Ploegleider Vierhouten: ‘Ik wil geen drie renners bij de eerste tien, ik wil er één voor het podium’

De uitvalsbasis van de nieuwe wielerploeg Q36.5, een forse hal op een bedrijventerrein naast de A27 bij het Brabantse Oosterhout, is zo goed als leeg. Bijna al het materiaal – koersfietsen, ploegbussen, ploegleiderauto’s, wielen, kleding, sportvoeding – is vanuit deze zogenoemde service course al op weg naar wielerkoersen in België, Noord-Frankrijk en Italië.

Oud-renner Aart Vierhouten (52) werpt een laatste blik op de goeddeels lege bedrijfsruimte, voordat ook hij vertrekt naar België. Hij is één van de vier ploegleiders van het team dat de naam draagt van hoofdsponsor Q36.5, een Italiaans wielerkledingmerk. De Q is van quaerere, Latijn voor onderzoeken, en 36,5 graden Celsius is de temperatuur van een gezond lichaam.

Vierhouten was veertien jaar een profrenner die als ‘sprintaantrekker’ vooral anderen liet winnen. Daarna was hij juniorenbondscoach, NOS-commentator en ploegleider van diverse teams. Hij kon vorig jaar kiezen: ’s werelds beste wielrenner, Tadej Pogacar, blijven begeleiden bij topteam UAE, of een compleet nieuwe wielerploeg opzetten met 24 renners van 13 nationaliteiten. Hij koos voor het laatste.

Het Zwitserse Q36.5 Pro Cycling Team – tv-commentatoren houden het vooralsnog op Kjoethirtysixdotfive – komt voort uit het Zuid-Afrikaanse Qhubeka dat in 2021 ophield te bestaan en waar Vierhouten ook ploegleider was. Qhubeka koos voor Oosterhout als meest geschikte vertrekpunt voor de Europese koersen. ‘Het gebouw stond leeg, we konden er zo in’, vertelt Vierhouten. Fotodoeken van Qhubeka-renners sieren de muren. ‘Moeten we nog vervangen.’

Het logistieke hoofdkwartier was er dus, maar voor het overige moest de wielerploeg van de grond af worden opgebouwd. En snel ook, want in het huidige wielrennen willen teams vanaf dag één punten scoren voor een promotie-degradatieklassement dat na drie jaar wordt opgemaakt.

Q36.5 is een ProTour-ploeg en wil op 1 januari 2026 promoveren naar WorldTour-niveau, waar gegarandeerde en voor sponsors woest aantrekkelijke startbewijzen voor de drie grote ronden klaarliggen.

De ideale mix

‘Tijd om rustig je ploeg op te bouwen is er niet. Je moet renners hebben die meteen scoren.’ Die bij elkaar vinden, was de belangrijkste klus. ‘Je moet wat langer in het wielrennen zitten om te weten wie het zijn en welke rol ze kunnen spelen’, zegt Vierhouten over de selectie. Q36.5 wil resultaat boeken in kleinere koersen en in etappewedstrijden van maximaal een week. ‘We hebben daarom een mix van klassieke eendagsrenners en jongens die een klassement kunnen rijden.’

Vierhouten vertelt met pretoogjes hoe hij en zijn collega-ploegleiders renners interviews afnamen om te achterhalen of ze in de nieuwe ploeg zouden passen. ‘Hoe zie je jezelf, hoe was je jeugd, waarom ben je begonnen met fietsen en niet gaan tennissen, dat soort vragen stelden we. Het hielp mij enorm om te begrijpen hoe zo’n renner omgaat met het team, de wedstrijd, de spanning en hoe hij daarin zijn eigen ontwikkeling ziet.’

Het resultaat? ‘Een uitgebalanceerd team met jonge, supergemotiveerde gasten waarvan ik weet dat ze het hogere niveau aankunnen. Plus ervaren renners die altijd in dienst van een ander hebben gereden, maar veel meer kunnen en die ik uit hun comfortzone wil halen.’

Renners van de eerste categorie waar Vierhouten veel van verwacht zijn de 21-jarige Walter Calzoni, de 23-jarige Brit Mark Donovan en de twee jaar oudere Zwitser Filippo Colombo. ‘Een mountainbiker die héél graag klassiekers wil rijden.’ De Australiër Damien Howson (30) en de Belg Tom Devriendt (31) moeten de sterkhouders worden. ‘Tom werde vierde in Parijs-Roubaix vorig jaar. Als je top-10 kunt rijden in zo’n grote klassieker, kun je hem winnen ook. Dat moet ik hem alleen nog even duidelijk maken.’

