Koninklijke botten, pizza's en vooral géén tactiek

Tracey Miller durft niet te denken aan het naderende kampioenschap van Leicester City. 'Toen mijn vader me in 1973 voor het eerst meenam naar Filbert Street, voor een wedstrijd tegen het grote Leeds, waarschuwde hij me. 'Vanaf nu ben je gedoemd tot een voetballeven vol hoop en teleurstelling. Dat ben ik nooit vergeten.'

De 51-jarige boekhoudster bereidt in de Middeleeuwse kathedraal een liefdadigheidsevenement voor, maar met haar hoofd zit ze bij het voetbal. Om haar pols een Leicester-armband, op haar mobieltje een selfie met coach Claudio Ranieri en in een boekje maakt ze notities voor nieuwe liedjes. Ze toont enkele titels. Kanté my eyes off you, een ode aan de Franse stofzuiger op het middenveld, is voorlopig haar favoriet.

De romantiek

In rugbystad Leicester zorgt de plaatselijke voetbalclub nu al weken voor de grootste verrassing uit de geschiedenis van het voetbal. Een jaar geleden nog streden 'The Foxes' tegen degradatie, nu staan ze ruim aan kop in de Premier League. Journalisten uit Japan, Brazilië en talrijke andere landen zijn in de oude textiel- en schoenenstad neergestreken om te zoeken naar het geheim van dit staaltje voetbalromantiek. Oudere voetbalfans brengen de opmars van Nottingham Forest veertig jaar geleden in herinnering. Onder leiding van de flamboyante Brian Clough gingen de buren in de East Midlands binnen twee jaar van tweede divisie naar het winnen van de Europa Cup 1. Maar toen was het verschil tussen de rijke en armere clubs een stuk kleiner dan nu.

Op drie League Cups en kampioenschappen in de lagere divisies na heeft de club uit de op negen na grootste stad van Engeland in haar 132-jarige bestaan nog nooit een grote prijs gewonnen. Semper Eadem is het stadsmotto, 'altijd hetzelfde'. Het heeft de populariteit nooit in de weg bestaan. Filbert Street zat altijd vol en ook het nieuwe stadion King Power, dat zijn deuren opende in 2002, is met ruim 30.000 toeschouwers, een tiende van de bevolking, altijd uitverkocht.

'Het stadion is al te klein', zegt voormalig textielwerker Andy Plumb, 'steeds meer mensen zijn nu plots Leicester-fan.' Hijzelf werd in 1963 als 11-jarige Manchester United-fan, nadat deze club Leicester had verslagen in de FA Cup-finale. 'Ik heb verkeerd gegokt', lacht hij.

Op een paar gokkers na, die voor de grap wat penny's of ponden hadden ingezet op een kampioenschap voor Leicester City - en nu 5.000 keer zoveel uitbetaald krijgen als het echt gaat gebeuren - zag niemand deze sensatie aankomen. Zes van de negen voetbalanalisten van The Daily Telegraph hadden voorspeld dat Leicester zou degraderen. Gary Lineker - met Peter Shilton de bekendste ex-speler - heeft aangekondigd om zijn Match of the Day in onderbroek te gaan presenteren bij een kampioenschap.

De coach als ereburger

Toen Claudio Ranieri was aangesteld, had Lineker 'Ranieri? Really?' getweet. Er was weinig fiducie in de 64-jarige Italiaan, die als manager van Griekenland was ontslagen na een dubbele nederlaag tegen de Faeröer.

Nu is de minzame Italiaan, die in de stad zelf woont, onderhand ereburger in de stad van Julian Barnes en Engelbert Humperdinck. 'Hij komt hier soms een ijsje eten. Het is een heel vriendelijke en gewone man', zegt Cristian, de Siciliaanse barbediende van Gelato Village. Bij slagerij Archer & son aan Queen's Road hangen 'Ranieri-worsten' in de etalage. 'Varkensvlees, met venkel, knoflook en rode peper', zegt Leicester-fan Ashley Dilks, 'een speciaal Italiaans recept voor Claudio. Ik maakte hem na de uitzege tegen Crystal Palace en bood hem aan op de persconferentie voor de wedstrijd tegen Southampton. In de eerste week verkochten we tien kilo, nu zitten we al op 45 kilo per week.'

