Suf Heerenveen mist kans op drieslag

Heerenveen speelde in de Kuip alsof de statistieken heilig waren. Nooit werd in Rotterdam gewonnen sinds de Friezen naar de eredivisie promoveerden. In elf duels werd negen maal verloren en twee maal gelijk gespeeld.

Thuis, in het Abe Lenstra-stadion, wordt wel gewonnen van Feyenoord: eerder dit seizoen voor de vijfde opeenvolgende maal.

Het scoreverloop in de Kuip leek te duiden op het einde van de reeks nederlagen. Maar als zo vaak bleek dat Heerenveen in uitwedstrijden niet overtuigd is van de eigen kracht. In plaats van na 2-0 de genadestoot toe te brengen, liet Heerenveen de Rotterdammers terugkomen in de wedstrijd.

'We zijn een counterploeg', verzuchtte trainer Foppe de Haan na het gelijkspel, alsof hij vroeg in de wedstrijd liever niet via een penalty (Selakovic) op voorsprong was gekomen.

Zijn ploeg wist zich nauwelijks raad met de luxe. Moest worden aangevallen of geconsolideerd? Het tweede doelpunt (Richard Knopper), twintig minuten na rust, leek nog meer tweespalt te zaaien binnen de ploeg.

En dat terwijl Feyenoord aan de geruststellende statistieken geen enkel zelfvertrouwen leek te ontlenen. Vanwege een blessuregolf begonnen de Rotterdammers gehavend aan de wedstrijd. Zeven verdedigers miste de ploeg volgens coach Bert van Marwijk, onder wie Kees van Wonderen en Patrick Paauwe.

Is Feyenoord mét de routiniers al geen toonbeeld van brille, zónder Van Wonderen en Paauwe bleek de ploeg stuurloos. Pas toen Shinji Ono in de tweede helft inviel, na zeven weken afwezigheid wegens een blessure, kreeg het spel vorm.

Thomas Buffel hoefde zijn handen niet langer in wanhoop ten hemel te heffen, na een onbegrepen steekpass door het hart van de Heerenveen-defensie of een loopactie die over het hoofd werd gezien door een medespeler. De Belgische clubtopscorer bracht zijn totaal met twee doelpunten zelfs op elf.

Het schrandere spel van Ono en Buffel was allerminst voldoende om het povere spel van de andere Feyenoorders te doen vergeten. In de verdediging maakte vooral nieuweling Hossam Ghaly het bont. De jonge Egyptenaar paart de lichaamstaal van een vedette aan een ongekende nonchalance. Zijn fouten vielen beduidend meer op dan de duels die hij won.

Op het middenveld wist niemand te overtuigen, op Ono na. In de voorhoede was Anthony Lurling volgens zijn trainer zelfs 'verlamd' door de ambiance in de Kuip. Spits Dirk Kuijt joeg de Heerenveen-verdedigers louter schrik aan door ballen keihard tegen hun lichaam aan te jagen. Geen schot bereikte het doel zonder op zijn minst een lichaamsdeel te hebben geschampt. Vaker nog kaatste de bal terug.

Op strijdlust, vorig week tegen Willem II nog een machtig wapen, vielen de Rotterdammers het grootste deel van de wedstrijd al evenmin te betrappen. Na dertig minuten begon het legioen luidkeels te roepen om Paul Bosvelt, de nimmer versagende aanvoerder die Feyenoord in de zomer verruilde voor Manchester City en zondag pas afscheid kon nemen van zijn fans. Twee jaar geleden bezorgde Bosvelt zijn club met drie doelpunten nog de 3-2 winst op Heerenveen.

De roep om de huidige reserve van Manchester City verstomde pas kort voor het eerste doelpunt van Buffel, toen Feyenoord en Heerenveen uit hun schulp kropen. Met een nederlaag in het vooruitzicht koos Van Marwijk voor de aanval, door de aanvallers Robin van Persie en Danko Lazovic het veld in te sturen. Hoewel geen van beiden betrokken was bij de goals van Buffel, ging van de ploeg plotseling dreiging uit.

De aanvalslust van de Rotterdammers verschafte Heerenveen de vrijheid die het volgens De Haan zo graag heeft. In het laatste kwartier kon naar hartelust worden gecounterd, waardoor de ruim 46 duizend toeschouwers in de slotminuten toch nog twee ploegen te zien kregen die op het scherpst van de snede vochten om de winst.

Heerenveen was het dichtst bij de zege. Kort voor tijd kregen eerst Mika Väyrynen en daarna Daniel Hedstad in een aanvalsgolf de kans het beslissende doelpunt te maken; de laatste mikte voor open doel net naast. Even later voorkwam Feyenoord-doelman Lodewijks dat de ingevallen Gerald Sibon de score op 3-2 bracht.

'De topdrie is haalbaar', voorspelde Heerenveen-trainer De Haan ondanks het gelijkspel en de behoudende strijdwijze van zijn manschappen. Van Marwijk onthield zich wijselijk van commentaar over de afloop van de competitie.

Volgende week wacht PSV: ook een provincieclub, maar heel wat minder timide dan Heerenveen.