#Notokay: miljoenen vrouwen tweeten over aanrandingen na Trumps 'pussygate'
Voor Trump is 'pussygrabbing' slechts kleedkamerpraat, voor vrouwen is het de harde realiteit. Dat is de boodschap van een Twittercampagne waarin miljoenen vrouwen verhalen over hun aanranding delen. #Notokay, zetten ze bij hun berichten, zodat geïnteresseerden alleen maar die hashtag hoeven in te voeren om een beschamend lesje seksueel geweld te krijgen.
'Ik was 14, was op school, werd op de grond geduwd en overal betast. Mijn geschop stopte hem. Niks gezegd en niemand verteld, tot ik 21 was.'
'Op weg van de sportschool naar huis, 's avonds. Man passeert me en knijpt in mijn kont. Als ik me kwaad omdraai moet hij lachen.'
Vrouwelijke Twitteraars kwamen in actie na een oproep van de Canadese schrijfster Kelly Oxford, die wilde aantonen dat Trumps 'borrelpraat' niet op zichzelf staat. Dat uitspraken als 'Grijp ze in hun kruis, je kan alles maken' seksueel geweld normaliseren, net als de halfhartige excuses erna. Ze had weinig reacties verwacht, vertelde ze later, maar het liep anders. In de 14 uur na haar oproep ontving de schrijfster meer dan vijftig tweets over per minuut.
Zaterdagmiddag was de hashtag #notokay meer dan tien miljoen keer gebruikt, twee dagen later verschijnt nog elke minuut een nieuwe getuigenis over een aanranding of verkrachting.
Women: tweet me your first assaults. they aren't just stats. I'll go first:
kelly oxford
Old man on city bus grabs my "pussy" and smiles at me, I'm 12.
De leeftijd waarop veel vrouwen met seksueel geweld te maken krijgen is schrikbarend jong, maar ook reacties van de omgeving zijn pijnlijk. Het meisje dat op school in haar borsten werd geknepen eindigde bij de rector, terwijl de jongen vrijuit ging. De Vlaamse die op Oktoberfest werd betast kreeg te horen dat ze er in dat jurkje ook wel om vroeg. Opvallend zijn ook de vrouwen die geen aangifte deden, maar nu toch hun verhaal vertellen.
'We realiseren ons dat de schaamte die wij met ons meedragen in feite de schaamte van agressieve mannen hoort te zijn', aldus Oxford, een bekend voorvechter van vrouwenrechten. 'Fuck that.'
@kellyoxford 2012, 3 teens surrounded me on crowded train saying they'd rape me. 1 began to hump my head. No one helped me.
Lauren Ashley Carter
@kellyoxford At my local swim club, on the diving board, hear "hey little girl" turn to find a guy jerking off through the fence - I was 10.
Emily Hughes Armour
#BeenRapedNeverReported en #Zeghet
Vrouwen die weinig over hun aanranding kwijtwillen laten op hun eigen manier weten dat Trumps woorden niet als kleedkamerpraat mogen worden afgedaan. 'Zes jaar oud. Mijn oom', zegt een Amerikaanse simpelweg. Een andere vrouw laat weten dat ze 'in geen miljoen jaar had verwacht' dat haar post-traumatische stress door een presidentiële verkiezing zou worden getriggerd. 'Maar hier zijn we dan.'
#Notokay is niet de eerste en waarschijnlijk ook niet de laatste hashtag die vrouwen gebruiken om het seksuele geweld dat zij meemaakten via sociale media aan de kaak te stellen. In Canada lieten vrouwen twee jaar geleden van zich horen met de hashtag #BeenRapedNeverReported, in Nederland werd #Zeghet binnen no time trending topic na een aflevering van Pauw vorig jaar.
Aanleiding voor dit soort campagnes is vaak een prominente vrouw die openlijk over haar ervaringen durft te vertellen - bij #Zeghet was dat het verhaal van schrijfster Anke Laterveer - óf een prominente man die seksueel geweld bagatelliseert. Bij #Notokay gebeurde het allebei. Daar hoorden vrouwen een presidentskandidaat zeggen dat je vrouwen 'gewoon' in hun kruis moest grijpen én Twittergrootheid Kelly Oxford vertellen hoe pijnlijk bekend zijn uitspraak voorkomt. 'Oude man in stadsbus 'grijpt me in mijn kruis' en lacht naar me', aldus de Canadese in de allereerste tweet van deze enorme protestgolf. 'Ik ben twaalf.'
'De wil om het niet te weten'
Mannen reageren ook, dikwijls in shock. 'Voor een vader met dochters is dit de engste reeks berichten die hier te lezen valt.' Kijk alsjeblieft naar mijn tijdlijn, smeekte een geschokte. Oxford. 'Dit is verschrikkelijk. Dit kunnen we niet langer negeren.'
Renée Römkens, directeur van het Atria instituut voor emancipatie en vrouwengeschiedenis, komt die verbazing maar al te bekend voor. Onderzoek van het Fundamental Rights Agency toont aan dat 45 procent van alle vrouwen in Nederland in haar leven ten minste een keer het slachtoffer van seksueel of lichamelijk geweld wordt (tegenover 33 procent in Europa), maar mensen vallen bijna van hun stoel als je ze dat vertelt, zo vertelt de oud-hoogleraar Interpersoonlijk geweld.
'Sterker nog, nu ik dat percentage hardop zeg vind ik het zelf ook weer hoog. Aan de andere kant: in een vergadering die ik net had zeiden vier van de vijf vrouwen een vorm van seksueel geweld te hebben meegemaakt. Niet zodanig dat ze daar een trauma aan hebben overgehouden, maar wel zodanig dat ze bepaalde situaties of personen voortaan mijden. Dat alleen al is ontoelaatbaar.'
Volgens Römkens komt ons ongeloof voort uit 'de wil om niet te weten', omdat schokkende informatie ook wordt afgeweerd. Maar ook uit het feit dat seksueel overschrijdend gedrag door sommige mensen gewoon normaal wordt bevonden. 'Dat zag je aan die Vindicatjongens en dat zie je aan Trump. Wat hen betreft is het onschuldig. Mannen onder elkaar. Wat deze vrouwen aantonen, en dat doen ze buitengewoon goed, is dat zulke ideeën niet alleen in de hoofden van mannen blijven. Seksueel geweld gebeurt, en vaak ook.'
@kellyoxford I feel my entire life has been one giant sexual assault. Where would I even begin..
degenerate