Dezelfde focus

Het allerbelangrijkst vindt Vierhouten niet zozeer de uitslag van een koers, maar dat zijn renners in dezelfde gemoedstoestand aan de start staan als hijzelf in zijn profcarrière. ‘Dat je weet: ik heb er alles aan gedaan om goed te zijn en zou niet weten wat ik anders had moeten doen. Dan presteer je maximaal en doet de uitslag er niet zo heel veel toe.’

Op 1 januari is de ploeg, zoals dat heet, vertrokken en meteen stroomden uitnodigingen binnen om aan de start te staan van veel meer wielerkoersen dan gedacht en ook nog eens van het hoogste WorldTour-niveau. Bepaald geen vanzelfsprekendheid voor een nagelnieuwe ProTour-ploeg. Vandaar dat de hal bij Oosterhout vrijwel leeg is.

Vierhouten is vooral ‘blij verrast’ dat zijn renners de kans krijgen ervaring op te doen in wielermonumenten zoals Parijs-Roubaix, de Ronde van Vlaanderen en zaterdag Milaan-Sanremo. Winnen zullen ze niet, maar vooraan zitten en in een kopgroep het opvallende tenue tonen – muisgrijs met gele accenten – dat moet mogelijk zijn. ‘Het is goed dat de jongens vroeg in het seizoen een topwedstrijd van meer dan 200 kilometer voelen.’

Met dank aan Nibali

Waar zijn ploeg de felbegeerde uitnodigingen aan te danken heeft? ‘Ik heb elf keer de Ronde van Vlaanderen gereden, dat is een goede binnenkomer bij de organisatie.’ De vorig jaar gestopte wielerlegende Vincenzo Nibali, winnaar van Tour, Giro en Vuelta, is technisch adviseur van de ploeg en dat hielp om entreebewijzen te krijgen voor Italiaanse klassiekers zoals Milaan-Sanremo.

Mogen starten in Parijs-Roubaix is te danken aan de vierde plek voor Devriendt vorig jaar en de contacten van de Zuid-Afrikaanse ploegbaas van Q36.5, Douglas Ryder. Wat ook geholpen heeft, vermoedt Vierhouten, zijn de namen van zijn mede-sponsors: UBS, de grootste bank van Zwitserland, automaker Mercedes en Breitling van de peperdure horloges.

ASO, de eigenaar van de kasseienklassieker én van de Ronde van Frankrijk, ziet vertegenwoordigers van die topmerken bijzonder graag naar de koers komen. ‘Vergeet de romantiek van het wielrennen: ASO is gewoon een bedrijf dat winst wil maken.’

Ogenschijnlijk is het onverstandig om in grote klassiekers aan de start te staan, want de kans is klein dat Q36.5-renners daarin punten scoren. ‘Maar ik hoop dat de jongens die ervaring gebruiken om een goede uitslag te rijden in kleinere koersen. Die zijn er ook tegelijkertijd met de grote rondes en daar zijn meer punten te verdienen dan ín een grote ronde waar de kans op succes bovendien klein is.’

Zit Vierhouten in zo'n lichtere wedstrijd achter het stuur van zijn ploegleiderswagen, dan weet hij precies hoe hij wil koersen. ‘Ik wil geen drie renners bij de eerste tien, hoewel dat veel punten oplevert. Ik wil één renner die gaat voor een podiumplek en dat de rest dan 38, 39 en 116de wordt kan me niet schelen. Als ik zie dat er drie bij de eerste tien hebben gereden, dan klopt er iets niet. Althans, in de manier van rijden zoals wij het willen gaan doen en hoe wij het wielrennen zien. Dat is: maximale overgave voor je kopman en daarmee de wedstrijd zien te winnen.’

Hoe klein de kans daarop zaterdagmiddag op de Via Roma in Sanremo ook is, het is Vierhouten een gruwel om in de bijna 300 kilometer voor die finish van Milaan-Sanremo slechts mee te fietsen om te laten zien dat zijn ploeg bestaat. ‘We moeten meedoen, niet de koers ondergaan. Ik wil dat we ons tonen door te proberen mee te zitten in de kopgroep die er altijd is in deze klassieker.’

Die kopgroep redt het nooit in Milaan-Sanremo, die meestal op de Poggio ontploft. Op dat niet al te moeilijke klimmetje 9 kilometer van de finish wil Vierhouten zijn sprinter Matteo Moschetti vooraan zien, liefst met nog wat ploeggenoten. ‘Dan moet Matteo proberen het wiel van Tadej te houden en bidden dat die geen superdag heeft’, zegt Vierhouten over zijn voormalige pupil Pogacar. ‘Hij heeft veruit de grootste kans om te winnen.’