Strafcornervarianten nekken Argentinië

Vijf oudgedienden (Van de Kieft, Van den Boogaard, Hanneke Smabers, Deiters en Verbakel) die in de rust werden gehuldigd voor bewezen internationale diensten, zagen een uiterst gemotiveerde selectie die zich bij de EK hoopt te plaatsen voor de Olympische Spelen. In de voorbereiding op dat Europese toernooi, dat over anderhalve week in Barcelona van start gaat, wordt deze week in het Wagener Stadion - gelijktijdig met de Champions Trophy van de mannen - daarom een vierlandentoernooi afgewerkt, waarbij Duitsland, Argentinië en Australië de tegenstanders zijn.

De ambities van de hockeysters reiken echter veel hoger dan Europese roem. Het inmiddels zo gehate zilver, al twee keer op rij bij het WK, moet volgend jaar in Athene eindelijk worden ingeruild voor olympisch goud. In dat licht bezien is elke overwinning op de topvier van de wereld een bevestiging dat de verjongde ploeg zich nog steeds op de juiste route bevindt.

De basis van de winst lag gisteren in de strafcorner, of beter gezegd in de variatie daarvan. Tijdens de WK-finale, vorig jaar december in Perth, slaagde specialist Boomgaardt er ondanks herhaalde pogingen niet in de Argentijnse defensie te passeren waardoor de ploeg ook na de verlenging bleef steken op een gelijkspel en uiteindelijk op strafballen de wereldtitel verloor.

Dat nadien veel aan de corner werd gesleuteld bleek gisteravond toen Donners (twee keer) en Schopman (met een tip-in) met ogenschijnlijk gemak uit de strafcorner scoorden. In twee wedstrijden (maandag werd al met 3-0 van Duitsland gewonnen) scoorde de Nederlandse ploeg maar liefst vijf uit tien.

Niettemin moet noch aan dat hoge percentage, noch aan de riante overwinning (de grootste ooit op de Argentijnsen) al te grote waarde worden gehecht. Argentinië, dat het sinds het WK zonder aanvoerster Masotta en de zwangere sterspeelster Oneto moet stellen, keerde deze week pas terug uit San Domingo waar de ploeg zich bij de Pan American Games plaatste voor de Spelen. De vermoeiende reis naar Nederland bedroeg maar liefst drie dagen.

Lammers liet zich dan ook niet gek maken door de ruime uitslag. 'We beseffen maar al te goed dat wij in een totaal andere fase van de voorbereiding verkeren dan Argentinië. Het is natuurlijk altijd mooi om met zulke cijfers te winnen, maar het is gezien de omstandigheden geen uitslag om euforisch over te doen.'

De grote kracht van Nederland schuilde opnieuw in de hechte defensie. Het onverschrokken duo Schopman en Booij (die door de bondscoach zelfs als beste speelster van de wereld wordt aangemerkt) en sluitpost Sinnige zijn nauwelijks te passeren. Veel minder sterk is het gesteld met de basis van de ploeg, die uiterst smal genoemd kan worden. Vooral aanvallend oogde de ploeg zwak.

Buiten de ervaren krachten Donners en Moreira de Melo (die samen vier van de vijf treffers scoorden) deed Nederland aanvallend onvoldoende van zich spreken. Kim Lammers leek na het WK een vaste kracht te worden maar zij liet eerder in de week te weinig zien en belandde gisteren zelfs op de tribune.

Illustratief voor de zwakte in de aanval was een uitgespeelde kans van Sylvia Karres acht minuten voor tijd. Van Geenhuizen onderschepte de bal en kon samen met Karres vrij op het Argentijnse doel afgaan. Dat de vrije doelkans van Karres desondanks naast ging was veelzeggend.

Bondscoach Lammers onderstreepte daarom nog maar eens de voorbereidende fase waarin de ploeg zich bevindt. Na nederlagen in oefenduels tegen Duitsland en Engeland eerder in de maand, maakte de selectie in de afgelopen twee weken alweer aanzienlijke progressie. Met alleen nog een wedstrijd tegen Australië te gaan, stevent de ploeg (met nul tegentreffers) zelfs onbedreigd op de toernooiwinst af.

Desondanks weigerde de bondscoach zijn team, in Spanje titelverdediger, voorafgaand aan het EK in de favorietenrol te laten drukken. In de poging om de titel en daarmee olympische kwalificatie af te dwingen zei hij vooral veel tegenstand te verwachten van Engeland. Lammers: 'We zijn er echt nog lang niet.'