Polman is klaar voor het grote EK-podium

'Jonge meid, oud lichaam.' Estavana Polman, uiterst begaafde handbalster van de nationale ploeg, spot met de pijn in het eigen lijf. Die moet verbeten worden, nu de Europese titelstrijd nadert. Ze zegt het met een lach. Topsport is pijn lijden, zeker in een lijf-aan-lijfsport als handbal.

Behalve een grote brace om de gesleten rechterknie valt niets te zien aan de Arnhemse, die haar geld verdient in Denemarken. Zondag in Doetinchem ging Polman (22) als een hinde over het veld. De reuzinnen uit Rusland, stijf gescholden door coachlegende Jevgeni Trefilov, versteenden bij het zien van zo veel elegantie en beweeglijkheid.

Nederland won van de viervoudig wereldkampioen met 27-25. Het was de derde overwinning in de laatste vijf duels tegen de grootmacht van weleer, in 2008 nog olympisch finalist. Polman maakte vijf fraaie goals en werd daarna platgelopen door Achterhoekse meisjes die om haar handtekening bedelden.

Er zijn meer partijen die de handtekening willen van 'Polmannetje'. Esbjerg, haar huidige werkgever, zou met haar de Champions League in willen. Clubs uit Hongarije of Roemenië zouden voor haar in de rij staan. Het EK-toernooi van half december in Kroatië, met een finale in de Hongaarse hoofdstad Boedapest, vormt een fraai podium voor kostbaar talent. 'Ik speel daar voor het team, niet voor mezelf', is haar scherpe analyse.

Vroege entree

De diamant Polman werd al op jonge leeftijd gedolven. Op 13-jarige leeftijd speelde ze, met het Arnhemse AAC 1899, al in de eredivisie. 'Ja, ik heb al een handballeven achter me', zegt ze over tien jaar aan de top.

Van haar vroege entree werd aanvankelijk schande gesproken. Te jong, te teer, te kwetsbaar. Ze was tenger, maar kroop door alle gaatjes die ze ontwaarde. Dat is nog steeds haar speelstijl. 'Ik wil erlangs. Daar houd ik van.'

Estavana Polman debuteerde met 17 jaar in de nationale ploeg. Ze speelde tot nu toe 61 interlands. De Europese titelstrijd van 2010 miste ze. Nederland werd daar achtste. Twee jaar later had ze in eigen land willen schitteren, maar het Nederlands Handbal Verbond (NHV) gaf het toernooi om financiële redenen terug. De nationale ploeg werd vervolgens uitgesloten van het vervangende evenement in Servië.

Zo staat de getalenteerde Polman aan de vooravond van pas haar eerste EK. Ze heeft er enorm veel zin in. Voorspellingen doet ze niet, het is wedstrijd voor wedstrijd. Eerst Duitsland, volgende week maandag in Varazdin. 'Ik ben ouder en wijzer geworden', zegt ze over haar bescheidenheid in de benadering van het toernooi.

Missende spelers

Het team van bondscoach Henk Groener mist in Kroatië, waar het thuisland en Zweden de twee andere tegenstanders zijn, de twee beste speelsters van Nederland: Maura Visser en Lois Abbingh. Visser is gebrouilleerd met Groener. De Haagse opbouwster is sinds twee weken clubloos. Ze kreeg bij Leipzig ontslag.

Abbingh herstelt van een operatie aan de achterste kruisband. De schutter uit Groningen heeft getekend bij de Roemeense grootmacht HCM Baia Mare en denkt in februari in de Champions League te kunnen uitkomen. Abbingh zag ervan af geforceerd terug te keren voor het EK met het nationale team. Daarvoor heeft ze te veel blessureleed achter de rug.

Haar plaats op de linkeropbouw is ideaal voor een rechtshandige speelster als Polman. 'Ik had Lois er graag bij gehad', zegt ze, voordat ze toegeeft dat het wel een zeer geschikte positie is voor haar type spel. Polman heeft onvoldoende lengte om over het blok heen te schieten en zoekt het daarom in brille en handigheid. Daarvan heeft ze ruim voldoende in voorraad.

Polman wisselt in het veld voortdurend met Jessy Kramer. De grote Noord-Hollandse verdedigt. De kleine Gelderse valt aan. Dat heet de Roemeense wissel in handbal. 'Ik val graag aan. Als het niet anders kan, zoals bij Esbjerg, dan verdedig ik ook', vertelt Polman.

Ze is fit en klaar voor het EK. Het trainingskamp in Tunesië zegde ze een maand geleden af wegens een liesblessure. Daar is ze van hersteld. Blakend komt ze uit Denemarken aangezet. 'Dat is echt wel mijn landje. Huge is het er, gezelligheid, koffie.'

Of Esbjerg ook haar stadje is? 'Nou, handbal is er echt groot: 2.500 toeschouwers bij onze laatste wedstrijd. Maar het stinkt naar vis. Je hoeft je neus maar buiten te steken en je ruikt het.'

Het is duidelijk. Polman wil wel eens wat anders dan vis.

undefined