ReportageFC Twente - RKC
Sem Steijn viert zijn rentree bij FC Twente na moeilijke fase met twee treffers
FC Twente vierde zondag tegen RKC gedurende de eerste helft het feest van het voetbal met een speelse, effectieve demonstratie van de aanval. Dat was inclusief twee doelpunten van Sem Steijn, die hersteld is van een hersenschudding.
Sem Steijn wandelt na de 3-0 tegen RKC met een bordje sushi door de catacomben van de Grolsch Veste. De noppen van zijn witte schoenen tikken op de tegels. Hij heeft twee keer gescoord. Hij vertelt over de lach van zijn vader en moeder op de tribunes, over de verlossing van twee goals, over de bescheiden Hagenaar die hij is (met een lach) en over de hersenschudding die hij opliep tegen Volendam, eind augustus.
Hij viel uit en hield lang last van de gevolgen. ‘Ik was warrig. Ik kon een tijdje geen licht zien.’ Het is bizar dat hij destijds, na de botsing tijdens een luchtduel, nog verder voetbalde in Volendam. ‘Ik heb toen nog vijf minuten meegedaan. Later heb ik die minuten teruggezien. Dat ik met Ramiz Zerrouki bij een vrije trap stond. Dat ik echt niet meer wist of ik die bal had genomen.’ Hij trekt even aan zijn shirt, hier in de gang. ‘Ik vroeg me toen ook af wat ik deed bij FC Twente.’ Gewoon een uur kwijt, volledig.
Maar nu is hij dus eindelijk terug in de basisploeg, de aanvallende middenvelder met de opvallende kuif, een talent met oog voor doelpunten. Deze zomer is hij van ADO Den Haag verhuisd naar FC Twente, waar hij wist dat hij de concurrentiestrijd diende aan te gaan, onder anderen met Michel Vlap, ook een 10. Vlap is linkshalf zondag.
Brok dynamiek
RKC is toeschouwer in het spel, dat na rust verzandt in een aparte vorm van zomeravondvoetbal. Als het loopt bij FC Twente, zoals zondag op de als lente uitgedoste eerste dag van de wintertijd, dan loopt het best lekker, dan geniet het volk op de steile tribunes optimaal van de mix van voetbal en onophoudelijk gezang. Dan is Steijn een brok dynamiek die zich uitleeft tussen de linies, zoals dat heet.
Velen in rood op het veld vallen aan, klassiek, over de vleugels, met snelheid en techniek. Met lef om hun trucs te laten zien, om te passeren. Lang niet alles lukt, mede omdat RKC tot de rust alleen verdedigt, omdat het elftal van Joseph Oosting het ene gat tracht te vullen met het andere.
Na rust, als RKC eigenlijk al geslagen is, speelt Twente slordiger, treden de Waalwijkers op in een aanvallender systeem met de pure dribbelaar die de scherven van zijn loopbaan probeert te lijmen, Zakaria Bakkali. Het lijkt zowaar of RKC nog een kans maakt, maar omdat een doelpunt uitblijft hoeft Twente niet werkelijk te vrezen, zeker niet na de 3-0 van spits Ricky van Wolfswinkel kort voor tijd. Steijn prijst de samenwerking met de geroutineerde aanvalsleider. ‘We praten daarover veel: hoe loopt hij, hoe loop ik.’
Twente is dus subtopper, passeert vooralsnog even het niet spelende Feyenoord op de ranglijst en doet het gewoon goed, zeker in thuisduels: breed houden van het speelveld door de rechts- en linksbuiten, Vaclav Cerny en Virgil Misidjan, die soms razendsnel naar binnen trekken en ruimte scheppen voor opkomende backs, Joshua Brenet en Gijs Smal. Van Wolfswinkel en Steijn zijn gevaarlijke pionnen in het centrum.
Rode machine
Alleskunner Ramiz Zerrouki stuurt het middenveld aan. Ze vinden het mooi, de mensen, die alleen nog zeges hebben gezien in de competitie, thuis althans. Fortuna, Excelsior, PSV, Vitesse en FC Groningen zijn eerder verslagen. Supporters zijn gekomen in korte broek, in hemdsmouwen, naar een stadion dat is uitverkocht, op het vak met Brabanders na dan. Onophoudelijk, zeker voor rust, rollen de aanvallen van de rode machine uit Enschede richting doel van RKC, dat lijkt te berusten in de onvermijdelijke nederlaag. Het duurt alleen een tijdje, voordat FC Twente scoort.
Op de tribune lacht trainer Maurice Steijn, sowieso goedgeluimd door de zege van Sparta op Fortuna, om de doelpunten van zoon Sem, die in zijn eerste seizoen bij de club gaandeweg een grotere rol opeist. Steijn scoort twee keer voor rust. Eerst nadat rechtsbuiten Vaclav Cerny met een snelle dribbel langs Shawn Adewaye is geglipt en laag voorzet (‘gewoon binnenlopen’), vervolgens na een prachtige actie van Smal, die een verdediger tussen de benen doorspeelt en bekeken, laag voorzet. Steijn draait het lichaam handig en schiet de bal en hard en hoog binnen.
Na bijna 70 minuten wisselt trainer Ron Jans de zogenoemde Koning van de Wedstrijd. Het publiek fluit van afkeuring en scandeert zijn naam: Semmie Steijn. ‘Het is genieten’, zegt hij na afloop. ‘Eindelijk helemaal fit.’
.
