Man van 6 miljoen gerieft het legioen

Mijn spelers zijn te lief, ook voor elkaar, en ze zijn te wisselvallig, constateerde trainer Van Marwijk meer dan eens in zijn laatste en moeilijkste seizoen in Rotterdam. Daarin verandering brengen promoveerde hij tot doel van de tweede seizoenhelft: elkaar corrigeren, stabiel worden.

Maar Feyenoord toonde alleen veerkracht gisteren, na een onvoorstelbaar slappe openingsfase die leidde tot onvrede en onrust in De Kuip. Op enig moment hield een groot deel van het volkse volk, met de rug naar het veld gekeerd, zich exclusief bezig met schermutselingen op en rond de tribunes.

Dergelijke vechtlust toonden de helden in rood-wit pas toen de zaak al bijna verloren was. Harkend, blazend, puffend en amechtig jagend op een schier hopeloze stand (0-2), wist het elftal alsnog de cruciale wedstrijd in winst om te zetten. Het spel varieerde van heel slecht tot hoopgevend, zoals het al zo vaak heeft gedaan dit seizoen.

Kuijt, en Lazovic als extraatje, waren voor het seizoen gekocht om Pierre van Hooijdonk te doen vergeten. Toen de 20-jarige Serviër Lazovic in de eerste wedstrijd tegen NEC scoorde, sloten de mensen hem stevig in de armen. Maar de speler met de wat typische motoriek verloor spoedig zijn plaats in een kwijnend elftal en raakte later ook nog ernstig geblesseerd aan de knie.

Steeds meer volgers, onder wie voorzitter Van den Herik, vroegen zich af waarom die over vier jaar uitgesmeerde zes miljoen euro niet waren besteed aan anderen, aan een paar puike verdedigers bijvoorbeeld.

Het heette dat Lazovic moest wennen aan de cultuur. Hij deed ook niet genoeg zijn best op de Nederlandse les, hij had moeite met wedstrijdjes in het tweede elftal voor een paar honderd toeschouwers, hij liet zijn zaakwaarnemer opdraven om een hartig woordje te spreken met de toenmalige technisch directeur Baan.

Tijdens het trainingskamp in Turkije geraakte Lazovic weer volledig fit en besliste hij als invaller het duel met Besiktas. En misschien had hij gisteren al verwacht in de basisploeg te mogen beginnen, maar zo snel gaat dat niet bij Van Marwijk.

Twee minuten na zijn entree liet hij zich gemakkelijk vallen na een half mislukte sliding van Touzani, die rood kreeg. Kuijt miste net als vorige week tegen Excelsior van elf meter, maar Lazovic was attent om de van doelman Ponk terugspringende bal in te schieten.

Weer drie minuten later kopte hij in na een hoekschop van Schreuder, nog zo'n veelbekritiseerde aankoop die gisteren als vervanger van Ono twee doelpunten voorbereidde. Vreemd was overigens de aftocht van Lazovic. Eventjes stak hij één arm omhoog, om zich daarna in spurt naar de tunnel te spoeden. Volgens Van Marwijk was hij emotioneel.

Nogmaals volgens de trainer: Lazovic begint te begrijpen waarom het draait in Nederland. Bij Partizan hoefde hij alleen te wachten op die ene kans. Verloor hij de bal, dan bevond zich achter hem een blok van zes man.

De ommekeer in de wedstrijd voltrok zich overigens al voor de komst van Lazovic. Gedurende de tweede helft deed FC Utrecht vrijwel niets meer in aanvallende zin.

Feyenoords spel voor rust was belabberd. Vooral het verdedigende geklungel van Paauwe en Van Wonderen in het centrum was niet om aan te zien. Van de Haar mocht bijna alle duels winnen, zoals in de 22ste minuut toen hij de bal rustig controleerde en teruglegde op Tanghe. Even later rondde de snelle Leitoe een snelle combinatie af.

Beslissend was waarschijnlijk dat Feyenoord nog voor rust wist tegen te scoren. Buffel pikte de dieptepass van Schreuder op en omspeelde doelman Ponk behendig. Ook de makkelijk gegeven strafschop kwam goed uit.

Verder was het een middag met macabere trekjes. De fans van FC Utrecht waren in het zwart gekleed, om een om het leven gekomen fan te herdenken. Pas tien minuten voor tijd zouden ze gaan juichen. Toen de tijd om een keel op te zetten net was aangebroken, maakte Feyenoord 3-2.