Sifan Hassan gaat het ook op de marathon proberen: ‘Ik weet wat ik ervoor moet doen om de beste te worden’

Dat atleet Sifan Hassan (30) er plezier in heeft de grenzen op te zoeken van wat ze fysiek aankan, bleek al tijdens de Olympische Spelen in Tokio, in de zomer van 2021. Daar kwam ze uit op zowel de 1.500 meter als de 5 en 10 kilometer. Het betaalde zich uit in klinkende munt: één keer brons en twee keer goud.

Anderhalf jaar later blijkt dat ze aan een nieuw hoofdstuk is begonnen in haar bundel met uitzonderlijke prestaties. Hassan staat op de deelnemerslijst van de marathon in Londen, die op zondag 23 april zal worden gelopen. Het zal haar debuut zijn op die afstand. ‘Het is iets nieuws, ik kijk er erg naar uit’, meldt ze woensdagmiddag voor de camera van haar laptop vanuit een hotelkamer in Ethiopië. ‘Ik ben heel nieuwsgierig.’ Ze zal later herhaaldelijk verzekeren dat ze de wedstrijden op de baan niet links zal laten liggen. Ook daar wil ze zich nog steeds manifesteren, ‘100 procent’.

Hassan ziet de in de atletiek hoog aangeschreven wedstrijd in Londen als een eerste test. Ongeacht het resultaat, weet ze nu al dat er nog meer toetsen op het asfalt zullen volgen. Of ze zich in de zomer van 2024 op de Spelen in Parijs opnieuw aan een loodzware combinatie zal wagen - dit keer zouden dat beide lange afstanden op de baan en de 42 kilometer en 195 meter op de weg zijn - laat ze nog in het midden. ‘Ik heb er nog niet over nagedacht.’ Toch was er een eerste oriëntatie. ‘Ik heb gezien dat er maar 24 uur zit tussen de 10.000 en de marathon. Het zal sowieso supermoeilijk zijn. Je gaat toch full-out op de 10.000.’

Duurloop van 37 kilometer

Niet eerder liep ze zover. In 2021 voltooide ze nog een duurloop van 37 kilometer in de Verenigde Staten, maar daar bewaart ze geen goede herinneringen aan. ‘Het was een drama. Het was 34 graden en ik had geen water bij me, ik was aan het vasten tijdens de ramadan. Bijna had ik mensen aangehouden om ze te vragen of ze misschien iets bij zich hadden.’ Ervaring op de halve marathon is er wel: in 2018 was er een Europees record, in Kopenhagen liep ze 1.05,15.

Alleen al het vooruitzicht op een marathon betaalde zich uit. Het hielp haar de motivatie te hervinden. Na de Spelen in Japan had ze zich leeg gevoeld, vertelde ze maanden later, ze wist niet zo goed wat ze met de vrijheid aan moest, nu haar doelen waren gehaald. Ze had een pauze ingelast. Het gevolg was een voor een atleet met haar status wat flets optreden op de WK in Eugene afgelopen zomer: zesde op de 5.000, vierde op de 10.000.

De gretigheid is terug, verklaart ze vanuit Ethiopië. Sinds november is ze weer volop aan trainen, meestal in haar eentje op de baan, op een hoogte van 2.700 meter. Een enkele keer is haar coach Tim Rowberry langs geweest. Hassan: ‘Motivatie is alles voor een atleet. Zonder is er niks. Ik ben blij dat ik na Tokio een lange rustperiode heb genomen. Ik won daardoor sommige wedstrijden niet, maar ik ben een mens, ik kan niet alles winnen. Maar nu heb ik een nieuwe uitdaging, het maakt het spannend. Daar hou ik van. Ik train hard, ik focus me voor 100 procent, dat heb ik nodig. Het is niet makkelijk om de beste te worden. Maar ik weet wat ik ervoor moet doen.’

Nooit onder de 46 kilo

Het combineren van de trainingen voor de baan met die voor de marathon noemt ze de grootste uitdaging in de komende maanden. Soms loopt ze lange afstanden op lage snelheid, dan voert ze op kortere trajecten het tempo juist wat op. Tot dusver protesteert het lichaam niet. ‘Misschien dat ik nu iets dunner ben geworden. Maar ik kom eigenlijk nooit onder de 46 kilo. Het gaat goed en ik voel me goed.’

Heel even heeft ze overwogen in april een week eerder op de marathon in Rotterdam aan de start te verschijnen, maar Londen voelt voor haar toch als de betere keuze. ‘Het is de marathon waar ik altijd naar kijk. Daar lopen de beste atleten.’ Komende editie is het niet anders, de organisatie spreekt van het beste deelnemersveld in de geschiedenis van de wedstrijd. De Ethiopische Yalemzerf Yehualaw, vorig jaar de snelste in Londen, is wereldrecordhouder van de 10 kilometer op de weg. Brigid Kosgei uit Kenia liep in 2019 in Chicago met 2.14,04 een wereldrecord op de marathon. Ook haar landgenoot en olympisch kampioen Peres Jepchirchir is van de partij.

Op een na te streven tijd in Londen wil Hassan zich niet vastleggen, ze bekent dat ze ook wel een beetje bang is geworden door de verhalen van andere lopers over de pijnen die ze vooral in de laatste fase zal moeten doorstaan. ‘Onder de 2.30? 2.20, 2.22, 2.25? Het maakt me nog weinig uit. Ik wil mezelf vooral niet onder druk zetten. Ik wil weten of de stap te maken is. Dat is alles.’