PSV boekt eerste winst in Champions League

Olympique Marseille bleek als derde opponent in de zwaar bezette Groep D van de Champions League een opvallend zwakke tegenstander die echter pas in de eindfase van de wedstrijd op de knieën werd gedwongen.

Met twee kopballen velde de in de basis teruggekeerde spits Koevermans de nummer twee uit de Franse competitie (2-0), waardoor een doorstart in de UEFA Cup plotseling binnen bereik ligt.

Als PSV er over twee weken in het Stade Vélodrome in slaagt ook de tweede ontmoeting met de Fransen tot een goed einde te brengen, kan de formatie van coach Stevens zichzelf van een enorme last verlossen.

Het was woensdag lastig voor te stellen dat Olympique zowel tegen Liverpool als Atletico Madrid – beide duels eindigden in een 2-1-nederlaag voor het team van coach Gerets – niet had hoeven onder te doen voor de nummers één en twee van de poule. Want het spel dat Marseille woensdag etaleerde in Eindhoven was ondermaats en gespeend van vrijwel elk gevaar.

Dat kwam PSV natuurlijk niet slecht uit in een wedstrijd, waarin het geschonden zelfvertrouwen toe was aan een fikse opknapbeurt.

De meest gememoreerde regel uit het clublied, ‘wij trekken ten strijde’, bleek er de laatste dagen goed genoeg in te zijn gehamerd om de Fransen duidelijk te maken dat PSV ook best bereid is te vechten voor een goed resultaat. Dat mocht ook wel een keer, want het publiek in Eindhoven is de eerste maanden van dit seizoen bepaald niet gefêteerd.

PSV riep twijfel op. Samenhang ontbrak, te veel spelers bleven onder hun gebruikelijke niveau en de ploeg oogde als een eenvoudig te grijpen prooi. Het derde optreden in de Champions League liet wat dat betreft hoopvolle signalen zien van hoe het ook kan.

Met de voortreffelijk spelende Bakkal als vooruitgeschoven middenvelder achter diepe spits Koevermans en Afellay in een vrije rol op de linkerflank ging er zowaar weer wat dreiging uit van het aanvalsspel van PSV. De landskampioen kon zo ook aantonen dat een topploeg uit de Franse Ligue 1 een te nemen horde moet zijn.

Het was wat dat betreft jammer dat de talentvolle Belg Wuytens na zes minuten niet iets beter anticipeerde toen Bakkal hem een nauwelijks te missen kans bood na een snel genomen ingooi. Vrij voor het doel van Mandanda, de nieuwe doelman van de Franse nationale ploeg, kon hij zijn schot onvoldoende drukken.

Na 25 minuten slaagde Bakkal er niet in de tweede grote kans van het eerste bedrijf tot doelpunt te promoveren. Na een dieptepass van Bréchet slaagde hij er wel in de bal goed te controleren en zich te ontdoen van verdediger Cana, maar zijn inzet ontbeerde daarna kracht en finesse.

Ook Olympique kreeg kansen, voor spits Niang en Ben Arfa, maar in beide gevallen had Isaksson weinig te vrezen. De doelman had weer eens een vertimmerde defensie voor zich – met van links naar rechts Salcido, Bréchet, Rodriquez en Marcellis – die deze keer heel wat attenter reageerde dan in de afgelopen wedstrijden.

Gesterkt door het goede spel in de eerste helft ging PSV direct na rust op jacht naar de openingstreffer en opnieuw mocht de ploeg zichzelf het verwijt maken dat wel erg slordig werd omgesprongen met de geboden kansen.

Eerst miste Afellay, na goed voorbereidend werk van Bakkal, voor open doel. Vervolgens ontbrak ook bij Wuytens de rust, nadat Mendez hem keurig had bediend. Het zijn dit soort mogelijkheden die een ploeg als PSV zich niet kan veroorloven onbenut te laten.

Anderzijds zal het Stevens hebben gerustgesteld dat zijn verbouwde team nu ook vanuit open veldspel uitgespeelde kansen heeft weten te creëren.

Nadat hij eerst nog een kopkans onbenut had gelaten, na een uur spelen uit een voorzet van Mendez, sloeg Koevermans na 72 minuten dan eindelijk toe. Uit een hoekschop van Wuytens verschalkte hij Mandanda met een goed geplaatste kopbal. Het was zijn tweede opeenvolgende doelpunt in de Champions League na zijn eretreffer op Anfield tegen Liverpool.

Koevermans reageerde met een furieuze schreeuw en een woest armgebaar, ten teken dat zijn treffer in elk geval iemand op de tribune iets moest duidelijk maken. Toen hij vijf minuten voor tijd voor de tweede keer met het hoofd toesloeg bleef een gebaar uit. Hij had zijn punt gemaakt.