Zweedse passie wint het van Fins catenaccio

Finland, op een hatelijke nul staande, ging in de finale in het Palasport Olimpico aan het grote zelfvertrouwen van de Zweedse opponenten ten onder (2-3). De Zweden leken op de laatste dag van het toernooi een versnelling extra gevonden te hebben. Ze speelden ijshockey in de overdrive.

Finland was het team in vorm in Turijn. Liefst vijf keer was door doelman Antero Niittymäki de nul gehouden. Zevenmaal op rij had Finland, aan het toernooi begonnen zonder zeven geblesseerde basisspelers, gewonnen.

Zweden, in de eerste twee duels getroffen door de afwezigheid van sterspeler Forsberg, had een keer uit onmacht verloren (0-5 tegen Rusland) en eenmaal uit strategische overwegingen (0-2 tegen Slowakije), om in de kwartfinale het zwakker geachte Zwitserland te treffen.

De Zweedse zakelijkheid maakte in de finale plaats voor pure hartstocht. Finland speelde een soort catenaccio, leunend op de ijzersterke defensie, loerend op de counter. Voor de wedstrijd had aanvoerder Saku Koivu de underdogrol gekozen. ‘Finland - Zweden, dat is het kleine broertje tegen de grote broer.’

Vijfhonderd jaar, tot 1809, heersten de Zweden over het Finse land. De haat tegen de Zweden schijnt nog altijd door de aderen van de Fin te stromen. Die hoort als kind van drie dingen te dromen: ijshockeyer worden, olympisch goud winnen en de Zweden verslaan.

Zweden toonde gisteren de pure klasse waartegen Finland opnieuw niet kon opbieden. In drie onderlinge WK-finales werd eenmaal door de Finnen gewonnen. Zweden is liefst zevenmaal wereldkampioen. In de allereerste olympische finale tussen de twee Noord-Europese grootheden won dan ook de ervaring.

De Zweedse coach Gustafsson kon in Turijn drie spelers van het gouden team van Lillehammer 1994 op het ijs brengen: Kenny Jonsson, Jorgen Jonsson en Peter Forsberg. De laatste werd als 20-jarige wereldberoemd door in de shoot-out tegen Canada de beslissende puck achter de Canadese doelman te prikken.

Forsberg, geslepen, gelouterd en nog steeds gedreven, was gisteren betrokken bij de derde en beslissende goal, na tien seconden in de derde periode. Na twee periodes was de stand 2-2. Finland had de score geopend. Zweden had in de tweede periode gedomineerd.

Bij de face-off in de derde periode veroverde Forsberg de puck. Mats Sundin, de kaalgeschoren reus van Toronto Maple Leafs, passte naar Nicklas Lidström die met een slapshot van de blauwe lijn de bovenhoek wist te vinden. Goalie Niitymäki stak er geen hand naar uit (3-2).

De Tre Kronor, zo heet het Zweedse team in de volksmond, vrij naar de drie kronen die zij op de borst dragen. De wedstrijd werd beslist door drie sterren, was de vaststelling. Forsberg, Sundin en Lidström zijn op leeftijd en zullen hun interlandloopbaan afsluiten.

Zij waren opnieuw aangetreden in Turijn, omdat er iets viel recht te zetten. In 2002, in Salt Lake City, leek Zweden het team in grote vorm, maar in de kwartfinales ging het tegen de zwakste klant, Wit-Rusland, mis (3-4). Rood van schaamte vertrokken de Zweden. Het land sprak schande van zoveel onbenul op het ijs.

Of er in Zweden deze week gehuldigd wordt, is onduidelijk. Dinsdagavond begint de Noord-Amerikaanse competitie alweer en treden de vijf Zweedse spelers van de Detroit Red Wings aan in San José, Californië, tegen de Sharks. Zij zullen een geweldige poster vormen.