Wie zijn de renners in de geel-zwarte klimtrein van Jumbo-Visma?

Tot nu toe is het voor de concurrentie om moedeloos van te worden. Jumbo-Visma controleert de koers bergop voor geletruidrager Roglic. Wie zijn de pionnen binnen de klimtrein?

Het is het rijtje dat de Tour de France dit jaar de kleur op de wangen geeft: de geel-zwarte klimtrein van Jumbo-Visma. Vijf renners trekken bergop voor klassementsleider Primoz Roglic het zog en houden tegelijkertijd het tempo zo hoog dat de concurrentie elke lust tot aanvallen vergaat.

Tot dusver werkt de strategie. Alleen op de Col de Peyresourde, in een Pyreneeënrit, kwam de kopman te vroeg alleen te zitten en pakte Tadej Pogacar, tweede in de rangschikking, meteen 40 seconden. Woensdag, in de zware Alpenrit naar de Col de la Loze (2304 meter), eindigend over een speciaal voor fietsers aangelegde donkere strook asfalt met een ontzagwekkend stijgingspercentage van 24 procent, zal de sterkte van de geel-zwarte processie tot het uiterste worden beproefd.

Roglic voorspelde dinsdag na de zestiende etappe in Villard-de-Lans een heftige confrontatie tussen de favorieten. Hij beschouwt de 170 kilometer tussen Grenoble en Méribel als de koninginnerit van de Tour. ‘Het zal de hele dag aanvallen regenen. De laatste vijf kilometer zijn crazy.’ Hij rekent op het team. ‘We zullen vechten voor elke seconde.’

Architect van de locomotiefketen is sportief directeur Merijn Zeeman. De volgorde verschilt per etappe, legt hij uit. Het hangt van een reeks factoren af. Hoe voelen de renners zich? Wat zijn de specifieke kwaliteiten? Hoe ziet het profiel van de rit eruit? Wat is het plan van aanpak voor die dag met bijbehorend takenpakket? Details geeft hij niet prijs, voorafgaand aan de rit. ‘Ik wil de concurrentie niet wijzer maken.’
Dit zijn de pionnen in de trein, op alfabetische volgorde dan maar.

undefined

Wout van Aert, 26, Belg

Hij doet iedereen versteld staan in deze de Tour, nadat hij de vorige editie ook al verraste met een ijzersterk optreden, totdat een val op de tijdritfiets in Pau leidde tot voortijdig vertrek. Hij won deze editie twee etappes die in een sprint eindigden, loodst Roglic door het peloton en geeft gedwee gehoor aan het verzoek van de ploeg zich nu maar eens niet met het eindspel te bemoeien.

Maar hij laat zijn fans figuurlijk en zijn tegenstanders letterlijk naar adem happen als hij zich bergop aan het hoofd van het treintje zet. Vraag het Egan Bernal, vraag het Nairo Quintana. Ze moesten er afgelopen zondag af op de Grand Colombier.

Zelf is de Vlaming, dinsdag 26 geworden, niet zo verbaasd. De aard van de rit was ernaar. Als het de hele dag op en af gaat, is hij wat minder, zegt hij zelf. Maar met zo’n laatste klim weet hij wel raad. Als drievoudig wereldkampioen veldrijden is hij ermee vertrouwd om één uur vrijwel geheel door te brengen met een hoge hartslag.

De verwachtingen worden almaar hoger. De Belgische bondscoach Rik Verbrugghe neemt hem volgende week mee naar het WK in Imola, als kopman en als tijdrijder.

George Bennett, 30, Nieuw-Zeelander

Hij is de avonturier in het team. Hij was 18 toen hij zijn fiets in een doos frommelde en naar Europa vertrok. Zoals zoveel landgenoten begon hij zijn sportcarrière in het rugby, maar hij is allesbehalve een mannetjesputter – minder dan 60 kilo op de schaal. Op de mountainbike – eerst alleen bedoeld om de conditie op peil te houden – kon hij beter uit de voeten.

In een hoog tempo wisselde hij aanvankelijk van team. Eerst waren er twee kleine Franse ploegen, daarna volgden Trek-Livestrong, Radioshack en Cannondale. Sinds 2015 zit hij bij Jumbo. Daar heeft hij het goed naar zijn zin, al heeft hij wat moeite met de recht-door-zeementaliteit. ‘Nederlanders hebben werkelijk overal commentaar op.’

