Terugkeer op gravel bleek heilzame therapie voor Kiki Bertens
Na twee matige toernooien op hardcourt in Indian Wells en Miami rekende Kiki Bertens evenmin op een lang verblijf bij het tennistoernooi in Charleston. Toch pronkte ze zondag met de beker na een zege in de finale op Julia Goerges, na twee partijen op een dag en een matchpoint voor Madison Keys in de halve finales. Terugkeren op gravel, al was het groen, bleek wederom een heilzame therapie voor de zo vaak met zichzelf worstelende Bertens.
Vanwege de regen op zaterdag beleefde Bertens een marathon op zondag, met een halve finale om half 11 in de ochtend en een finale in de namiddag. Ze had er tegen Keys uit kunnen liggen, vertelt Bertens telefonisch vanuit Charleston. Het leek een herhaling te worden van haar partij tegen Venus Williams, die ze in Miami na drie matchpoints nog had laten ontsnappen. Ook nu kon Bertens het niet afmaken tegen Keys, na twee matchpoints in de tweede set.
In 2016 had Bertens de Amerikaanse Keys ook al verslagen op gravel, het rode gravel van Roland Garros. Ook toen was het koud en regenachtig, als zondag in Charleston. ‘De hele week hadden we prachtig weer gehad, nu was het super koud en nat. Het lukte me niet om de partij te beslissen, gelukkig bleef ik vechten in de derde set en overleefde ik een matchpoint voor Keys. Misschien is dat wel de belangrijkste winst van deze week. Ik bleef mentaal overeind.’
De zusjes Williams hadden haar vertrouwen ondermijnd, juist omdat Bertens beide iconen had kunnen verslaan. Bertens: ‘In Indian Wells had ik al kansen tegen Serena, dat was een tikje. En natuurlijk had ik in Miami van Venus moeten winnen. Ik had een vierde ronde bij een Masters kunnen halen, weer een tik. Nu speelde ik op de matchpoints tegen Keys weer geen goede punten. Ik zou zo kunnen balen dat ik de derde set had laten lopen. Maar ik stond er weer.’
Het blijft wonderlijk hoe Bertens zelf haar grootste tegenstander kan zijn, maar de wederopstanding tegen Keys na een grillig gevecht van 2 uur en 40 minuten werkte bevrijdend. De Duitse Goerges moest haar partij in de halve finales tegen Sevastova uitspelen vanaf 4-4, eerste set. Toch leek juist de nummer 13 van de wereld alle energie te hebben verspeeld. Ze stapelde in de finale fout op fout en zette Bertens met 31 afzwaaiers in een zetel: 6-2, 6-1.
Bertens kende het groene gravel van het tenniscentrum in Berkel en Rodenrijs, waar ze werd opgeleid. ‘Ik heb er jaren op getraind.’ Ze voelde zich na de overgang van hardcourt als herboren. Op gravel kan ze de tegenstanders pijnigen met haar favoriete, zware spinballen. Is de forehand nog dodelijker, omdat ze op gravel kan glijden.
Bertens: ‘Ik ben aanvallender gaan spelen op hardcourt, de derde ronde bij de Australian Open was een doorbraak. Maar mijn voetenwerk is op gravel nu eenmaal beter dan op hardcourt. Ik was zo blij na mijn eerste training op gravel, het voelt zoveel beter. Mijn niveau was nog niet geweldig, ik moest zoeken naar mijn ritme. Ik had totaal niet verwacht dat ik het toernooi zou winnen.’
Misschien maar beter ook, want het gaf Bertens de juiste ontspanning. ‘Ik was niet zenuwachtig, ik probeerde zo goed mogelijk te spelen.’ En lachend: `Ik heb wel drie keer mijn vlucht omgeboekt. En uit voorzorg deze week het toernooi in Lugano afgezegd.’
Coach Raemon Sluiter reisde na het toernooi in Indian Wells naar huis om zijn zieke moeder bij te staan. In Elise Tamaela vond Bertens de perfecte invaller. De oud-prof onderscheidde zich al in Miami met scherpe analyses en trof bij Bertens de juiste toon. ‘Ik had uiteraard alle begrip dat Raemon vroegtijdig vertrok. Hij kwam zelf met het idee om Tamaela te vragen. Het was even wennen, maar Elise deed het perfect.’
Complicerende factor was dat Tamaela al twee jaar de coach is van Aleksandra Krunic, die onder haar leiding veel progressie boekte. Uitgerekend in Charleston stonden Bertens en Krunic tegenover elkaar. Tamaela hoefde geen spagaat te maken, ze besloot na overleg met Sluiter haar Servische pupil te begeleiden. Bertens: ‘We hadden alle scenario’s besproken, die dag stond Tamaela in dienst van Alexandra. Ik heb Elise nu eenmaal even geleend.’
Krunic was kansloos tegen Bertens, die onder regie van Tamaela haar grootste toernooizege behaalde in een veld met 56 deelnemers. ‘Ik had al vier kleine toernooien gewonnen, dit is een mooie stap voorwaarts. Ik kijk uit naar de grote graveltoernooien in Europa, al weet ik dat mijn titel in Charleston geen garantie biedt.’
Noodgedwongen laat ze na haar absentie bij het Fed Cupduel met Amerika over twee weken ook de uitwedstrijd tegen Australië schieten. Bertens: ‘De Fed Cup komt dit jaar ongelukkig uit, het eigen schema gaat even voor.’
Bertens moest al een flinke griep overwinnen en kneusde door het vele hoesten ook nog een rib. ‘Die heb ik zes weken gevoeld.’ Op gravel hervond Bertens afgelopen week het geluk en steeg ze naar de 21ste plaats op de wereldranglijst. Dat gevoel wil ze de komende maanden vasthouden op haar favoriete ondergrond.
