Ook de Formule 1-droom van Jan Lammers’ zoon René (11) begint in de kart

Na tien minuten in het interview heeft René Lammers het wel gezien. Ongeduldig zit de 11-jarige zoon van voormalig Formule 1-coureur Jan Lammers (63) in zijn race-overall aan een picknicktafel op het kartcircuit van Genk. ‘Pap, mag ik bij Nathan kijken?’, vraagt hij aan zijn vader. Op de baan rijdt zijn teamgenootje van vorig jaar een race. Daar wil hij niets van missen.

Jan Lammers kan er wel om lachen. ‘Hij is enorm gedreven, altijd bezig met racen. Als hij straks thuis is, gaat hij oude kartwedstrijden terugkijken.’ Sinds vorig jaar trekt Lammers met René en zijn vriendin Mariska, waarmee hij al twintig jaar samen is, door Europa. Na een korte rekenpauze schat Lammers dit jaar al zo’n 30 duizend kilometer te hebben afgelegd voor races op circuits in Italië, Frankrijk, Duitsland of zoals ­afgelopen weekeinde in het Belgische Genk.

De droom van de familie is om na Jan Lammers ook zoon René in de Formule 1 te laten racen. Het doet denken aan het pad van Max Verstappen, die na jaren in de luwte op Europese kartcircuits met zijn racevader Jos in 2015 plots als jongste coureur ooit debuteerde in de Formule 1. Toch inspireerde het succes van Verstappen Lammers niet om zijn zoon ook in een kart te zetten. Sterker: van hem had het allemaal wel ‘wat kalmer’ gemogen. ‘Ik had eerst iets van: als je hieraan begint, ben je aan de beurt’, zegt hij lachend, terwijl hij een slok filterkoffie neemt uit een wit plastic bekertje in de teamtent van zijn zoon. Met ruim vier decennia ervaring in de sport kent Lammers elke denkbare valkuil in de peperdure racerij als geen ander.

‘Mariska wilde het alleen wel heel graag en uiteindelijk maakte de gedrevenheid van René mij ook enthousiast’, zegt hij. Daarna is hij naar eigen zeggen ‘all-in’ gegaan. Sinds vorig jaar wijkt alles voor het kartleven van zijn zoon. Hij bracht hem onder bij het kartteam van Peter de Bruijn, de ­Nederlander die in 1980 racelegende Ayrton Senna versloeg om de kart­wereldtitel.

Ondertussen gingen er tienduizenden euro’s op aan materiaal, reizen en andere zaken. Hij heeft er nog geen ­seconde spijt van gehad. Met een sprankeling in zijn ogen spreekt Lammers over de informele en vooral gezellige kartwereld. Op het circuit in Genk schudt hij de hele dag handen. Hij grapt met andere racevaders, terwijl hun zoons tussen races door in teamtenten met elkaar spelen.

Het is een nieuwe wereld voor Lammers. In de jaren zeventig rolde hij van medewerker van een slipschool naast het circuit van Zandvoort rechtstreeks de autosport in. ‘Wel zag ik andere coureurs altijd puppyoogjes krijgen als ze over hun karttijd spraken. Het was de mooiste tijd van hun raceleven, zeiden ze, en ik snap nu wat ze bedoelen.’

Moeder Mariska vult aan: ‘We zijn sinds januari bijna elk weekend op pad. Mensen vragen ons: komen jullie wel toe aan jullie eigen leven? Maar dit is juist ons leven. We genieten volop.’

Droge sokken

Net zoals Max Verstappen en vader Jos bouwt Lammers een hechte band op met zijn zoon. Het blijkt in Genk. Adviezen worden afgewisseld met knuffels. Kort voor de race doet Lammers nog droge sokken aan de voeten van zijn zoon en voert hij hem spaghetti.

Het is het enige dat hem een dubbel gevoel geeft rond het hele kartavontuur. Uit een eerder huwelijk heeft hij nog een 22-jarige zoon. Lammers: ‘Hij kan ook heel goed karten. Na de scheiding ging hij wonen bij zijn moeder in Amerika. Nu zien we wat we hebben gemist, beseffen we allebei.’

De naam van de jongste Lammers begint inmiddels voorzichtig rond te zoemen in de racewereld. Dit jaar won Lammers in de Mini-klasse, waarin karts zo’n 100 kilometer per uur gaan, meteen zijn eerste race in het Nederlands kampioenschap. Hij leidt de NK-stand met nog een race te gaan. In het Benelux-kampioenschap staat hij vierde.

Lammers spreekt bewust zelden over zijn racende zoon in interviews. ‘Ik wil namelijk niet dat hij in mijn zijspan zit’, zegt hij resoluut. ‘Hij moet de media halen op basis van zijn eigen prestaties.’

Ondertussen doen zijn ouders hun best om hem zo normaal mogelijk op te laten groeien. Zo mag hij op school alleen over karten praten als hij ernaar wordt gevraagd. ‘Want je kunt niet even vertellen dat je afgelopen weekend in Italië bent geweest als sommige ouders niet eens een schoolreisje kunnen betalen. Het moet wel een beetje een leuk ventje blijven. Daar zitten we bovenop’, ­aldus Lammers.

In zijn raceleven let hij erop dat zijn zoon vooral elke race beter wordt. Want dat is nodig, zegt Lammers. ‘Tegenwoordig moet je in de autosport net als in het voetbal vroeg opgepikt worden’, legt hij uit. ‘Als hij straks 16 jaar is en geen enkel juniorenteam heeft belangstelling getoond, dan mist hij blijkbaar iets.’

Onderweg staat hij hem bij. Zoals afgelopen weekeinde in Genk. René Lammers vergooide zijn kwalificatie op zaterdag door het circuit af te snijden. Hij herstelde zich zondag door met een wereldstart op nat asfalt in twee bochten op te rukken van de tiende naar de tweede plek.

De zege kon hij niet grijpen, omdat hij tijdens het racen friemelde aan zijn motor in een poging sneller te gaan. Daarna liep zijn kart niet meer goed. Lammers: ‘Maar dat vond ik niet erg. Ze doen dat in hogere klassen ook allemaal, dus het is goed dat hij daarmee experimenteert.’

Lammers reed in Genk op hetzelfde circuit waar Max Verstappen als 4-jarige zijn eerste kartmeters reed. Of Lammers niet bang is dat de schaduw van de Verstappens boven ze blijft hangen? ‘Ik zie Max eerder als poolster waar we op kunnen navigeren’, zegt hij. ‘En laten we eerst maar eens met de nieuwe Jan beginnen. Want iemand als Max komt eens in de honderd jaar voorbij.’