Popov vreest grote vorm Van den Hoogenband

Alexander Popov heroverde gisteren de Europese titel op de mooiste discipline van de zwemsport (de titel die vanaf 1991 als vanzelfsprekend hem toebehoorde tot Pieter van den Hoogenband vorig jaar de keten verbrak) en oogde nadien als een man die een sterfgeval in de familie te betreuren had. Een Rus kan heel droevig kijken, heel droevig praten, ook met een gouden medaille om de nek.

Twee meter leed nam gistermiddag plaats aan een tafel van waarachter medaillewinnaars van de EK zwemmen de pers te woord staan. Een van de drie van de 100 vrij kwam niet opdagen. Pieter van den Hoogenband, de winnaar van het zilver, was plots de al jaren gebruikelijke procedure 'vergeten'.

Zo vermoeid en kortaf als kampioen Popov zich na de race presenteerde, zo opgewekt en breedsprakig bleek een half uurtje later de onttroonde Europese kampioen. Pieter van den Hoogenband glom weer eens volop en niet zonder reden. Nooit zwom de 22-jarige PSV-er zo'n snelle 100 vrij in 'niet-uitgeruste' staat als gisteren in Helsinki.

Taperen heet het in zwemtermen om uitgerust en 'klaar' om te presteren aan de start van een wedstrijd te verschijnen. Bij Van den Hoogenband gaat het er doorgaans zo aan toe: na een periode van zware training wordt er de laatste twee weken voor een wedstrijd een beetje 'gedobberd', veel gerust, worden op de dag van de wedstrijd nog eens alle resterende haartjes (weerstand) verwijderd en is de zwemmer gereed om zijn persoonlijke record te verbreken.

Zijn toptijd van december vorig jaar, 48,35, verbrak Van den Hoogenband woensdag niet, maar zijn 48,77 schonk hem evenveel voldoening als de race kort voor de Kerst in het 'eigen' Eindhovense bad. 'Technisch was het allemaal niet geweldig maar puur op wilskracht zo'n tijd zwemmen en onder deze omstandigheden is super', vond de winnaar van het zilver. Die zichzelf eigenlijk als de winnaar van het duel met Popov (straks dé tegenstrever op de 100 vrij in Sydney) beschouwde.

Niet-klaar om te vlammen, want volop in zware training, zwom Van den Hoogenband gisteren een tijd die hem nog eens duidelijk maakte dat hij tijdens de Olympische Spelen in staat moet worden geacht onder het wereldrecord te duiken. 'Als ik écht scherp ben, getaperd aan de start kom, mag je van deze 48,77 wel een seconde aftrekken.'

Het punt is: in Sydney is er vermoedelijk nog een zwemmer die het wereldrecord kan verbreken. En wel de houder van dat record, Alexander Popov. De tsaar van de sprint die gisteren wél wedstrijdfit en scherp aan de start verscheen en ternauwernood (zestienhonderdsten van een seconde verschil) Van den Hoogenband de baas bleef.

Met een grafstem gaf de 28-jarige Rus even later te kennen dat de generale repetitie voor Sydney hem niet bijster was bevallen. Zwemmen had hij gisteren als 'niet plezierig' ervaren. Popov was naar eigen zeggen doodmoe, al voor de wedstrijd begon. 'Dit was mijn zesde wedstrijd op rij. Dat is zwaar. En het wordt helemaal zwaar als iedereen hier verwacht dat ik een wereldrecord zwem.'

Moe zei Popov vooral te zijn geworden van alle cameraploegen die hem voorafgaande aan de finale van de 100 vrij op de voet bleven volgen. 'De veiligheidsdienst in dit zwembad deugt niet', zo mopperde de man die in datzelfde zwembad als uithangbord van een zwemkledingfabrikant eenieder vanaf tientallen posters toelacht. Klaagde de man die al vanaf zijn negentiende permanent door camera's wordt achtervolgd als hij aan een wedstrijd wil beginnen.

Zijn zoveelste Europese titel betekende voor Popov helemaal niets, zo wilde hij nog wel kenbaar maken. Niet omdat hij zo verwend is, maar omdat er in Helsinki geen sprake was van een werkelijke krachtmeting. Gevraagd naar zijn 'karakteristiek' van de 100 vrij zei de olympisch kampioen van Barcelona en Atlanta: 'Pieter is in training, ik in competitie. Dan heb je niet dezelfde vorm.'

De vorm waarin Van den Hoo genband verkeert beviel Popov allerminst.