'Nu is volleybal vraagbaak én voorbeeld geworden'

'ALS vertrekkend coach hoop je altijd iets achtergelaten te hebben. Daarom ben ik zo blij met deze titel. Het in 1986 geboren topvolleybal in Nederland blijkt elf jaar later het beste van de wereld. We hebben bij de vrouwen en nu bij de mannen de Europese titel veroverd. En vorig jaar waren we in de gecombineerde klassementen van Atlanta de nummer één.

Dit is hét pilot-project van de Nederlandse sport. Het is van pilot intussen tot standaard geworden. Iedereen kijkt naar het volleybal en zijn organisatie. Dit kampioenschap is vlekkeloos georganiseerd, er is door de thuisploeg schitterend gepresteerd. De opbouw is geen sinecure geweest.

Als ik dan mensen hoor zeggen dat al die wedstrijden in de poule niks voorstellen, dan heb je te weinig respect voor de prestatie van deze jongens. Vroeger had Italië de walk-overs en waren wij jaloers. Nu hebben de andere landen juist ontzag voor Nederland en geven ze zich soms vroeg over. Ons natuurlijke relativeringsvermogen in Nederland is fraai, maar als sport blijf je met zo'n redenatie altijd een koekenbakker. Belachelijk om zo te denken.

De historie die dit team meebrengt en het fundament dat intussen voor topvolleybal bestaat, geven ook tegengas aan de stroming dat ''het in ons land toch niet zou kunnen''. Quatsch. Maar je moet in de Olympische topsport wel voortdurend tegen de stroom in roeien.

Voetbal en tennis hebben een groot zelfstandig karakter, maar ik vind het een opdracht voor het NOCNSF om zelfstandige bonden als de NeVoBo af te leveren. Gelukkig heeft Huibregtsen, de voorzitter van NOCNSF, in 1993 er de noodzaak van ingezien deze sport overeind te houden. Nu is volleybal vraagbaak én voorbeeld geworden.

De opvolgers van vertrokken toppers als Zwerver blijken klaar te staan. Jaren is beweerd dat het na het Bankras-model voorbij zou zijn, maar zulke profeten beschouw ik niet als kenners. Eerst werden we in 1991 met dat verhaal geconfronteerd, in 1993 en na het WK van 1994 zou het ook allemaal voorbij zijn wegens gebrek aan spelersaanbod.

Maar hier wordt een laat gerijpt talent als Guido Görtzen de waardevolste speler van het EK. Ik heb hem ooit gescout bij Geldrop, naar het voorbeeld van de Braziliaan Giovane. Die kan nu bijna niet meer in zijn schaduw staan. In het concept met Blangé is hij groots. Heus, het gaat gewoon door.'

John Volkers