De naam is een verhaal

Smashing Pink als het begin van een gesprek

Nederlandse sportverenigingen hebben de wonderlijkste namen. Bijna altijd met een goede reden. Bart Jungmann belicht in een wekelijkse serie een curiositeit uit de vaderlandse sport. Vandaag: de Amsterdamse tennisclub Smashing Pink.

Bart Jungmann
Tennissers bij Smashing Pink, met op de achtergrond de vlag. Beeld Klaas Jan van der Weij / de Volkskrant
Tennissers bij Smashing Pink, met op de achtergrond de vlag.Beeld Klaas Jan van der Weij / de Volkskrant

Aan het eind van het gesprek loopt Emma van Zalinge naar de achterste banen van het Amsterdamse tenniscomplex Amstelpark, waar een vlag maar liefst zes kleuren bekent. Het is een speciale uitvoering van de regenboogvlag, waarmee Smashing Pink het 25-jarig bestaan viert. ‘LGTBI’ staat op de blauwe baan geschreven, de formele afkorting van alles dat niet hetero is. ‘Tegenwoordig zeggen we ook queer. Dat klinkt een stuk beter. Toch?’

Het gesprek begon met de mobiele telefoon van Tom Bijlmer, bedenker van de clubnaam. Hij heeft een notitie gemaakt van zijn overwegingen destijds. ‘Smashing is het Engelse woord voor verpletterend. Maar het verwijst ook naar een smash, een tennisslag. En pink betekent dus roze dat toen de kleur was van de homogemeenschap.’ Net als Van Zalinge stond Bijlmer aan de basis van Smashing Pink.

Tijd voor een feestje

Het beslissende zetje kwam trouwens bij de Gay Games in Amsterdam. ‘Aids was min of meer bezworen. Het was tijd voor een feestje’, zegt Tom Bijlmer over de stemming in 1998. In voorbereiding op de Gay Games organiseerden ze een roze tennistoernooi. ‘Gezellig een balletje slaan met gelijkgestemden.’

De gelijkgestemden waren zo enthousiast dat het idee van een eigen tennisclub rees. Emma van Zalinge haalt de notulen van de oprichtingsvergadering tevoorschijn. De grote animo klonk door in een hele rits namen, variërend van De Roze Tennisvereniging tot Double Fault. Bijlmer weet nog precies de uitslag van de stemming: 37 procent koos Smashing Pink.

De afgelopen kwart eeuw werd een zwerftocht langs Amsterdamse tennisparken, gelukkig eindigend aan de rand van het Amsterdamse Bos. Over de periode bij tennisvereniging Osdorp: ‘Er vond geen integratie plaats, laten we het zo zeggen.’ Ook in competitieverband zijn de ervaringen wisselend geweest. Soms ging een mannelijke tegenstander nogal opzichtig de macho uithangen. Maar er was ook ‘aangename nieuwsgierigheid’, zoals dat in het jubileumboek wordt genoemd. Dat is het voordeel van zo’n cryptische clubnaam. Het maakt de tongen los.

Op gemak voelen

In hetzelfde boek wordt ook antwoord gegeven op de repeterende vraag waarom dat nodig is, zo’n aparte vereniging voor homo’s, lesbo’s en zo. ‘De zichtbaarheid van homoseksualiteit in de (tennis)sport kon niet beter getoond worden dan door een eigen vereniging waar iedereen zich op zijn gemak kan voelen.’

Het toernooitje onder gelijkgestemden is inmiddels uitgegroeid tot het befaamde PINKstertoernooi, internationaal een van de belangrijkste krachtmetingen. Tennis blijkt in lhbti-verband een sterk ontwikkelde sport te zijn. Net als in de ATP worden de besten gerangschikt.

Door de jaren heen heeft Smashing Pink wel geworsteld met zijn missie. Wordt er alleen maar getennist of wordt er nog een boodschap uitgedragen? Maar die missie zit eigenlijk al verpakt in de naam. ‘We spelen zaterdag tegen Smashing Pink. Tegen wie? Dat is het begin van een gesprek.’

Wilt u belangrijke informatie delen met de Volkskrant?

Tip hier onze journalisten


Op alle verhalen van de Volkskrant rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright @volkskrant.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden