Nederlandse veldrijdsters ontbreken op podium

Van den Brand leek in de tweede helft van de race de hoge Nederlandse verwachtingen toch nog waar te maken. De blonde Brabantse profiteerde van een val van de Duitse Hanka Kupfernagel die de wedstrijd al vroeg had opengebroken. Van den Brand nam de leiding in de race, maar ging anderhalve ronde voor het einde zelf onderuit op het gladde, modderige parkoers. De Nederlands kampioene had daarna geen kracht meer om de Amerikaanse en twee Franse rensters te achterhalen. Er restte de wereldkampioene van 2003 slechts een ondankbare vierde plaats.

Echt teleurgesteld was Van den Brand echter niet. De renster uit Zeeland kende een moeizame voorbereiding op het WK nadat ze vorige week zondag in Hoogerheide moest afstappen wegens inspanningsastma. Ze moest zich op dokteradvies de hele week rustig houden om haar longen te ontzien. Zaterdag kreeg ze ook nog koorts.

‘Ik ben daarom vooral blij dat ik de wedstrijd heb kunnen uitrijden’, bekende Van den Brand met vele moddersporen op haar gezicht. ‘Toen ik op kop kwam, heb ik eigenlijk nooit het idee gehad dat die titel erin zat. Ik heb steeds boven mijn kunnen moeten rijden. Om hier te kunnen winnen, had ik 100 procent moeten zijn. Dat was ik niet. Ik ben daarom niet ontevreden met die vierde plek.’

Bij Marianne Vos was de teleurstelling groot. De alleskunner van 2006 kon haar ritme op het technische parkoers in Hooglede-Gits niet vinden. Al na twee ronden verloor ze de aansluiting met de kop van de wedstrijd. Het deed haar pijn met slechts een zevende plaats afstand van haar regenboogtrui te moeten doen. ‘Dit is ontzettend balen. In het begin kon ik nog wel mee, maar op een gegeven moment was ik helemaal op. Ik besef nu pas echt hoe mooi die regenboogtrui is’, zei een aangeslagen Vos.