Hoe meer onrecht Djokovic gevoelsmatig wordt aangedaan, hoe sterker hij zich lijkt te voelen

Daar zit hij dan, licht voorovergebogen op zijn bank. Terwijl het lichaam van Novak Djokovic haast ritmisch schokt, bedekt hij zijn gezicht met een witte handdoek die zijn tranen opvangt – overmand door emoties als hij is.

De 35-jarige Serviër veroverde zijn tiende titel op de Australian Open, maar niet eerder deed een overwinning in Melbourne zo veel met hem. Hij sprak van de grootste triomf in zijn carrière. ‘Gezien de omstandigheden is dit een van de meest uitdagende toernooien geweest die ik ooit heb gespeeld.’

Met zijn zege in drie sets (6-3, 7-6, 7-6) tegen Stefanos Tsitsipas pakte Djokovic zijn 22ste grandslamtitel. Daarmee kwam hij op gelijke hoogte met zijn eeuwige rivaal Rafael Nadal, die het record tot zondag alleen in handen had. Ook is hij na zeven maanden weer de nummer één op de wereldranglijst. Maar vooral nam de mentaal onbreekbare Serviër revanche voor de vaccinatiesoap van een jaar geleden.

Imagoschade

Djokovic ontbrak bij de vorige editie van de Australian Open, omdat zijn medische vrijstelling om zonder vaccinatiebewijs het land binnen te komen niet op orde was. Bij aankomst op het vliegveld in Melbourne werd hij opgepakt en dagenlang vastgezet in een detentiehotel. Hij verloor de aangespannen rechtszaak en werd ook in hoger beroep niet in het gelijk gesteld. Nog voordat het toernooi was begonnen, moest hij Australië verlaten.

Djokovic miste daarmee niet alleen de kans op zijn tiende titel op de Australian Open, maar liep ook imagoschade op. Waarom ging hij ervan uit dat er voor hem andere regels golden dan voor de rest, was de algemene gedachte. ‘Natuurlijk was ik iets nerveuzer om naar Australië af te reizen. Ik wist niet hoe de mensen hier mij zouden ontvangen’, bekende hij zondag.

Niet voor niks had toernooidirecteur Craig Tiley vooraf al een duidelijke waarschuwing afgegeven: wie het in zijn hoofd haalde om Djokovic uit te fluiten of hem op een andere manier tegen te werken, zou van het tennispark verwijderd worden. Maar in Melbourne bleek dat de fans de recordkampioen van de Australian Open al snel weer in de armen sloten.

Vader Djokovic

De weerstand die Djokovic dit jaar ervoer, kwam uit een andere, onverwachte hoek. De doorgaans topfitte Serviër kampte in de eerste week met een hamstringblessure, die hem beperkte in zijn bewegingen op de baan. En toen hij zich vanaf de vierde ronde fitter voelde, trok zijn vader hem mee in een publicitaire rel.

Srdjan Djokovic liet zich na de kwartfinalepartij van zijn zoon buiten de Rod Laver Arena op de foto zetten met pro-Poetin-aanhangers. Ze zwaaiden onder meer met Russische vlaggen met daarop het hoofd van de president. Volgens Djokovic junior beruste het voorval op een misverstand, maar in de media ging het al snel niet meer over zijn goede spel.

‘Het was een lastige situatie om mee om te gaan, zeker in de laatste fase van het toernooi’, zei Djokovic over het voorval met zijn vader, die tijdens de halve finale en finale niet op de tribune zat – om nog meer onrust te voorkomen. ‘Het kostte me mentaal en emotioneel enorm veel energie om geconcentreerd te blijven en me niet te laten afleiden door alles wat er de afgelopen weken zowel op als naast de baan is gebeurd.’

De beste tennisser

Als wel vaker leek Djokovic alle tegenslag als een soort brandstof te gebruiken. Hoe meer onrecht de Serviër gevoelsmatig wordt aangedaan, hoe sterker hij zich lijkt te voelen. Het was geen toeval dat ‘de Djoker’ in Australië de beste versie van zichzelf toonde. Hij stond het hele toernooi slechts één set af.

‘Deze staat in mijn top-2 of top-3 van beste performances op een grandslamtoernooi’, zei Djokovic. Of het nu Tsitsipas, Tommy Paul, Andrey Rublev of Alex de Minaur was; allemaal verlieten ze na hun veegpartij tegen Djokovic gedesillusioneerd de baan. In de wetenschap dat er nog altijd geen maat staat op de beste tennisser van dit moment.

In de eeuwige strijd wie cijfermatig de beste tennisser aller tijden is, lijkt Djokovic de tijd mee te hebben. Hij mag dan maar een jaar jonger zijn dan Nadal, fysiek oogt hij veel fitter dan de Spanjaard, die door een blessure al vroegtijdig werd uitgeschakeld in Melbourne. Het is nog maar de vraag hoe vaak Nadal zijn broze lichaam nog weet op te kalefateren.

‘Ik vergelijk mezelf niet graag met anderen, maar natuurlijk wil ik zoveel mogelijk grandslamtitels winnen. Het is voor mij zonder enige twijfel de belangrijkste reden dat ik nog tennis’, aldus Djokovic.

De Serviër was in Melbourne op een missie. Dat bracht het beste in hem naar boven, moest ook de 24-jarige Tsitsipas na de eenzijdige finale erkennen. ‘Van iedereen die ooit een tennisracket in zijn handen heeft gehad, is hij de beste.’