Nog 44 dagen voor de Spelen: hoe komt Dafne Schippers op topsnelheid, én blijft ze heel?

Haar coach Bart Bennema heeft zijn verwachtingen ten opzichte van vijf jaar geleden al bijgesteld. Bij de Spelen van Rio ging hij met Schippers voor de olympische titel. Het werd een zilveren medaille op de 200 meter. Voor Tokio spreekt Bennema nu over het halen van een finaleplaats. Dat is na alle tegenslagen ‘nog steeds’ de bedoeling, zegt Bennema. ‘Ik hoop dat we in juli op tijden zitten waarmee ze op de Spelen in de finale kan lopen.’

De grote vraag is hoe Schippers in ruim zes weken op topsnelheid komt, én heel blijft. De afgelopen twee jaar won de sprintster geen titels. De 28-jarige atlete worstelde met de naweeën van een rugblessure. Schippers heeft versleten kraakbeen tussen haar rugwervels. Als ze een verkeerde beweging maakt, kan dat een reactie op haar spieren geven. Soms ligt ze dagen plat als het er ineens inschiet. Voorzichtigheid is daarom geboden. Veel wedstrijden en drukke reisschema’s lijken de kans te vergroten dat het misgaat.

Maar Schippers noemt zichzelf ook een diesel die op gang moet komen. Ze moet juist veel lopen om op snelheid te komen, denkt ze. Volgens haar manager en broer Derek Schippers loopt ze tot de Spelen nog ‘zes á zeven’ wedstrijden.

Donderdag start ze op haar beste afstand, de 200 meter, op de Diamond League in Florence. In Italië neemt ze het onder andere op tegen de wereldtoppers Dina Asher-Smith, Marie-Josée Ta Lou en Mujinga Kambundji. Schippers kwam Asher-Smith zondag al tegen op de FBK Games. De Arnhemse raakte in Hengelo haar wedstrijdrecord op de 100 meter kwijt aan de Britse, die Schippers in 2018 onttroonde als snelste vrouw van Europa.

Asher-Smith liep in Hengelo 10,92 seconden, de negende seizoenstijd van de wereld. Dat is 0,02 seconde sneller dan de 10,94 van Schippers uit 2015. Het oude record stamt uit vervlogen tijden. In dat topjaar won ze in Peking de wereldtitel op de 200 meter en WK-zilver op de 100 meter. Bennema probeert de voormalig meerkampster al jaren terugte krijgen naar die toptijden.

De Amerikaanse trainer Rana Reider, die haar in 2017 en 2018 coachte, wilde Schippers sterker en belastbaarder maken. Er werd een hoop tijd doorgebracht in het krachthonk. Schippers prolongeerde haar wereldtitel in 2017 in Londen, maar de razendsnelle tijden uit 2015 kwamen niet terug. Ze bleef wel heel. Toen Reider stopte in het najaar van 2018, keerde Schippers terug naar Bennema. Haar jeugdcoach wilde de spiermassa er weer af hebben om haar souplesse en beruchte eindversnelling terug te krijgen.

Bennema zag vlagen van de oude Dafne in trainingen. Hij kreeg alleen nooit de bevestiging in de wedstrijd. Ook afgelopen winter kreeg hij op het trainingskamp in de warmte van Zuid-Afrika weer een ‘goed gevoel’. Schippers liep tijden die ze ook in 2015 in trainingen liep. ‘Ze liep dan bijvoorbeeld twee keer een 150 meter in 16,4, met een korte adempauze tussendoor. Zij lag dan moe op de baan, ik had een goed gevoel. Dat wil ik zien.’

Het goede gevoel had hij ook af en toe in de verloren jaren 2019 en 2020 gehad. Maar het kwam er nooit uit in wedstrijden, omdat haar lijf het begaf. Bennema hoopt dat Schippers in wedstrijden weer gemiddelden van 22,4 seconden op de 200 meter gaat lopen, zoals in haar topjaar. Bij haar eerste 200 meter van dit seizoen liep ze in Ostrava in mei 22,91 seconden. In 2015 begon ze met 22,63 en won ze de wereldtitel in 21,63 seconden, de derde tijd ooit gelopen op die afstand.

Maar het gaat allemaal minder goed dan gehoopt. In maart schoot er vanuit het niets weer iets in haar rug. Ook had ze last van een pees bij haar hamstring en deed haar linkerknie pijn. Schippers noemt haar werk ‘balanceren op een dun lijntje’. ‘Soms ga je erover, soms blijf je eronder. Ik probeer er niet teveel mee bezig te zijn.’ 44 dagen heeft ze nog om het randje op te zoeken. En er nu wel onder te blijven.