Een deel van de eer moet echter gaan naar Ranieri's voorganger Nigel Pearson, die de basis heeft gelegd voor het huidige team. Onder Pearson was de ploeg, ondanks een 5-3-zege op Manchester United, in diepe degradatienood geraakt, maar tien wedstrijden voor het einde begonnen spelers als Jamie Vardy en Riyad Mahrez elkaar te vinden, wat leidde tot een zegereeks en handhaving. In de zomer moest Pearson vertrekken nadat enkele spelers, onder wie zijn zoon James, betrokken bleken bij een seksschandaal tijdens een zomertoer in Thailand, het land van clubeigenaar Vichai Srivaddhanaprabha. Volgens hem was Ranieri de juiste man om voort te bouwen op Pearsons werk. Na zijn ontslag bij Chelsea twaalf jaar geleden werd dit The Italian Job deel 2.

De spelers waren aanvankelijk bevreesd voor de komst van een Italiaanse tacticus. Ranieri voelde dat aan en maakte een afspraak. Als zijn spelers onvermoeibaar zouden werken, zou hij hen vrijwaren van tactische diepzinnigheden. Hij paste zich aan aan de club en de spelers. Met sterke verdedigers, snelle aanvallers en zonder een spelbepaler hing een klassiek 4-4-2-systeem met countervoetbal voor de hand.

De afdankertjes

Ranieri haalde een speler, Gökhan Inler, maar voor deze Zwitser bleek het Engelse voetbal te snel. Bij een 2-0-achterstand tegen Stoke City aan het begin van het seizoen werd hij in de rust gewisseld. Dat was de geboorte van de combinatie Mark Albrighton - N'Golo Kanté, een voltreffer. Sindsdien gaan Engelse passie en Italiaanse tactiek feilloos samen.

De charme van Leicester is dat de ploeg goeddeels bestaat uit 'afdankertjes'. Vardy was niet goed genoeg bevonden door Sheffield Wednesday, Albrighton mocht weg hij het inmiddels gedegradeerde Aston Villa, aanvoerder Wes Morgan werd gedumpt door Forest, Christian Fuchs kwam voor niets van Schalke '04.

Kasper Schmeichel voldeed niet bij Leeds en Manchester United heeft nu spijt dat het Drinkwater geen kans heeft geboden. Dat dit allegaartje een eenheid is geworden heeft te maken met Ranieri's aanpak. Gezien de zwaarte van de Premier League kregen spelers ten minste twee dagen vrij in de week en midden in het seizoen mochten ze een week met vakantie. Dat relaxte doet denken aan het Deense team dat in 1992 van het strand werd geplukt en het EK won.

In het begin van het seizoen kreeg Leicester te veel doelpunten tegen, waarna Ranieri een typerende maatregel nam: hij beloofde zijn spelers een pizza-avond wanneer ze de nul zouden houden. Dat lukte op 24 oktober tegen Crystal Palace en een dag later zat de selectie bij Peter Pizzeria, een hippe en pas geopende Italiaan in de voormalige nachtclub. 'Kijk, daar zaten de spelers toen', zegt de 21-jarige ober en trouwe Leicesterfan Daniel Haggis, wijzend op een grote tafel waar gasten zelf hun pizza kunnen samenstellen. 'Onlangs zat Leonardo Ulloa hier ook met zijn gezin. Ik denk dat de gezelligheid een sleutelrol speelt bij het succes. Naast onze pizza's natuurlijk.' Tegenwoordig krijgen de Leicesterverdedigers, die zeldzaam trots zijn op hun taak, amper nog doelpunten tegen.

De magie van koning Richard III

Maar er zouden ook andere krachten meespelen. 'Sinds koning Richard III hier een jaar geleden is herbegraven, hebben ze maar drie of vier keer verloren', zegt Emma Lay van het King Richard III Visitor Centre, tegenover de kathedraal. 'Dat kan toch geen toeval zijn?' De herbegrafenis, deels door de voetbalclub betaald, zette Leicester destijds even op de wereldkaart. 'Het leuke is dat hier op wedstrijddagen ook fans van andere clubs komen kijken', zegt Lay, staand op de glazen plaat boven de afgraving op de parkeerplaats waar de koninklijke beenderen in 2012 werden gevonden. 'Aan de accenten kan ik horen tegen wie City speelt. Voor ons is het daarom geweldig dat de club komend jaar in de Champions League speelt, met gasten uit Rome of Parijs.'

