Met Ineos is er een complete ploeg vol kanshebbers voor eindzege in de Tour

Drie topfavorieten

De torenhoge favorieten? Dit zijn de namen: Tadej Pogacar, Primoz Roglic en Ineos-Grenadiers; twee mannen en een ploeg. Vorig jaar was de Tour een tweestrijd tussen de twee Sloveense mannen, dit jaar nestelt zich daar naar verwachting een complete ploeg tussen vol kanshebbers voor de eindzege.

Het donkerblauw van Ineos reed dit seizoen als vanouds vooraan in alle belangrijke meerdaagse koersen in de maanden voor de Tour. De tempobeulen waren nauwelijks geïnteresseerd in etappeoverwinningen (die ze wel boekten), maar gingen voor het eindklassement van de rondes van Italië, Romandië, Zwitserland en het Critérium du Dauphiné. In elk van die gewonnen wedstrijden, trok Ineos een andere kaart. Op Giro-winnaar Egan Bernal na staan ze zaterdag aan de Tourstart in Brest.

De helft van de Ineos-ploeg kan de Tour winnen. Formeel is de Brit Geraint Thomas, die de Tour in 2018 verrassend won, kopman. Maar, zegt hij: ‘Er zijn geen ego's in dit team.’ Onderweg kan het kopmanschap zomaar toevallen aan Richard Carapaz, Richie Porte of Tao Geoghegan Hart. Pogacar en Roglic moeten ze allemaal in de gaten houden.

De ploegen van de twee Slovenen, UAE-Emirates en Jumbo-Visma, gaan het allebei anders aanpakken dan in de vorige Tour. Toen reed eenling Pogacar (22) namens UAE wekenlang gratis mee met de Jumbo-Vismatrein die onder aanvoering van Roglic (31) de Tour domineerde als Ineos en voorganger Sky in hun beste jaren. De afstand waarop de Nederlandse ploeg Pogacar had gezet, bleek in de beslissende klimtijdrit echter ruim onvoldoende.

Jumbo-Visma wil nu minder aanwezig zijn, tot de laatste halve week. Niet meer pontificaal voorop rijden - dat mag Ineos weer doen - maar proberen Pogacar los te weken van zijn ploeggenoten en hem dan op achterstand te zetten. Die strategie zag UAE aankomen. Het heeft de ploeg versterkt met Marc Hirschi en Rafal Majka, die als wegkapitein het team organiseert. ‘Want ik ben geen kopman die ploeggenoten commandeert', zegt Pogacar.

Outsiders

Weinigen hadden vorig jaar vooraf Pogacar getipt als Tour-winnaar. Een outsider kan de Tour winnen, maar wie dan? De Fransman Julian Alaphilippe droeg vaak de gele trui, lijkt steeds beter te worden in de bergen, maar zijn Deceuninck-Quickstep gaat niet voor het klassement, wel voor ritwinst. Liefst meteen in de eerste etappe met de gele trui als hoofdprijs. Alaphilippe is daar zaterdag favoriet voor, net als de Nederlander Mathieu van der Poel.

Het Movistar van Miguel Ángel López is wel een klassementsploeg, maar de Colombiaan is geen geweldige tijdrijder. Dat is problematisch met twee vlakke tijdritten op het programma van samen 58 kilometer. Een andere Colombiaan, Rigoberto Uran van EF Education-Nippo, werd in 2017 tweede in de Tour en is in vorm, getuige zijn tweede plaats in de voorbereidende Ronde van Zwitserland deze maand. Zijn ploeg echter, is op papier matig en niet erg ervaren in grote rondes.

Nederlanders

Er zijn nog meer outsiders: drie niet-Nederlandse ploegen hebben een Nederlandse kopman. Nou ja, min of meer. Wilco Kelderman is onomstreden als kopman van Bora-Hansgrohe. Zijn ploeg moet hem naar het podium in Parijs loodsen en dat is een reële ambitie, want Kelderman staat zonder kleerscheuren aan de start - dat gebeurt niet vaak - en hij is een uitstekende tijdrijder.

Niemand heeft zaterdag meer wedstrijdkilometers dit seizoen in de benen dan de 7.389 van Bauke Mollema. Hij mikt op een goed klassement en als dat er niet in blijkt te zitten stelt hij zijn doel bij naar het behalen van ritzeges. De uitgesproken kopman van Trek-Segafredo is Mollema niet, maar dat is mede ‘oude rot’ Vincenzo Nibali ook niet, zegt de ploegleiding.

Voor Wout Poels geldt hetzelfde: hij spreekt klassementsambities uit, zonder dat zijn Bahrein-Victorious onomwonden zegt dat de klimmer hun kopman is. Poels gaat in elk geval rijden als een kopman: de eerste zeven ‘vlakke’ etappes geen schade oplopen en in de bergen van voren zitten.

Steven Kruijswijk tenslotte is schaduwkopman achter Primoz Roglic van Jumbo-Visma. Hij gaat, net als Mollema, op voor zijn 19de grote ronde. Kruijswijk werd vijfde in 2018 en derde in 2019; met zo’n stijgende lijn is een tweede podiumplek niet uit te sluiten. Bovendien: wie in de bergen tot het einde bij zijn kopman blijft, kan ook zomaar hoog in het eindklassement eindigen.

Sprinters

Van alle 21 etappes beschouwt de Tour-organisatie er liefst tien als een prooi voor de topsprinters. Ze staan niet allemaal aan het vertrek zaterdag. De nu hoogst geklasseerde sprinter, de Ier Sam Bennett van Deceuninck heeft last van zijn knie, al vermoedt zijn ploegleider faalangst bij de renner die volgend seizoen voor Ineos rijdt. Verder is het ook in de massasprints vergeefs zoeken naar Pascal Ackermann, Giacomo Nizzolo, Elia Viviani, Fernando Gaviria en Neerlands beste sprinters Dylan Groenewegen en Fabio Jakobsen.

Er blijft evenwel nog een flinke sprintbrigade over om de tien mogelijke massasprints te verdelen, met de Champs-Élysées als hoofdprijs. Achter Bennett staan de Fransman Arnaud Démare, de Belg Tim Merlier en de Australiër Caleb Ewan gerangschikt. En op de 15de plaats zijn vervanger, de Brit Mark Cavendish. Ondanks diens recordaantal van 48 etappeoverwinningen in de drie grote ronden, zijn er laaggespannen verwachtingen rond Cavendish - hij was al bijna gestopt. Hetzelfde geldt voor de man met de op Cavendish na meeste ronde-ritzeges (22), de Duitser André Greipel. Dat beiden erbij zijn, maakt de vele verwachte sprints er alleen maar interessanter op.

Chris Froome

Hij dacht een kans te maken op zijn vijfde Touroverwinning, maar Chris Froome, de bestbetaalde renner van allemaal met een jaarsalaris van naar verluidt 5,5 miljoen euro, is deze Tour gebombardeerd tot wegkapitein, strateeg, mentor, regelneef van Israël Start-Up Nation. Voor de een doet dat pijn aan de ogen, de ander ziet de grote veerkracht van de Brit die in juni 2019 zo ongenadig hard viel. Hoe dan ook een renner om naar uit te kijken deze Tour.