Op Urk gaan ze voor elkaar door het vuur

‘Komt Urk ook eens goed in het nieuws’, zegt de vrijwilliger die bezoekers van buiten Urk voor het bekertreffen tussen hoofdklasser SV Urk en de bezoekende eerstedivisionist Roda JC naar hun plaatsen begeleidt. Een heuglijke dinsdagavond is het op sportpark De Vormt, en dus voor de hele ruim 20 duizend zielen tellende gemeente. Urk staat voor het eerst in de tweede ronde van de KNVB-beker.

Urk staat bekend als Nederlands jongste gemeente met de minste werkloosheid en de grootste visafslag. Maar voor de pulsvisserij, waarin flink geïnvesteerd is, dreigt een verbod. Daar zijn zorgen over. En ook over het drugs- en drankgebruik door jongeren. En de drugshandel. En dat de media zo ‘idioot veel schrijven’ over dat ‘sporttassen vissen’.

Urk staat te boek als een gesloten gemeenschap. In de Uhh… vergeet je tandenborstel niet-show, populair in de jaren negentig, kregen winnaars een droomreis en verliezers een weekje Urk.

‘Het is juist een vredelievende gemeente. Waar waarden nog hoog in aanzien staan en men geeft om naasten’, karakteriseert SV Urk-voorzitter Dick Hellinga, gepensioneerd predikant en officieel ‘een vreemde’, want geboren op Schiermonnikoog Urk.

De ogen voor het drugsprobleem worden niet gesloten bij de voetbalclub, veruit de grootste vereniging in de gemeente. Hellinga: ‘Er lopen drie jongerenwerkers rond. Voor wie zich niet wil laten helpen, is de uiterste consequentie een royement vanwege de voorbeeldfunctie naar de jeugd. Gelukkig is dat nooit nodig geweest.’

SV Urk weert zich dapper, maar RodaJC, vorig seizoen eredivisionist en momenteel aanmodderend in de eerste divisie, wint onverdiend met 1-0. De toeschouwers blijven klappen, blijven schreeuwen. Louter positief. Door de beperkte migratie is SV Urk bijna in letterlijke zin een familieclub.

Krijsen dat Riekelt Nentjens, Gerrit Tol of Hessel Snoek eens moet ‘werken voor zijn geld’ zou ook nergens op slaan. Bij de trotse koploper van de Hoofdklasse B, twee niveaus onder profniveau, krijgt alleen de trainer een financiële vergoeding. Voor selectieleden is er tweemaal per jaar een bon van 160 euro voor een paar voetbalschoenen. Maar die kan praktisch weggestreept worden tegen de contributie van 230 euro.

Het is een unicum in de hogere regionen van het amateurvoetbal. Zelfs sommige derdeklassers stellen spelers een winstpremie in het vooruitzicht.

Het vraagt enige opoffering. ‘Ik kon bij andere clubs een paar duizend euro krijgen en een autootje in bruikleen’, vertelt doelman Richard Strijker, het enige selectielid van buiten Urk. ‘Maar joh, ik voetbal niet voor het geld.’

Strijker speelde voor zijn komst afgelopen zomer vaak tegen SV Urk en raakte onder de indruk van de hartstochtelijke sfeer. ‘Die hele gemeente ademt voetbal. Spelers, maar ook het publiek, gaan echt voor elkaar door het vuur. Dat ontbreekt er elders vaak aan.’

Hij plonsde niet bepaald in een warm bad. ‘Spelers spraken gewoon verder met elkaar in dialect toen ik me voor het eerst meldde.’

Nu is Strijker een gewaardeerde kracht. Zeker nadat hij een strafschop had gestopt in de vorige bekerronde tegen derdedivisionist DOVO waarmee Urker voetbalhistorie werd geschreven. ‘Ha, als je wint, heb je vrienden. Maar de acceptatie was er al eerder. Ik heb zelf de eerste stap moeten zetten, maar ben daarna geweldig opgenomen in de groep, terwijl die jongens elkaar allemaal zowat vanuit de wieg kennen.’

Sponsorgeld is er genoeg, maar dat wordt in de jeugdopleiding, de fitnessruimte, de medische staf en trainingskampen gestopt. In de winterstop reist het team naar Torremolinos. Liefst negentig sponsors reizen mee. Verdeeld over twee vliegtuigen. Mocht er een neerstorten is niet direct de florerende visindustrie onthoofd.

Voorheen waren trainingen amper mogelijk, omdat de spelers doordeweeks op zee zaten. Sommige selectieleden studeren of werken nu buiten Urk, maar terugkeren doen ze bijna allemaal.

Oud-aanvoerder en bestuurslid Gert-Jan Nagel: ‘Ik heb vier jaar in Groningen gestudeerd, kon daar bij een grote amateurclub aanhaken voor een leuke boterham, maar ben SV Urk trouw gebleven. Als je hier als kind sporten leuk vindt dan is er maar een droom: het eerste van SV Urk.’

Urkers willen ook het liefst Urkers in het eerste elftal zien, zegt Nagel. Het bezoekende Roda doet ronduit exotisch aan met veertien buitenlanders onder contract.

Nagel (33): ‘Doordat we niet betalen moeten we wel zowat louter putten uit de eigen jeugd. Prima. Het is toch leuker als je alle spelers kent? Zelfs bij amateurclubs is er tegenwoordig een enorm verloop door die betalingen.’

Bij mindere resultaten klinkt soms de roep om toch ‘vreemden’ te lokken met een financiële vergoeding. Nagel: ‘Als dat gebeurt, ben ik weg en zo denken de meeste cultuurdragers erover. Dit maakt de club uniek. Je kunt het ook niet maken naar de clubmannen die altijd voor de eer van het dorp hebben gespeeld.’

Er neemt ieder weekeinde wel iemand vis mee voor de hele selectie en de tegenstander. Het clublid dat elektricien is, fikst de verlichting bij een ander clublid, dat weer de tuin van een ander betegelt. Een sponsor regelde kort voor de natte bekerwedstrijd duizend poncho’s voor de toeschouwers.

Urk is ook al eens erkend als de gulste gemeente, met liefdadigheidsprojecten tot in Ethiopië. Doelman Strijker, afkomstig uit Steenwijk, at voor het treffen in Urk. ‘Een ploegmaat belde zelf op dat-ie nog een visje apart had gehouden.’