ReportageHardlopen
We lopen ons suf nu sportschool dicht is en voetbalveld verboden terrein
Hoe blijf je fit nu veel sporten nog taboe zijn? Ga hardlopen. Sinds de afkondiging van de lockdown wint de activiteit aan populariteit. Sporten in je eigen ruimte. Veel beter kun je het niet hebben op Global Running Day.
Wat onwennig legt een klant op een bescheiden drafje zijn eerste meters af op een 25 meter lang binnenbaantje in de winkel van All4running, in het hart van Alkmaar. Talloze sensoren registreren zijn manier van lopen. Landt hij op de voorvoet of op de hak? Zijn het zware dreunen of veerkrachtige aanrakingen? ‘Hoe voelen deze?’, vraagt een medewerker. ‘Meer demping, hè.’ Het is intussen het derde paar.
Ze hebben hier de afgelopen maanden een legertje van beginnende hardlopers zien verschijnen. Volgens bedrijfsleider Paul Okkerse is er sprake van een coronagebonden fenomeen: het zijn vooral overstappers. Bodybuilders, fitnessfreaks, handballers, voetballers; allemaal op zoek naar een alternatief voor het onderhoud van de conditie. Zowel de omzet in de vier filialen in Nederland als op de website is de afgelopen maanden met 50 procent gestegen.
Woensdag is het Global Running Day, de dag waarop wereldwijd jaarlijks het hardlopen wordt gevierd en iedereen wordt opgeroepen toch vooral in beweging te komen. Maar als gevolg van de beperkingen voor andere sportmogelijkheden zijn veel mensen al overtuigd en snellen ze op hun pas aangeschafte Asics, New Balances en Nikes geregeld de deur uit.
Precieze cijfers over de toename zijn er niet. Volgens de Atletiekunie rennen zeker één miljoen mensen enkele keren per week. Dat aantal neemt toe tot 2,5 miljoen als minstens 12 keer per jaar de graadmeter is. Volgens communicatiemanager Bram van der Leij is de interesse meteen na de afkondiging van de sportbeperkingen omhooggeschoten.
Dat weerspiegelde zich in het aantal clicks op de site hardlopen.nl. ‘150 tot 200 procent meer dan normaal’, is zijn schatting. De bezoeker zocht vooral naar opbouwschema’s en tips over voorbereiding. Ook de invloed op het immuunsysteem bleek in trek. Van der Leij: ‘Het devies is nog altijd: ga niet te lang, niet te diep, maar blijf lekker actief. En hou afstand.’
Lopers zoeken meer naar virtuele evenementen, nu massale bijeenkomsten nog verboden zijn. In plaats van grenzen verleggen wordt volgens Van der Leij gekeken naar andere mikpunten, zoals bijdragen aan het goede doel. Zo namen onlangs 2.500 mensen deel aan de zogeheten Coronarun. Ze liepen individueel een zelf te bepalen afstand, variërend van 1 tot 42 kilometer. Het inschrijvingsgeld ging naar het Nationaal Ouderenfonds. Het leverde ruim 32 duizend euro op.
Zullen veel van de nieuwe joggers niet terugkeren naar het fitnesscentrum of hun team zodra daar de mogelijkheden zich weer aandienen? Van der Leij van de Atletiekunie is niet pessimistisch. ‘We hopen dat hardlopen voor die groep een leuke tweede sport blijft. Ze weten nu wat het oplevert.’
In de Alkmaarse hardloopwinkel rekenen ze op een terugkeer. Op een formulier bij de entree staat dat knuffels en high fives na geleverde prestaties er even niet in zitten, maar de belofte is dat de hardlopers die later dit jaar alsnog kunnen komen ophalen.
Abdelkader Benali (44) auteur.
schreef Marathonloper (2007),
Asfalt, Zand en Stenen (2017)
‘Ik train voor de marathon, het liefst voor die van Amsterdam. Het is nog niet zeker of die doorgaat, maar ik blijf gewoon bouwen, ik zit nu op 60 kilometer per week. Het gaat lekker, grotere afstanden, minder pijn – ik kom terug van een blessure aan de meniscus.
‘Het is aanmerkelijk drukker, nu. Ik loop veel langs de Sloterplas in Amsterdam, ik heb nog nooit zulke massaliteit gezien. Van alles loopt er, sporters uit fitnesscentra, moslima’s, iedereen heeft de stoute schoenen aangetrokken. Ik merk dat het hardlopen genormaliseerd raakt. Ze snappen het opeens dat je zo een frisse neus haalt, dat je lekker in beweging blijft. Dat is hartstikke mooi, ik hoop dat er velen zullen blijven rennen, dat ze zullen zeggen: dit is mijn sport.
‘In deze weken zijn nagenoeg alle rituelen vervallen, voor mij resteerde het hardlopen als het enige ritueel dat overeind bleef. Het is vrijheid, even wegbreken uit de vaste patronen en er ook weer naar terugkeren, even alleen het hier en het nu. Dat is niet veranderd door corona. Ik doe het ook voor de gezondheid, in mijn familie komt obesitas voor. Nee, ik ben niet bang dat mijn weerstand wordt aangetast door te ver en te diep te gaan. Na al die jaren en kilometers ken ik mijn lichaam goed genoeg.’
Mariska van Sprundel (33),
wetenschapsjournalist,
schreef Alles wat je wilt weten
over hardlopen (2018).
‘Ik wilde de marathon van Berlijn lopen, eind september. Die is afgelast. Ik was nog maar net begonnen met mijn opbouw na een heupblessure. Stiekem vond ik het wel lekker dat het niet doorging, nu kan ik in alle rust werken aan het herstel.
‘In het begin was het hooguit een half uurtje naar buiten, dat was voor mij echt het hoogtepunt van de dag. Zelfs in de binnenstad van Utrecht, waar ik geregeld loop, was het lekker stil. Nu kom je veel meer beginners tegen, in van die slobberbroeken. Die lopen nog te veel voorover. Of sportschooltypes, met brede en stijve bovenlijven. Die hebben een verleden op de crosstrainer, dat zie je zo.
‘Voor mij is lopen een onderdeel van mijn leven – daar heeft corona niks aan gewijzigd. Ik kan zo de dagelijkse beslommeringen van me af laten glijden. Tobben maakt plaats voor fladderende gedachten over alles en niks. Er telt niets anders dan het ene been voor het andere zetten .
‘Ik weet niet goed wat ik aan moet met het advies niet het uiterste op te zoeken. Ik geef trainingen, dan vertel ik dat ook. Het klinkt logisch. Maar laatst las ik dat het immuunsysteem helemaal niet zo’n grote klap krijgt. Dat is misschien nog iets om uit te zoeken.’
