Onbetwist de beste, ook met één opponent in Europa

Amstelveen Voor de Nederlandse hockeysters begon het zwak bezette EK pas in de finale en prompt werden ze geconfronteerd met felle oppositie. Maar het fysiek sterke Duitsland moest de suprematie erkennen van een ploeg, die na de wereldtitel in 2006 en het olympisch goud in 2008 ook de Europese titel veroverde.

De zwaarbevochten 3-2-zege op de enige concurrent in Europa leverde niet alleen bondscoach Herman Kruis zijn eerste hoofdprijs op. Het was voor de vroegere Den Bosch-trainer ook de bevestiging dat zijn beleid was aangeslagen bij de vernieuwde selectie. Aanvoerster Janneke Schopman erkende voor het EK in eigen land dat ze ‘met enige scepsis’ het krachthonk had betreden.

Al tijdens de Spelen in Peking constateerde Kruis dat de Nederlandse hockeysters winst konden boeken in de persoonlijke duels. ‘Niet omvallen als een Duitse tegen je aanloopt’, zo formuleerde Schopman de investeringen in de fysieke training.

Het effect was zaterdag zichtbaar in de opwindende EK-finale. Schopman viel niet om als het Duitse krachtmens Keller aanzette voor een demarrage. En overal doken hulptroepen op. Schopman had het teamgenote Minke Smeets-Smabers al voorspeld.

‘Ik zei dat we gingen winnen. Er groeide een gevoel van onverzettelijkheid in de groep en dan laat je je dus niet omverlopen door een Duitse. En dan sprinten de spitsen 60 meter terug om Keller af te stoppen. Iedereen heeft zijn steentje bijgedragen.’

De Nederlandse hockeysters vielen in de opwindende finale ook mentaal niet om, hoewel ze geen enkele strafcorner wisten te versieren. ‘Dat moet uniek zijn’, aldus specialiste Maartje Paumen. ‘Ik kan me ook niet herinneren dat het ooit gebeurd is’, aldus Schopman. ‘Al lag dat vandaag ook aan de arbitrage.’

Bondscoach Kruis noemde het juist een winstpunt dat zijn team niet afhankelijk bleek van de sleeppush van Paumen. Hij had een speelster met Italiaanse en Zuid-Afrikaanse wortels achter de hand die tegen het taaie Duitsland twee velddoelpunten voor haar rekening nam. ‘Ik hoefde de bal slechts over de lijn te duwen’, sprak Marylin Agliotti bescheiden.

De voormalige Zuid-Afrikaanse was voor rust het sluitstuk van een fraaie combinatie met Paumen en Vorstenbosch: 2-1. En juist in een fase na rust, waarin de Duitse hockeysters Nederland steeds verder achteruit drukten, stond Agliotti weer op de juiste plaats om het laatste tikje te geven: 3-2.

‘Ik had als meisje wel een droom’, vertelde Agliotti. ‘En ik speel al zo lang in Nederland dat het logisch was om die droom als Nederlandse te realiseren. Scoren in een EK-finale, als spits spookt het wel door je hoofd. Maar ook mijn doelpunten waren een teamprestatie.’

Daarmee bleek het Duitse verzet gebroken, want keepster Floortje Engels had zich alleen bij strafcorners gewonnen moeten geven. Bij de openingstreffer schoof Hasselmann af op Stöckel, vlak voor rust was Hasselmann bij een variant met Keller en Müller zelf de afmaker: 2-2. Vijf minuten voor tijd stelde Agliotti de gouden medaille voor Nederland veilig.

En zoals bij elk Nederlands doelpunt hosten kroonprins Willem-Alexander, prinses Máxima en hun kinderen vrolijk mee. Met een ereronde door het Wagener Stadion vierden de hockeysters de zevende titel in negen Europese toernooien.

Zo eindigde de Nederlandse veldtocht door Europa met de veelzeggende cijfers 32-3. Schopman, schertsend: ‘Als we ook de finale met 5-1 hadden gewonnen, was het toernooi helemaal gedevalueerd. We dachten: laten we het maar spannend maken.’

Daarmee verwoordde Schopman feilloos het onbehagen bij de neutrale toeschouwers, want de andere tegenstanders van de nationale ploeg fungeerden als kanonnenvoer.

Het viel de Nederlandse speelsters niet kwalijk te nemen, zei Naomi van As, die werd uitgeroepen tot beste hockeyster van het EK. ‘Er valt altijd iets te zeuren als wij alles winnen. Maar wij kijken alleen naar onszelf. Het lijkt me duidelijk dat de rest van Europa veel huiswerk heeft te doen.’

De harmonie binnen de selectie werd ook niet verstoord, toen Miek van Geenhuizen bondscoach Kruis en aanvoerder Schopman verantwoordelijk stelde voor haar vervroegde afscheid bij het Nederlandse team.

Van As: ‘Hoewel het een hoop gedoe opleverde, hebben we het naast ons neergelegd en er verder geen energie aan besteed. Miek is een goede hockeyster. Maar ook zonder haar hebben we het EK gewonnen.’

Van Geenhuizen had niet het ongenoegen van de meerderheid verwoord, aldus Van As. Juist als vaderfiguur en people’s manager had Kruis indruk op haar gemaakt. ‘Marc Lammers was een innovatieve coach, hij probeerde telkens nieuwe dingen te verzinnen.

‘Kruis is erg op de mens gericht en staat daarom iets dichter bij de groep dan Lammers. Ik voel me daar prettig bij. Ik kan Herman gemakkelijker aanspreken dan Marc. Zeker voor speelsters als Smabers en Schopman die zo lang met Lammers hebben gewerkt, is het verfrissend.’

Fit, technisch verzorgd en dynamisch; Nederland blijft de trendsetter in het vrouwenhockey, voorspelt aanvoerster Janneke Schopman. ‘Jong Oranje is wereldkampioen geworden, nieuwe talenten zullen dus aansluiten.’

En Van As: ‘Iedereen jaagt op de nummer 1, we zullen alert moeten blijven. Maar op deze manier zullen we nog lang voorop blijven lopen.’