Hoe doorzichtig is het heelal? Dat is wat een internationaal team van sterrenkundigen zich afvraagt, nu met de gammatelescoop MAGIC gammastraling is waargenomen die afkomstig is van de quasar 3C279 (Science, 27 juni). Deze quasar is in feite de kern van een stelsel dat vijf miljard lichtjaar van ons verwijderd is, wat betekent dat de ontvangen gammastraling een recordafstand heeft weten te overbruggen. In de kern bevindt zich een ongeveer één miljard zonsmassa's wegend zwart gat, dat materie uit zijn omgeving opslokt. Deze materie verzamelt zich in een schijf die rond het zwarte gat draait en enorm heet wordt. Het is deze zogeheten accretieschijf die de bron van de gammastraling is. Bijna elke vorm van straling kan zich vrij ongehinderd door het heelal voortbewegen, maar voor gammastraling ligt dat anders: deze reageert met het alomtegenwoordige achtergrondlicht van sterrenstelsels en wordt daardoor steeds zwakker. Omdat 3C279 zo'n beetje halverwege de grens van het zichtbare heelal ligt, zou de gammastraling van dit stelsel hier eigenlijk niet mogen aankomen. Blijkbaar is het extragalactische achtergrondlicht zwakker dan gedacht.