Ook bij de VVV is men blij. Sinds afgelopen week staan er ansichtkaarten van het King Power Stadium in de rekken. Het stadion is vernoemd naar de taxfree-winkelketen van Srivaddhanaprabha, wiens naam, gegeven door de koning van Thailand, 'licht van de vooruitstrevende glorie' betekent. De 58-jarige miljardair investeerde flink in een Engels poloteam - waar onder meer 'de Messi' van deze elitaire sport speelt - en lijkt Leicester City te beschouwen als een hobby. De Thai smijt niet met geld en heeft amper iets aan de club veranderd. Om aan te tonen dat hij City als een familie ziet, deelt hij met speciale gelegenheden, zoals zijn verjaardag, bij thuiswedstrijden Singha-bier en nootjes uit. Spelers worden getrakteerd op uitjes naar polo-wedstrijden. Wel nieuw is dat hij soms boeddhistische monniken laat overvliegen om veld en spelers te zegenen.

De vossenjacht

Bij topscorer Jamie Vardy lijkt dat op wonderbaarlijke wijze te hebben gewerkt. Eerder dit seizoen stal hij de show door in elf achtereenvolgende wedstrijden te scoren. De 29-jarige spits heeft nu een voorschot van een kwart miljoen gekregen voor zijn autobiografie en Adrian Butchard werkt aan een voetbalfilm met Vinnie Jones in de rol van Pearson. Samen met Mahrez en Kanté behoort ook Vardy tot de zes spelers die kans maken op de titel voetballer van het jaar. In de stad zelf liggen plannen voor een 'blauwe dag' op 29 april. Daags voor de mogelijk beslissende uitwedstrijd op Old Trafford zullen de inwoners zo veel mogelijk blauw dragen en krijgen gebouwen een blauwe kleur.

De triomftocht van het koninklijke Leicester heeft een bredere betekenis. Hij bewijst dat poen alleen niet zaligmakend is en dat elk team de Premier League kan winnen. Managers van soortgelijke clubs - Quique Flores, Tony Pulis en Alan Pardew - hebben zich als 'fan' van Leicester ontpopt. De Engelsen - behalve die in Noord-Londen, waar men runner-up Tottenham Hotspur steunt - staan nu achter de underdog uit deze vergeten stad in het hart van het land.

Op de markt waar pa Lineker vroeger een groentekraampje had, zegt de 88-jarige Dick Williams dat hij nooit had verwacht zo'n succes van City nog te zullen meemaken. 'De omgeving van Leicester', zegt de gepensioneerde hovenier, 'staat bekend om de vossenjacht, met De Belvoir, de Fernie. Maar deze keer gaan de vossen winnen.'

Twee omstreden penalty's en een rode kaart voor Vardy

'Ze gaven mij hun ziel en hun hart.' Trots loofde Claudio Ranieri zijn spelers zondag na een zinderend 2-2-gelijkspel tegen West Ham United, waarbij scheidsrechter Jonathan Moss een hoofdrol speelde. Hij gaf twee omstreden strafschoppen en trakteerde Jamie Vardy op rood. Als Spurs vanavond wint bij Stoke, bedraagt Leicesters voorsprong nog maar vijf punten, met nog vier wedstrijden te gaan in de competitie.

Hoe reageert Leicester City op tegenslag? Tien minuten na rust bood Moss de gelegenheid om deze vraag te beantwoorden. Hij gaf Vardy een gele kaart nadat de topscorer wat al te enthousiast was gaan liggen na een duw van Ogbonna in het strafschopgebied. Het was zijn tweede, dus de held van Leicester mocht vertrekken en de wedstrijd kantelde.

In de 18de minuut had Leicester nog op kenmerkende wedstrijd de leiding genomen. Doelman Schmeichel gooide de bal uit naar Mahrez, die doorspeelde op Kanté. Deze bediende Vardy op maat: die nam de bal met rechts aan en schoot met links binnen.

Met tien man hield Leicester lang stand, maar 8 minuten voor tijd maakte Moss zich gehaat door de Hammers een penalty toe te kennen. Andy Carroll benutte het buitenkansje. Kort daarop kwam West Ham zelfs op voorsprong door een prachtschot van Creswell.

Maar het venijn zat in de staart. Mogelijk vrezend voor zijn leven gaf de scheidsrechter ook Leicester een strafschop na een lichte overtreding. Invaller Leonardo Ulloa scoorde koelbloedig. Na afloop weigerde een stoïcijnse Ranieri de arbiter te bekritiseren, maar de thuissupporters waren laaiend.

'Als de scheidsrechter de hoofdrol speelt, is er iets mis,' zei de 51-jarige Kevin Glyn-Smith, trouw Leicesterfan, die als verkeersambtenaar verantwoordelijk is voor afzettingen bij grote gebeurtenissen, zoals de herbegrafenis van koning Richard III. Hij verwacht op 2 mei weer aan de bak te moeten. '1 mei worden we kampioen op Old Trafford, zet dat maar in de krant.'