoekers die de dood van Mozart eerder hebben onderzocht, meent hij.
