Mijnwerkerszoon zal ondanks alle goals Truilla niet vergeten

‘David, als je straks een grote ster bent, zul je dan de mensen in Truilla niet vergeten, de plek waar je vandaan komt?’

In de perszaal van stadion Tivoli Neu van Innsbruck deed de opmerking nogal vreemd aan. Er viel dan ook een stilte. David Villa, de 26-jarige spits aan wie de vraag was gericht, had zojuist Zweden geveld met een treffer in blessuretijd, waardoor Spanje zeker was van de groepswinst in poule D.

Het was 14 juni en na twee wedstrijden tijdens dit EK stond zijn doelpuntentotaal al op vier. Villa was even aangeschoven, omdat hij was uitgeroepen tot Man van de Wedstrijd en gaf beleefd antwoord op alles dat hem werd gevraagd. Dus ook op die ene vraag over zijn geboorteplaats.

‘Nee, ik zal de mensen daar niet vergeten’, zei hij.

In een interview had hij eerder al gezegd welk belang zijn geboortegrond voor hem heeft. ‘Er zijn slechts 1900 inwoners in Truilla en daar wonen mijn ouders ook nog steeds. Ze zullen daar ook altijd blijven, want ik laat ze niet vertrekken.’

Zijn vader, een gepensioneerde mijnwerker, leerde hem bescheiden en vastbesloten te zijn. ‘Mijn vader werkte heel hard en we leefden dagelijks met de onzekerheid of hij wel zou thuiskomen’, zei Villa vorig jaar in The Times.

‘Hij heeft daar in die mijn zo enorm geleden dat ik nooit naar beneden ben gegaan om te ontdekken wat daar allemaal was. Ik ben echt niet de enige voetballer van bescheiden komaf, maar als je uit zo’n omgeving komt, voegt dat wat toe aan je karakter.’

Zijn achtergrond, zijn bescheiden inborst en zijn drang zelfs op elke training te excelleren, verklaart Villa als volgt: ‘Als ik niet zo veel zou rennen en als ik niet elk sprankje energie in mijn lijf op het veld zou achterlaten, dan was ik niet de speler geweest die ik nu ben.’

Villa, die 17 keer scoorde in 32 interlands voor Spanje, wordt bewonderd om zijn instelling en zijn gepassioneerde spel. Het bedrag van ruim 31 miljoen euro dat hij zou moeten kosten is de inzet van een biedingstrijd tussen Barcelona, Real Madrid en Chelsea.

Bij zijn club Valencia zullen ze niet ontevreden zijn geweest over de opmerking van Cesc Fabregas, zijn teamgenoot in de nationale ploeg, dat Villa het nog beter zou doen in de Premier League dan Fernando Torres bij Liverpool. Het zijn aanbevelingen die nooit kwaad kunnen.

De uitspraken dateren van kort na de wedstrijd tegen Rusland (4-1 winst), waarin Villa al direct de aandacht trok door drie keer te scoren.

Hoewel die doelpunten de hele wereld overgingen, is er geen treffer zo belangrijk geweest als de beslissende strafschop die hij nam als speler van Sporting Gijon, in de strijd tegen degradatie tegen Murcia. In een broeierige sfeer hield El Guaje (het kind) het hoofd koel en scoorde hij vlak voor tijd.

‘Niets dat ik nu nog in het voetbal zal meemaken, zal moeilijker zijn dan die strafschop. Al realiseerde ik me pas de volgende dag wat dat doelpunt precies betekende voor mijn carrière.’