Grieperig, koud of gewoon zin in iets lekkers? Yvette bakte het ideale troostvoer: bananencake met crumble

We kregen een logee. Al weken hadden we ons verheugd op haar komst. Ik verfde de logeerkamer nog even bij, maakte haar bed op en legde handdoeken voor haar klaar. Zo hotellerig.

Ik haalde haar af van het vliegveld en samen reden we door de glooiende heuvels van West Cork naar huis. Ze was nog nooit in Ierland geweest, dus ik had heel wat bedacht om haar te kunnen fêteren op een Grand Tour. Maar dezelfde avond ging het al mis. Haar lichte keelpijn – die heus zo wel over zou gaan – werd erger en erger en klom haar lijf in als een agressieve plaaggeest. Na een dag lag de logee volledig plat.

Mijn spannende expedities werden verruild voor ritjes naar de drogist en apotheek. En mijn arme vriendin knapte maar niet op.

Door het slaapkamerraam zag de zieke betoverende sneeuwlandschappen voorbijtrekken, de zon opkomen en weer ondergaan. Ik maakte soep en troostvoer, bakte cake en zette kopjes thee. Pas na dagen ziekbed stond ze weer licht bibberend op haar benen. We maakten een voorzichtige wandeling, en toen dat ging nog eentje. We hadden nog een heel schema voor ons, dus moesten we voortmaken. Ik liet wat plannen vallen en hield het bij mijn top 5, zodat ze nog iets meekreeg in de vakantiedagen die haar hier nog restten.

We werden niet teleurgesteld. De regen trok speciaal voor haar weg. De zon piepte tevoorschijn, de wind ging liggen. Zagen we daar nou walvissen of niet? We tuurden vanaf de hoge kliffen over de oceaan. Even later zagen we honderden zeehonden met hun harige jongen, veilig in een baai. Toch grote rovers in zee gezien dus. We zagen vossen in de nacht voor de auto uit, spelend op de landweg, hazen en konijnen dansend door de tuin, het leek wel of iedereen meedeed in dit theaterstuk om het haar naar de zin te maken. Een sprookjesachtige Ierse toverweek.

Bananencake met bruinesuiker-kaneel-hazelnoot-crumble

Voor deze troostrijke cake voor bij alle kopjes thee maalden we geroosterde hazelnoten uit onze tuin fijn tot meel. Sommige winkels verkopen hazelnootmeel. Als u het kunt vinden, gebruik het hier. Het is krankzinnig lekker.

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Maak de crumble. Meng suiker, bloem, notenmeel, zout en kaneel met elkaar in een kom. Wrijf de boter erdoor tot het kruimelig is en schep de gehakte noten erdoor. Zet de kom in de koelkast tot gebruik.

Vet een taartvorm (liefst een met losse bodem of springvorm) van ongeveer 24-26 cm doorsnede in met boter en bekleed de bodem en zijkanten met op maat geknipt bakpapier – vet deze ook in.

Meng de bloem, het notenmeel, bakpoeder, bruine suiker, zout en kaneel met elkaar in een kom. Doe dat met een garde zodat alles goed wordt gemengd.

Klop de bananen glad met de mixer. Klop de boter erdoor en vervolgens de eieren en tot slot de yoghurt tot een gladde crème. Spatel het meelmengsel erdoor.

Schep het in de ingevette taartvorm. Bestrooi het beslag met de kruimellaag uit de kom in de koelkast.

Bak de cake tot een erin gestoken prikker er schoon uitkomt: zo’n 50 minuten (baktijd is afhankelijk van de maat van uw bakvorm en dus de hoogte van uw cake, check regelmatig vanaf 40 minuten).

Ik zet de bakvorm altijd op een bakplaatje. Hij kan fiks rijzen, heel soms over de rand, zo blijft de oven schoon.

Laat de cake 10 minuten in de vorm rusten en til hem dan uit de vorm op een rooster om verder af te koelen.

Opmaaktip:

Overgiet droog geworden cake met warme kaneelsiroop (koude siroop blijft erop liggen en zal niet intrekken). Half (bruine) suiker inkoken met hetzelfde gewicht aan water. Op smaak brengen met veel kaneel of andere specerijen.