tour de france
Merlier overwinnaar in etappe met zware valpartijen
Tim Merlier heeft de derde etappe van de Ronde van Frankrijk op zijn naam geschreven. De Belgische ploegmaat van geletruidrager Mathieu van der Poel was de snelste in de massasprint in Pontivy. De finale van de etappe werd ontsierd door een aantal zware valpartijen.
In de aanloop naar de sprint liet Van der Poel zich in zijn gele trui gelden op kop van de koers om de sprint aan te trekken voor zijn ploegmaat Tim Merlier. De man met de snelste benen bij Alpecin-Fenix. In zijn wiel probeerde even later Caleb Ewan op te stomen, maar de Australiër ging 150 meter voor de finish onderuit en nam in zijn val Peter Sagan mee.
Het was geheel in lijn met de chaos die vanaf 10 kilometer voor de aankomst ontstond. Eerst was het Primoz Roglic, die in de eerste twee etappes tweemaal derde werd. Hij bleef met zijn voorwiel haken achter het achterwiel van Sonny Colbrelli. De Sloveen klapte tegen de grond. Het was direct alle hens aan dek voor Roglic’ ploegmaats die hem naar de staart van het peloton probeerden te leiden om het tijdsverlies voor hun kopman, die vierde stond, te beperken.
Dat lukte niet. De Sloveen verloor bijna anderhalve minuut en zakte weg naar de 20e plaats in het algemeen klassement, dat nog altijd wordt aangevoerd door Van der Poel, die in de etappe nog zevende werd. Tweede in het algemeen klassement is Julian Alaphilippe, derde Richard Carapaz.
Een vervelende dag
Een dikke 3 kilometer voor de finish was het voor in het peloton opnieuw raak in een scherpe bocht naar links. Een heel contingent renners vloog uit de bocht. Het voornaamste slachtoffer was sprinter Arnaud Démare, die niet meer mee zou doen om de etappezege.
Voor Jumbo-Visma was het daarvoor al een vervelende dag. Eerder in de etappe was Robert Gesink al uitgevallen. De 35-jarige routinier tuimelde na een klein uur koers over Geraint Thomas heen. De Britse oud-tourwinnaar schoot met zijn hand van zijn stuur bij een verkeersdrempel en kwakte tegen de grond. Gesink kon hem niet ontwijken en stuiterde op zijn schouder.
Hij wist direct dat hij niet verder kon fietsen en zette zich mismoedig met zijn rechterarm werkeloos in zijn schoot op een muurtje langs de weg.
De nagenoeg vlakke rit voltrok tot de dramatische finale volgens het klassieke sprintscenario. Direct na het startsignaal kreeg een kopgroep een vrijgeleide van het peloton. Maar echt groot werd de voorsprong van Ide Schelling, Jelle Wallays, Michael Schär, Maxime Chevalier en Cyril Barthe nooit.
Nu was Schelling niet uit op een onverhoopte etappezege. Hij sprong mee om een puntje voor de bergtrui te scoren. Na de etappe van zondag bezette hij in het klassement om de bolletjestrui de tweede plaats, achter Van der Poel. Omdat de leider in het algemeen klassement de gele trui droeg, mocht Schelling maandag wel de bollentrui dragen. Dat geleende tricot wilde hij weer echt in bezit krijgen en daarvoor was één bergpuntje genoeg.
Dat enkele punt hengelde Schelling binnen op de Côte de Cadoudal in Plumelec. Direct na de top liet hij zich breed grijnzend en onderwijl een energiereep wegwerkend inrekenen door het peloton. Zijn missie was geslaagd. Dinsdag mag hij weer in de bolletjestrui rijden, maar dan is het ook echt de zijne.