Zoë Sedney (16) zou zo maar de nieuwe Dafne Schippers kunnen worden
Sinds Zoë haar zus heeft gezien in Rio weet ze het zeker: ook zij wil naar de Olympische Spelen. Goed dat ze een paar jaar geleden definitief koos voor het atletiek en het hockey liet voor wat het was.
Of Zoë Sedney (16) de nieuwe Dafne Schippers wordt? Sedney krijgt de vergelijking steeds vaker te horen. Het lijkt een onmogelijk grote belofte om in te lossen. ‘Ik vind het best irritant, want in mijn ogen lijken we helemaal niet zo veel op elkaar. Toevallig doen we dezelfde onderdelen, maar we zijn twee verschillende personen.’
Toch is de vergelijking tussen Sedney en Schippers haast onvermijdelijk. Sedney combineert de sprint met de meerkamp, net als Schippers deed. Tijdens de Europese Jeugd Olympische Spelen in het Hongaarse Györ won ze goud op de 100 meter horden en 200 meter sprint. Haar persoonlijk record op die laatste afstand van 23,74 is zelfs sneller dan dat van de huidige wereldkampioene Schippers op die leeftijd. Vader Melvin tempert de verwachtingen: ‘Je kunt atleten op die leeftijd niet met elkaar vergelijken.’
Keuzes
Tot twee jaar geleden deed Zoë naast atletiek aan hockey. Daar was goed te zien hoe vlug ze was. Haar teamgenoten gaven haar steevast een lange bal, waarna Zoë de tegenstanders met een straatlengte voorsprong klopte. Met Zoë in de spits speelde de hockeyclub uit woonplaats Zoetermeer in de landelijke competitie. Ze had voor beide sporten talent, maar twee jaar geleden moest ze kiezen omdat er te weinig tijd was voor beide sporten.
Het werd atletiek: ‘Snelheid is mijn grootste kracht. Atletiek is de sport die daar het beste bij past.’ Sinds ze is gestopt met hockey en zich volledig focust op atletiek, is ze snel vooruitgegaan. ‘Toen ik nog hockeyde werd ik op NK’s 5de. Nu word ik bijna altijd eerste.’
Olympische Spelen 2024
Als Zoë een voorbeeld moet noemen, zoekt ze het letterlijk dichtbij huis. Haar zeven jaar oudere zus Naomi nam in Rio deel aan de Olympische Spelen, in de estafetteploeg met Dafne Schippers. ‘Normaal gesproken zie je alleen onbekende atleten op televisie tijdens de Spelen. Nu stond daar ineens mijn zus. Ik dacht: dit is gaaf.’
Wat haar zus al heeft bereikt, wil Zoë ook meemaken. Haar doel is mee te doen aan de Olympische Spelen van 2024 in Parijs. Stiekem denkt ze ook al aan die van 2020 in Tokio. ‘Mijn zus en ik dromen ervan om samen in de estafetteploeg te lopen op de Olympische Spelen.’
Grote puzzel
Ook voor vader Melvin en moeder Mandy zou dat het mooiste sluitstuk vormen van de inspanningen die zij zich voor de sport van hun dochters hebben moeten getroosten. Urenlang reden ze hun dochters naar trainingen en wedstrijden. Soms was dat moeilijk te combineren met hun werk als accountmanager (vader Melvin) en logopedist (moeder Mandy). En ook de twee andere dochters, Amy en Megan, wilden ze evenveel aandacht geven. Eerst zagen ze Naomi groeien van talent naar olympisch atleet. Nu ligt er voor Zoë misschien wel eenzelfde carrière in het verschiet.
Het helpt daarbij dat het gezin alles al een keer heeft meegemaakt bij zus Naomi. Zoë’s ouders weten de weg in de atletiek. Moeder Mandy heeft zichzelf gekscherend omgedoopt tot ‘de manager’. Op de salontafel in de woonkamer ligt een document met het wedstrijdschema voor het aankomende seizoen. Met verschillende kleuren is aangegeven waar Zoë allemaal kan deelnemen. Naast sprinten doet ze ook aan de meerkamp. Moeder Mandy: ‘Een atletiektoernooi loopt doorgaans over twee of drie dagen. Ze kan onmogelijk overal aan meedoen, want ze zit in meerdere onderdelen. Een toernooi betekent voor ons altijd een grote puzzel.’
