Lol maken op een galopperende hiphopfiets

Achteloos scratcht de heupwiegende dj nog een paar littekens in de vettige lp. In de grote, leegstaande fabriekshal is de akoestiek belabberd, maar daar gaat het nu niet om. De ritmiek van hiphop die onophoudelijk en oorverdovend uit de boxen schalt, is een heilzame inspiratiebron voor de deelnemers aan het Nederlands kampioenschap flatland.

Tegen het troosteloze decor van door binnensijpelend regenwater verweerde muren is Bram Verhallen de beste van allemaal. Voor de pas zeventienjarige Brabander is flatland niet één of ander wedstrijdje waar hij kunsten op de fiets moet vertonen. Flatland is een levensstijl waarin hij gelooft en waarvoor hij vol overtuiging heeft gekozen.

Tijdens de twee minuten durende voorstelling op de BMX-fiets met 20-inch wieltjes voerde hij een reeks spectaculaire stunts uit met een steeds hogere moeilijkheidsgraad. ‘Ik begon met onderdelen die ik goed beheers. Om zekerheid te creëren. Toen die lekker liepen, kwam ik helemaal los’, glimlachte hij na de geslaagde run.

De sfeer tijdens de nationale titelstrijd vindt hij cool en relaxed. Hiphop-klanken hadden hem extra gemotiveerd. Al had hij liever op ‘Sympathy for the devil’ van de Rolling Stones gereden. Een voor een maakten de elf deelnemers hun opwachting voor jury en publiek. Waar zijn enige concurrent Sytze Winkel steken liet vallen, stal Verhallen de show. Met basebalcap, ontbloot bovenlijf, ruim zittende spijkerbroek met laag kruis en op witte gympen.

Rijdend op alleen voor- of achterwiel liet hij frame en stuur draaien, maakte overstapjes naar links en rechts op de in het verlengde van de assen aangebrachte voetsteunen alsof het niks voorstelde, en toen zijn fiets ongeveer op zijn kop stond en het zadel de vloer schuurde ging hij er, als een kozak op een galopperend paard, met veel lef bovenop staan.

‘Flatland is een combinatie van entertainment, kunst en topsport’, meent de tweedejaarsstudent werktuigbouwkunde aan het ROC in Eindhoven. ‘Fysiek is het bijzonder zwaar. Voor de meeste jongens in Nederland is het iets leuks waarmee ze zich vermaken. Mooi ook om anderen te laten zien. Er zitten artistieke elementen in. Maar voor mij is het topsport. Al zien veel mensen het als een uit de hand gelopen hobby.’

In de honderd jaar oude Zuiveringshal op het terrein van de tot een cultuurdorp herschapen Westergasfabriek in Amsterdam vonden dit weekeinde behalve het NK ook de internationale kampioenschappen flatland en breakdance plaats. ‘Net als graffiti maken flatland en breakdance deel uit van een jongerencultuur waarin concentratie, actie, adrenaline en originaliteit een belangrijke rol spelen’, zegt graffiti-artiest Zedz, die het gehele complex met kunst van zijn hand heeft ingericht.

Alle wereldtoppers zijn present in de hal, onder wie drievoudig flatland X-games winnaar Martti Kuoppa uit Finland en huidig wereldkampioen Michael Sommer uit Oostenrijk. Zij komen af op het prijzengeld van 25.000 euro.

Ook Verhallen behoort tot dit elite-gezelschap. In Nederland won hij dit jaar alle wedstrijden waaraan hij deelnam, in het buitenland bereikte hij ook tal van ereplaatsen. Op de wereldranglijst staat hij ‘ergens in de twintig’. Een plek in de finale blijft nu buiten bereik. In de voorronde rijdt hij goed, maar door een val komt de laatste combinatie niet uit de verf en weet hij zich niet voor de finale te kwalificeren.

Nadat hij vier jaar geleden een crossfiets in de sloot vond, is Verhallen geheel in de ban geraakt van flatland. ‘Bij alles wat ik zie of hoor, denk ik: misschien kan ik het verwerken in het fietsen. Ik train vijf dagen per week. Jongens van mijn leeftijd gaan op zaterdagavond stappen. Ik niet. Ik pak mijn fiets en zoek een vrij stukje asfalt op straat of bij een winkelcentrum om te oefenen.’

Bemoediging vindt hij op momenten dat hij constateert dat hij vooruitgang boekt. Een nieuw onderdeel, flatlanders hebben het over een ‘truc’, heb je echter niet zomaar onder de knie. ‘Zo’n proces duurt lang. Maar als het is gelukt, geeft je dat een heel goed gevoel. De volgende keer wil je die truc perfectioneren en inpassen in een combinatie.’

Lol maken met zijn fiets is voor Verhallen het ultieme doel. ‘Als ik ervan kan leven, is dat mooi. Nee, niet het belangrijkste. Ik fiets niet voor het geld, maar voor de fun.’