Li Jiao vindt troost in tafeltennishal

Voor Li Jiao is tafeltennis veel meer dan haar beroep. Het biedt troost in moeilijke, verdrietige dagen, maar ook de mogelijkheid de harde realiteit even te ontvluchten.

Ruim twee maanden na het plotselinge , overlijden van haar echtgenoot, verscheen de Chinese Nederlandse bijna ongetraind achter de tafel voor haar zesde Top 12. De tragische gebeurtenis had diepe sporen achtergelaten. Ze had dikke wallen onder de doffe ogen en zat vijf kilo onder haar streefgewicht. Toch had ze nooit aan afzeggen gedacht. ‘Ik wilde spelen. Hard werken, en in mijn hoofd nergens aan denken.’

Dus ook niet aan winnen of verliezen. Aan haar conditionele achterstand had ze maling. ‘Ik wilde weer achter de tafel staan. Ritme opdoen.’ Met coach Trinko Keen sprak ze vooraf geen seconde over winnen en verliezen. ‘Trinko voelt wat ik wil. Hij weet hoe hij mij moet benaderen. In deze dagen heb ik iemand nodig die ik goed ken en die mij goed kent. Dat is Trinko. Elke overwinning betekende voor ons een bonus.’

Na een moeizame start groeide de oudste speelster (37) gaandeweg het toernooi. Ze reeg in Düsseldorf de overwinningen aaneen. Bij vlagen door ouderwets flitsend spel, en altijd op karakter. Haar onovertroffen mentale weerbaarheid deed elke tegenstander naar adem happen. Zoals Li Qian, de Poolse verdedigster die in de halve eindstrijd Li Jie, de tweede Nederlandse deelneemster in zes games (4-2) had verslagen.

In de zevende game van de finale dacht Li Qian op 8-6 haar titel te kunnen prolongeren. Met engelengeduld en zelfdiscipline had ze Li Jiao gedwongen tot een slijtageslag en daarin op grond van haar fysieke inhoud het voortouw genomen. Li Jiao was gesloopt, haar hoofd zonk met elke game dieper tussen de schouders. Door pure vermoeidheid had ze een voorsprong van 3-1 in games prijsgegeven. Beschermengel Trinko Keen bood uitkomst.

Hij vroeg op 8-6 een time out aan. Daarmee gaf hij zijn pupil een minuutje de gelegenheid op adem te komen. De meesterzet had het gewenste effect. Li Jiao dwong het geradbraakte lichaam tot een ultieme krachtsinspanning en Li Qian verloor haar koelbloedigheid. Ze verspeelde twee matchpunten en zag Li Jiao op haar eerste matchpunt toeslaan (13-11).

Een brede glimlach deed de vermoeidheid op slag wegtrekken uit haar gezicht. Tot dat moment had ze er na alle partijen voor gewaakt enige emotie te tonen. Na haar derde Top 12-winst stond er een glunderende Li Jiao, de spontane dertigplusser met de ondeugende blik van een kind. ‘Dit is een heel speciale overwinning’, vertelde ze geëmotioneerd. ‘Een heel speciale, de mooiste van de drie.’ Ze vloog Trinko Keen om de haverklap in de armen alsof ze het niet kon geloven. Dat ze Bettine Vriesekoop (winst in 1982 en ‘85) op de eeuwige ranglijst was gepasseerd, nam ze voor kennisgeving aan.

Lang duurde de euforie niet, de emotie werd weer vlot ingeruild voor bedachtzaamheid. Vragen over de dood van haar man ging ze bewust uit de weg. Openheid van zaken geeft ze op het moment dat ze daar zelf aan toe is. Tafeltennis als mogelijk onderdeel van het rouwproces was psychologie van de keukentafel.

Alleen wedstrijdtechnische vragen werden keurig beantwoord. Zo had haar voorbereiding slechts twee weken geduurd. En was haar instelling achter de tafel drastisch veranderd. ‘Vroeger draaide alles om winnen en verliezen. Nu gaat het om genieten.’

Voor Trinko Keen vormde haar overwinning geen verrassing. ‘Ze speelde heel relaxed, heel ontspannen en dan is ze tot heel veel in staat.’ Wel was de gelegenheidscoach verbaasd door haar intense motivatie. ‘Ze was er met haar hoofd niet altijd helemaal bij, had soms concentratiestoornissen maar ze was tot op het bot gedreven er wat van te maken. Daar stond ik echt van te kijken.’

Volgens Keen had Li Jiao het tafeltennis gemist in de laatste, donkere maanden. ‘De tafeltennishal is haar huis. Ze voelt er zich veilig, vindt er beschutting en geborgenheid. Ze is gaan beseffen hoe belangrijk tafeltennis voor haar is. Het is voor haar veel meer dan een beroep.’

Bij de mannen pakte Timo Boll zijn vijfde eindzege. In de finale versloeg de 28-jarige Duitser van Borussia Düsseldorf voor eigen publiek de Wit-Rus Samsonov in zes games (4-2). Recordhouder werd hij niet met zijn vijfde zege. De Zweed Waldner won de Top-12 zeven keer.