Sanne Wevers: ‘Ik ben afhankelijk van Vincent. Hij is zo teringgoed’

Drie weken geleden was Sanne Wevers super. Toen ging de beerput open en werden de turncoaches Vincent Wevers en Gerben Wiersma op non-actief gesteld. Hoe houdt olympisch kampioen Sanne Wevers haar vorm vast, haar hoofd bij de les?

Noodsituaties vragen om noodoplossingen. Veteraantrainer Willem Veldman, een 68-jarige pure liefhebber, staat deze week in zijn vrijetijdskleding, korte broek en polo, in het Epke Zonderland Turncentrum training te geven aan de vier Nederlandse topturnsters die sinds drie weken van hun coach Vincent Wevers zijn beroofd.

Wevers is door zijn werkgever, de gymnastiekunie KNGU, geschorst. Naast Wevers, een erkend succescoach, is ook de nationale hoofdcoach, Gerben Wiersma, op non-actief gesteld. Hij is eveneens gestationeerd in Heerenveen, maar houdt ook angstvallig afstand van de turnhal. Na de schorsing zijn de twee één keer langs geweest om wat spullen op te halen en daarna vertrokken.

De twee mannen, betrokken bij het grootscheepse onderzoek naar misbruik in het nationale vrouwenturnen, zijn er slecht aan toe. Weten ze in de zaal te Heerenveen van nabij. De echtgenote van Gerben Wiersma, Janneke Wiersma, is de hoofdtrainster van het nationaal turncentrum (NTC). Zij is ‘de noodoplossing’, ‘in de zin dat we er hier het beste van proberen te maken maar het is en blijft een noodsituatie’.

Minstens zo goed op de hoogte van de gesteldheid van trainer Vincent Wevers zijn diens dochters Sanne en Lieke. Hun pa is naar Oldenzaal teruggekeerd.

De tweeling, op de voor vrouwenturnen hoge leeftijd van 28 en 11 maanden, traint met twee andere kandidaat-olympiërs, Vera van Pol en Naomi Visser, in de Friese zaal. Dat gaat zo goed en zo kwaad als mogelijk is. José van der Veen, bij internationale toernooien de laatste jaren de ‘verplichte’ vrouw in de arena, is een week met vakantie.

Voor haar is Veldman langs gekomen. Hij heeft het oog van de meester. Hij is relaxed. ‘Coachen is niet zo moeilijk. Wat die meisjes doen is moeilijk’, grapt de routinier. Nog relaxter is zijn inleiding: ‘Ik ben de schoonmaker en geef af en toe een aanwijzing.’

Hoofdcoach Janneke Wiersma, met Van der Veen aangewezen als de vervangende coaches in Heerenveen, heeft nauwelijks tijd om het viertal van nabij te volgen. Sanne Wevers gaat bij een juniorencoach van de jongens te rade wat hij vindt van een nieuwe afsprong van de balk die zij deze middag uitprobeert. Het is over dat moment dat zij van veiligheid spreekt.

Wevers, olympisch kampioen van 2016 op het evenwichtstoestel: ‘Wij doen hier in training nog alles. Om onze veiligheid te waarborgen moet er een coach bij. Janneke Wiersma heeft haar eigen groep, de jeugdtalenten. Dan overleg ik maar even met die juniorencoach. Of hij even wilde kijken. Best leuk.’

Het verloop van de training staat haaks op de perfecte aanpak die Vincent Wevers normaliter aan zijn meiden presenteert. Sanne, met stemverheffing, over de geboden noodoplossing: ‘Het is niet voor niks dat wij hier met de persoonlijke coach Vincent Wevers trainen. Als zijn kennis en kunde overdraagbaar waren, dan zou dit vaker voorkomen. Maar dat is het niet. Het is niet voor niks dan ik van mijn twaalfde jaar af met hem werk. Dat Naomi (Visser, JV) en Vera (Van Pol, JV) naar Heerenveen zijn verhuisd om met Vincent te trainen. Dat geeft wel het specialistische aan, waarmee wij bezig zijn.’

Met een zucht: ‘Dat is niet zomaar even vervangbaar. Dat lijkt nu dan toch te moeten. Geen idee voor hoe lang. Maar dat het allemaal niet goed is voor je proces, dat mag duidelijk zijn.’

Wevers, de koningin van de pirouette, spreekt voortdurend van ‘het proces’. Het is de route naar Tokio, de Olympische Spelen van volgend jaar waarvoor een Nederlands kwartet zich heeft geplaatst en waar zij haar olympische titel van 2016 wenst te verdedigen. ‘We zijn van ons proces beroofd. Bijna vier weken geleden stond ik op het topje van dat proces. Beter kon bijna niet. Ik ging hartstikke goed. Ik ben nog nooit in mijn turncarrière op zo’n hoog niveau bezig geweest. Dat heeft niets met een naderende wedstrijd te maken. Maar het is het resultaat van elke dag een stapje beter worden, je grens verleggen. En daarvoor heb je bepaalde omstandigheden nodig die dat mogelijk maken.’

Die omstandigheden zijn er nu niet. Wevers eist, al is dat niet echt haar woordkeuze, dat haar vader terugkeert in de zaal. ‘Ik zwaai bijna nooit met mijn status, maar hoe kun je nou zomaar een olympisch kampioen aan de kant zetten. Dat is best wel pijnlijk.’

Wie oppert dat de KNGU mogelijk dacht slechts de trainer van de olympisch kampioen aan de kant te hebben gezet zonder oog voor de afhankelijkheid van diens pupil, krijgt een knik van Sanne Wevers. ‘Laat ik maar niet zeggen wat ik daarvan vind.’

Ja, ze snapt de supermoeilijke situatie van de KNGU dat een onderzoek naar trainersgedrag uit het verleden doet en ze begrijpt dat de benadeelde turnsters gehoord moeten worden. ‘Maar mijn traject wordt doorboord. Ja, ik ben afhankelijk van Vincent. Hij is zo’n teringgoeie trainer. Dat ik hem niet zomaar kan wisselen voor een ander. Mijn proces hangt af van hoe goed en intens die samenwerking is.’

Zij en haar medeturnsters hebben deze week opnieuw om een snelle oplossing gevraagd. Coach Janneke Wiersma vat samen: ‘Het had gisteren en anders vandaag moeten worden opgelost.’