Eén hoofdstuk uit het boek bestaat uit fragmenten uit het dagboek van De Ruiter, bijgehouden tijdens het WK in Italië. Het Nederlands elftal maakte tijdens dat kampioenschap een lusteloze indruk, en werd, na drie gelijke spelen in de poulefase, door West-Duitsland uitgeschakeld. Beenhakker zei ooit al dat nog geen kwart van wat er binnen de spelersgroep gebeurde, naar buiten is gekomen.

De Ruiter schrijft in het boek dat Beenhakker 'super publiciteitsgeil' was, en zich vooral bezig hield met de leuke dingen. 'Maar de besprekingen hebben totaal geen inhoud, de trainingen zijn niet voorbereid en stellen niets voor. De organisatie is slecht.' Ook zou Beenhakker hebben toegestaan dat Ruud Gullit vriendinnen in het hotel liet slapen, gedroeg bondsarts Frits Kessel zich als 'een oud wijf' en zou cabaretier Freek de Jonge zich constant rond de groep hebben begeven, tot als keeper tijdens de trainingen aan toe.

Geen spijt

De Ruiter zegt tegenover de Telegraaf verbaasd te zijn over de ophef die het boek, twintig jaar na dato, veroorzaakt, maar zegt geen spijt te hebben. 'Ik kan wel begrijpen dat Leo het niet leuk vindt, maar er is niks van gelogen. Op dat moment voelde ik het zo. In zo’n toernooi zit je met irritatie, teleurstelling en frustratie. Iedere avond schreef ik dat op.'

Beenhakker noemt de publicatie tegenover het AD 'zielig'. 'Wat ik nu hoor, is de totale frustratie van iemand die in die tijd, en we waren zes weken bij elkaar, nooit zijn verantwoordelijkheid heeft durven nemen.’