Voetballers op schoolreisje

Een winters trainingskamp, ver weg van huis, kan het begin zijn van iets moois. Onthoud de namen van de Ajacieden Donny van de Beek, Abdelhak Nouri en Indy Groothuizen. Of die van Steven Bergwijn en Kenneth Paal van PSV. Ze mogen met hun club mee naar het buitenland. Ervaring opdoen. Ruiken aan het echte werk. Grote kans dat ze snel zullen doorbreken.

Maar een winters trainingskamp kan ook het einde van een periode inluiden. Neem het verblijf van Feyenoord in het Turkse Belek, in 2009. Al veel langer boterde het niet tussen trainer Gertjan Verbeek en zijn spelers, maar een week lang 24 uur per dag op elkaars lip bleek de druppel in het verziekte huwelijk. Uitgerekend de zo op discipline gestelde Verbeek was vergeten zijn horloge met een uur te verzetten. Later liep hij als enige op slippers de eetzaal in. Weg was zijn gezag. Een paar dagen later diende Verbeek zijn ontslag in.

Tien eredivisieclubs kozen dit jaar voor Spanje als locatie voor hun trainingskamp. Cambuur Leeuwarden, Go Ahead Eagles en AZ streken in de Portugese Algarve neer en de meest exotische bestemmingen komen op naam van PEC Zwolle (Zuid-Afrika), Ajax (Qatar) en Feyenoord (Dubai). Allemaal hopen ze zich in perfecte omstandigheden optimaal te kunnen voorbereiden op de tweede seizoenshelft. Maar heeft het wel zin, zo'n trainingskamp in de winter?

Was het niet een wijsheid van Louis van Gaal, coach van het jaar, dat niets zo lekker slaapt voor een speler als zijn eigen bed? En gaat het argument van betere trainingsomstandigheden in het buitenland nog wel op, met al die kunstgrasvelden in ons land? Het is er de reden van dat FC Twente en FC Dordrecht dit jaar gewoon in Nederland blijven.

Blijft ze ook de buffetten in al die troosteloze all inclusive resorts bespaard. Nog altijd zijn er spelers van Roda JC die 's nachts zwetend wakker worden van het trainingskamp in Egypte, in 2000. Mixed grill met rijst. Elke dag weer. Het verleidde doelman Zeljko Kalac tot de uitspraak: 'Dit voer geef je zelfs niet aan een hond.'

Zakelijke belangen bepalen de laatste jaren steeds vaker de bestemming van een trainingskamp. Op verzoek van Aegon vloog Ajax in 2013 naar Rio de Janeiro. Elf uur vliegen om vervolgens te trainen op een knollenveld. In hetzelfde jaar ging PSV naar Thailand, waar Philips zijn naamsbekend hoopte te vergroten.

Groepsgevoel

In de ochtenduren was het al zo warm dat trainer Dick Advocaat zijn spelers noodgedwongen de gym instuurde. Mede vanwege de jetlag keerde de ploeg gesloopt terug in Nederland. Daar verloor PSV de eerste wedstrijd van de tweede competitiehelft met 1-3 van PEC Zwolle.

Het kweken van een groepsgevoel dan? MVV-voorzitter Paul Rinkens bestempelde dat afgelopen week in Dagblad De Limburger als klinkklare onzin. 'Het seizoen is nu al voor de helft voorbij, dus als je nu nog geen hecht team hebt, kun je er beter mee ophouden.'

En dan is er nog de verveling, ver weg van huis, in een onpersoonlijk hotel. Vroeg of laat breken spelers uit. En dat levert dan weer smakelijke anekdotes op. Die van Martin Drent, spits van FC Groningen, bijvoorbeeld. Hij besloot in 2001 het er eens flink van te nemen op de laatste avond van het trainingskamp op Cyprus. Omdat er de volgende morgen alweer vroeg werd vertrokken, ging hij vanuit de hotelbar rechtstreeks door naar het ontbijt.

Met de woorden 'Hé, kleine jachtkabouter' begroette hij daar trainer Jan van Dijk, die zijn spits ter plekke voor twee wedstrijden schorste. Het drong echter nauwelijks door tot het slachtoffer. Die moest vooral heel nodig plassen.

Brandblusser

Nog bonter maakte Fortuna Sittard-trainer Bert Jacobs het in 1985. Na een stapavondje in Benidorm spoot hij uit balorigheid in een hotelgang de brandblusser leeg. Een paar minuten later stormde de gealarmeerde Guardia Civil het hotel binnen. Ze deden dat alleen niet op de verdieping van Fortuna Sittard, maar een etage later, waar de spelers van FC Den Bosch sliepen. Zeven spelers van die ploeg werden van hun bed gelicht en moesten de nacht doorbrengen in een ijskoude cel in Benidorm. Bert Jacobs gaf zichzelf naderhand 500 gulden boete. Daarmee was de kous af, vond hij. 'Want eigenlijk heb ik nog nooit zo'n rustig trainingskamp als in Spanje meegemaakt.'

Zelfs het meestal onberispelijke scheidsrechterskorps ging zich vorig jaar op trainingskamp in Turkije te buiten aan schoolreisjesgedrag. Het leverde Bas Nijhuis een schorsing op. De arbiter had 's nachts, na de bonte avond, over de gang van het hotel gespookt en geprobeerd om de kamer van zijn slapende assistent Coen Droste binnen te komen. Toen dat niet lukte, koos Nijhuis voor een alternatieve route: het balkon. 'Ongepast gedrag', vond de KNVB.

Dit jaar zijn de scheidsrechters opnieuw in Turkije. Om er voor te zorgen dat het nu niet uit de hand loopt, heeft de voetbalbond alle activiteiten na het diner geschrapt. Geen poker- of filmavond meer voor de scheidsrechters. Ook de traditionele bonte avond is van het programma gehaald. Om een oogje in het zeil te houden komt directeur Bert van Oostveen langs. Misschien maar beter ook.