Wie Athene niet haalt is gewoon niet goed genoeg

De teneur van de verhalen over de olympische ploeg werd de laatste weken almaar negatiever. Een paar oude coryfeeën, twee hockeyploegen, een geadopteerde badmintonster en natuurlijk Hennie Dompeling: daar moesten we het maar mee zien te rooien op de Olympische Spelen van Athene.

Het regende afmeldingen. Niet goed genoeg bevonden door het NOC*NSF haakte de ene na de andere sporter af. Alberda zag het gebeuren en haalde zijn schouders op. 'Dat krijg je vanzelf als de Spelen naderen, dan gaat ineens iedereen zich ermee bemoeien en heeft iedereen een mening. Kwaliteit was en is ons uitgangspunt. Wie er niet is in Athene, is gewoon niet goed genoeg.'

Het is het vertrouwde adagium dat hij hanteert: kwaliteit gaat boven kwantiteit. Moeiteloos zou hij vierhonderd sporters kunnen selecteren van acceptabel niveau, maar acceptabel niveau is niet goed genoeg.

Wie zich niet op eigen kracht kan selecteren, is er nagenoeg zeker van dat hij op de Spelen weinig te zoeken heeft als het gaat om een klassering bij de beste acht van de wereld. 'Het is de bedoeling in Athene, net als in Sydney, vanaf de eerste dag een sfeer van winnend denken te creëren. En dat slaat het beste over op sporters die dat herkennen.'

Mei is de maand dat de olympische ploeg serieuze gestalte moet krijgen. Dit weekeinde voegden triatlete Wieke Hoogzaad, de kunstzwemsters Sonja en Bianca van der Velden en twee roeiploegen zich bij de selectie. De komende weken hoopt Alberda ook veel judoka's, mountainbikers, baanwielrenners en atleten te kunnen begroeten.

De ploeg voor Athene zal in omvang kleiner zijn dan in Sydney, terwijl juist werd verwacht dat het overweldigende succes in Australië positief zou doorwerken. Rond 220 sporters, schat Alberda, zullen in augustus op het olympische platform actief zijn. In Sydney waren dat er nog 240.

Alberda wijt die teruggang voornamelijk aan de mislukte kwalificatiereeks van veel teamsporters. De volleybalsters, de handbalsters, de twee waterpoloploegen, de turnsters: er was voor allemaal een plek ingeruimd. 'Dat zij het hebben laten afweten, daar baal ik nog het meeste van', zegt Alberda.

Voorlopig hebben alleen de hockeyploegen en het honkbalteam zich gekwalificeerd. Liever had Alberda gezien dat Nederland zich in teamverband had geplaatst bij de internationaal hoog aangeschreven sporten als voetbal, turnen en volleybal, hoewel hij er van overtuigd is dat de mannen van Bert Goedkoop in Spanje de laatste strohalm zullen grijpen.

Hij zegt in de aanloop naar Athene geen inschattingsfouten te hebben gemaakt. Dat er geld is geïnvesteerd in sporters die Athene uiteindelijk niet eens halen, noemt hij 'risico van het vak'.

'Er zijn geen garanties. Dat sporters het niet halen is onze verantwoordelijkheid niet. Soms moet je kennelijk door bepaalde processen heen om iets te bewerkstelligen. Ik heb daar wel een droom over. In een Team Olympic weet iedereen waar de valkuilen liggen, dan is het makkelijker. Maar dat past weer niet in het beeld dat de autonome sportbonden hebben.'

Misschien zit daar wel zijn grootste frustratie, erkent Alberda. Nederland streeft er ook in Athene naar om bij de beste tien landen van de Spelen te horen. Hij had die ambitie graag op een andere manier verwezenlijkt gezien dan nu is gebeurd. 'In Nederland werkt iedereen in een organisatie met bepaalde conventies. We maken afspraken. Maar sommige dingen had ik graag anders willen bediscussiëren, anders willen invullen. Dat kon niet en daar moet ik maar mee leren leven.'