Hooligans

Heel erg was dat niet: van de gemankeerden bij wie een steekje los zat vernamen we godzijdank nooit zo veel.

Het braaksel van voetbalvandalen wordt al lang niet meer genegeerd, maar integendeel met regelmaat en gretigheid door de media gerecycled en vervolgens geëxposeerd als nieuws. Zo was er vorige week op de voorpagina van deze krant ruime aandacht voor de oprispingen van deze zieligerds.

Toen ik erover las, die oproep op Internet van harde kernen van supporters om straks tijdens Euro 2000 een Nederlands hooliganleger te vormen, was mijn eerste reactie: 'Ach gut, daar gaan we weer.'

De aftrap voor de ratrace is gegeven. Nu gaan natuurlijk weer tv-makers op deze Internetgebruikers jagen, mag een aantal van die idioten straks bij, ik noem maar iemand, Willibrord Fréquin nog eens hun tekort aan hersencellen etaleren en zo rolt het balletje ongetwijfeld voort.

Ik bedoel, dat er op Internet vuil wordt gespuid was mij al bekend maar moet ik er steeds over lezen? Kunnen we die geperverteerden niet lekker onderling laten chatten?

Het klassieke dilemma: melden of negeren.

Voetbalvandalen hebben een zekere expertise opgebouwd in het bereiken van de media en dat ze het op prijs stellen dat hun 'gedachtengoed' aandacht krijgt is bekend. Voor mij hoeft het niet.

Dit zei een Cambuurfan over het streven om straks tot één groot Oranje-hooliganleger te komen: 'Voor één keer alle principes opzij zetten. Doen we dit niet, dan gaan we af voor de hele wereld.'

Tsja, dat klinkt allemaal weer reuze ferm en dreigend maar het soortelijk gewicht van deze oproep lijkt me nul. Niet dat ik op uitlokking uit ben, maar het Oranjelegioen heeft bij mijn weten een allesbehalve gewelddadige reputatie: polonaises lopen, klompendansjes, gekke oranje pruiken opzetten, daarin is dat legioen goed. En vertrouw nu maar op de UEFA dat Duitsland volgend jaar in de 'Belgische' poule is ingedeeld.

Zij die vinden dat alles gemeld moet worden wat hooligans zoal uitkramen, houden er vaak de volgende redenering op na: 'Zij zéggen toch dat ze iets van plan zijn?' Tsja. Ik ken wel meer gekken die wel eens wat zeggen.

Jaren geleden was ik in debat met iemand van Veronica die een spannende tv-reportage had gemaakt over twee Britten die zeiden aan het hoofd te staan van een Surinaams bevrijdingsleger. Ze waren even in Amsterdam om wapens te kopen. En om Veronica te woord te staan. 'Ja maar, zij zeggen toch dat ze Suriname gaan binnenvallen', sputterde de programmamaker.

Ik: 'En nu zitten ze in Liverpool, van jullie geld, schuddebuikend van het lachen bier te drinken.' Nooit meer wat van die twee Britten gehoord, natuurlijk. Ik herinner me trouwens dat ze verdacht veel op hooligans leken.