Hij zou deze Tour niet rijden, hij was voor het eerst ingeroosterd voor een kopmanschap in een grote ronde, in de Giro d’Italia. In Frankrijk vervangt hij de geblesseerde Belg Laurens De Plus. Zijn beurten aan kop zijn korter dan de ploeg gewend is. Het is het gevolg van een val aan het begin van de Tour. Zeeman: ‘George is goed, maar hij heeft niet de wonderbenen van de weken ervoor.’ Vorige maand won hij nog de Grand Piemonte.

Tom Dumoulin, 29, Nederlander

Hij is de meesterknecht die niemand zag aankomen. Hij velde zelf het vonnis op de Port de Balès in de Pyreneeën, toen hij moeite had om het tempo van Wout van Aert bij te houden. Nog één krachtsexplosie op de Col de Peyresourde, om daarna de ambities voor de gele trui in zijn binnenste op te bergen. Hij is goed, vindt hij, maar niet goed genoeg om naast Roglic het kopmanschap op te eisen.

Sindsdien is hij telkens vertegenwoordigd in de voorste gelederen van het peloton. Als dienaar van dienst reageerde hij op uitvallers, op Richard Carapaz op de Puy Mary, op Egan Bernal in de straten van Lyon, op Adam Yates op de Grand Colombier. Soms door een versnelling te plaatsen, dan weer op zijn eigen hoge tempo te vertrouwen.

Jumbo-Visma hoopt stilletjes op meer. Op de Puy Mary kreeg hij de opdracht nog vol door te rijden tot de streep. Zijn sloopwerk op de Gran Colombier leidde ertoe dat hij weer terug is in de top-10. Sportief directeur Zeeman sluit niet uit dat er nog meer mogelijk is. ‘Maar geen misverstand: de focus van iedereen ligt op Primoz. We zijn hier om de Tour te winnen.’

Robert Gesink, 34, Nederlander

In een maandag vrijgegeven videoverslag van de rustdag in de Tour valt op hoe dicht de routinier van de ploeg zich ophoudt bij Roglic. Hij spreekt hem aan bij de bus, op een trainingsrit rijden ze veel zij aan zij. Gesink is de informele wegkapitein, zo lijkt het. Ervaring zat. Hij weet wat het is om klassementsrenner in Frankrijk te zijn, met een vierde plek in 2010 en een zesde in 2015.

Hij maakt indruk, op zijn 34ste. Al vroeg neemt hij de kop, zijn beurten zijn lang en overtuigend, en hij doet het niet alleen in de bergen. Voor de Colombier was hij het die voortjakkerend het hele spul aan de voet in Culoz afzette, na ook al veel werk te hebben verzet op de voorgaande cols.

Het is hem al enkele jaren niet meer te doen om een hoge klassering. Het leverde hem te veel stress op. Hij zag anderen in de ploeg langszij komen: Steven Kruijswijk, Primoz Roglic. Geel met de ploeg in Parijs zou, zei hij eerder, een kroon op zijn carrière zijn. Het is realistisch, weet hij, en het is fantastisch om erbij te zijn.

Sepp Kuss, 26, Amerikaan

Hij heeft het meest uitgestreken gezicht in de klimtrein. De inspanning is er niet aan af te lezen. De debutant in de Tour komt uit Durango, Colorado, Verenigde Staten. Zijn eerste sportliefde was ijshockey. Hij stopte toen hij 16 was. Te klein van stuk, niet handig genoeg. Zijn ouders wilden dat hij actief bleef. Zijn vader, Korea-veteraan, was skicoach. Zijn moeder fietste. Hij volgde haar voorbeeld.

Hij viel Jumbo op in zijn eerste World-Tourwedstrijd, de Tour van Californië van 2017. Vorig jaar won hij als knecht van Roglic in de Vuelta de bergrit naar Santuario del Acebo – bij Jumbo-Visma krijgen assistenten soms de ruimte.

Hij wil graag doorgroeien tot klassementsrenner. Zover is hij nog niet, erkent hij zelf. Het is lastig de volle drie weken optimaal geconcentreerd te blijven. Aan de tijdrit valt nog veel te sleutelen.

Zeeman is te spreken over Kuss. ‘Er zat één slechte dag tussen, de eerste rit in de Pyreneeën. Op de Puy Mary was hij ronduit super’. Op de Grand Colombier hield Dumoulin het zo lang vol dat hij zelf niet meer aan de bak hoefde. Hij werd zesde en staat na dinsdag 18de, na Dumoulin de hoogst geklasseerde assistent.