Hoever gaat de hypocrisie over het spook dat doping heet

Op 29 september 1900 vestigde 'Maxey' W. Long een wereldrecord op de 400 meter. De nieuwe mondiale tijd, gelopen op Travers Island, New York was 47 4/5, handgeklokt. Een eeuw verder werd Michael Johnson in Sevilla een verre nazaat van Long. De Amerikaan liep 43,18 tijdens de zevende WK atletiek. Een eeuw vooruitgang en toch maar vier seconden sneller. De beste atleet van deze WK loopt niet eens zo heel veel harder over een rondje op de atletiekbaan dan zijn voorganger Long, een goedwillende amateur.

Nog verder terug in de tijd snelde ene Isaac Westergren uit Zweden in september 1899 naar 10 4/5 op de 100 meter. Wereldrecord! Honderd jaar later is een spierbundel uit Kansas, Maurice Greene, opgeschoven naar 9,79, en iedereen vindt het geweldig.

Long vestigde met zijn 47 4/5 op Travers eiland een van de eerste wereldrecords van deze eeuw. Johnson is verantwoordelijk voor vermoedelijk het laatste mondiale atletiekrecord van dit millenium.

Michael Johnson was de superheld van deze zevende WK. het laatste grote sportevenement van de twintigste eeuw. De WK begonnen onder een kwaad gesternte. Het dopingspook, ditmaal nandrolon genaamd, waarde weer eens door de sportwereld.

Er werd vooraf nauwelijks meer gesproken over de fraaie prestaties die de atleten zouden neerzetten. Het was doping, en nog eens doping dat de klok sloeg. Primo Nebiolo raakte behoorlijk geïrriteerd van al die lastige vragen over ongeoorloofde preparaten. 'Ik ben baas van de atletiekbond', verzuchtte de kleine man, 'niet van een of andere plasbond'.

De president van de IAAF heeft altijd de mond vol van 'zijn' atleten. Maar diezelfde atleten die hem jarenlang roem en aanzien hebben gebracht, liet hij onlangs als een baksteen vallen, toen bekend werd dat ze positief waren bevonden.

Javier Sotomayor, Linford Christie, Merlene Ottey - ooit drukte Il Dottore ze aan de boezem. Maar na de recente onthullingen wilde hij ze op slag niet meer kennen. Ze waren toch aan het eind van hun carrière, zo riep de 79 jaar oude baas.

In deze harteloze sportwereld is geen plaats voor mededogen, ook al zijn Ottey en Christie (en de Nederlander Troy Douglas) schuldig bevonden aan het gebruik van nandrolon, dat vermoedelijk in opgepepte voedingssupplementen heeft gezeten. Sommige van de atleten zullen dat dus niet eens geweten hebben. Het laatste woord is daarover nog niet gezegd.

Na de hausse aan nandrolonzaken bleef het in Sevilla plotseling opmerkelijk stil. Curieus, op de plek waar meer dan tweeduizend atleten bijeen kwamen, werden slechts twee onbelangrijke Afrikanen betrapt op het gebruik van verboden middelen. De Nigeriaanse sprinter Davidson Ezinwa en de Somalische 1500-meterloper Ibrahim Mohamed Aden.

Het lijkt alsof er bewust een radiostilte is ingelast om te onderzoeken of de atleten inderdaad niet hebben geweten wat zij slikten. Sommige sporthelden als Ato Boldon en Heike Drechsler meden deze WK. Hadden zij echt last van blessures of steekt hier meer achter? In de cynische sportwereld zullen dit soort vragen steeds vaker gesteld worden.

IOC-chef Juan Antonio Samaranch was deze week vol lof over het anti-dopingbeleid van de IAAF. 'Ik feliciteer president Nebiolo van harte met zijn opstelling van geen-woorden-maar-daden.' Maar Nebiolo mag dan de mond vol hebben van levensbeschermende maatregelen voor zijn atleten, op hetzelfde moment stuurt hij marathonlopers wel op het heetst van de dag de straat op.

De aanvangstijden konden, ondanks sterke adviezen van de medici, niet aangepast worden. Maar zodra de Japanse televisie het - commercieel aantrekkelijke - verzoek indiende om de vrouwenmarathon twee uur later te laten beginnen, werd daar zonder morren aan voldaan. Het zijn, om de Nederlandse sportarts Peter Vergouwen te parafraseren, een stelletje hypocriete regenten binnen de IAAF.

Tot grote vreugde van Samaranch en Nebiolo verlegde Michael Johnson donderdag de aandacht weer naar de wedstrijden zelf. Op de eretribune werd gekraaid van plezier toen de Amerikaan onder het elf jaar oude wereldrecord dook van Harry 'Butch' Reynolds. Op de vraag wanneer hij voor het laatst out-of-competition een plas had gedaan, antwoordde hij keurig: juni.

De atleten zijn deze intieme vragen inmiddels gewend. Het is onverbrekelijk verbonden met hun beroep. De vraag is alleen hoe deugdelijk het dopingbeleid van de IAAF echt is geweest in Sevilla. Van hoeveel topatleten zullen de resultaten onder het tapijt zijn geschoven, vroeg Douglas' trainer Henk Kraaijenhof zich af.

De atletiek is een eeuw verder. Na honderd jaar wordt er op de 400 meter vier seconden harder gelopen, maar het onschuldige tijdperk van 'Maxey' W. Long ligt lichtjaren achter ons.