Hoe krijg je wielrennen veiliger?

'We hebben het er onderling natuurlijk ook over: hoe krijg je het veiliger? Het is een lastige kwestie, want motoren horen bij de koers. Vergeet niet dat we één grote familie zijn. Een fotograaf of een cameraman wil een mooi beeld, de sponsor aandacht en de renner een contract. Zo zijn we aan elkaar vastgeklonken.

'Ik geloof niet dat het aantal ongelukken met motorrijders is toegenomen. Vroeger hoorde je pas om elf uur 's avonds dat er iets was gebeurd, nu staat het meteen op de sociale media. Het is vooral zichtbaarder geworden.

'Wat ik zie, met name in België, is dat koersen steeds commerciëler zijn geworden. Neem de Ronde van Vlaanderen. Drie keer de Kwaremont op, met al die mensen langs de kant; dat maakt het steeds gevaarlijker. Er hoeft maar één renner te vallen en je bent de pineut. Geloof me, het is voor elke motorrijder de grootste angst: een aanrijding veroorzaken.'

De oud-renner: Karsten Kroon

'Ik heb wel vaak gedacht op de fiets: dit zijn wel héél erg veel motoren. Zeker in grote wedstrijden is het dringen in het peloton, het waaiert breeduit en dan moet er ook nog zo nodig een motor langs. Dat zijn van die momenten dat je denkt: flikker op! Het is al gevaarlijk genoeg wat we hier aan het doen zijn.

'Het gaat er ook om: wie zit er op die motor? Tijdens de Tour de France heb je gendarmes voor wie het volgen van de koers hun beroep is. Maar bij minder belangrijke wedstrijden zitten er soms amateurs op de motoren. Dan is het hopen dat er niets gebeurt.

'Wat me ook opvalt: overal lees ik dat die motorrijder die Antoine Demoitié niet meer kon ontwijken geen blaam treft, maar als je zo dicht op een renner rijdt dat je er niet meer langs kunt, dan gaat er toch iets niet goed, lijkt me.'

De wielerfotograaf: Cor Vos

'Laten we in alle hectiek wel even bij de feiten blijven: de ongelukken die de afgelopen tijd bij het wielrennen zijn gebeurd, zijn niet veroorzaakt door persmotoren. Wat ik wel vind, is dat de licentie-eisen voor motorrijders in de koers strenger mogen. Het is een cursus van één avond, je krijgt nog wat huiswerk mee en de licentie van de UCI is binnen.

'De motoren met wie onze fotografen meerijden, selecteren we zelf. Dat vind ik heel belangrijk. In Frankrijk zie ik nog weleens motorrijders tijdens hun lunch een paar wijntjes drinken. Bij mij geldt: geen alcohol. Verder gebruik ik het liefst oud-renners; die voelen de koers aan.

'Als ik eerlijk ben zouden er best wat minder persfotografen mee kunnen in de koers. Maar we moeten ook reëel zijn: het is geen garantie dat het daardoor veiliger wordt. Wielrennen is per definitie een gevaarlijke sport, je verplaatst je met hoge snelheid van A naar B. Dan zit het gevaar nu eenmaal in een klein hoekje.'

De koersdirecteur: Leo van Vliet

'Je kunt de Amstel Gold Race en Gent-Wevelgem niet vergelijken met elkaar. Ten eerste: wij hebben een tamelijk voorspelbare race, geen slagveld door waaiers zoals in de meeste voorjaarskoersen in België vaak wel het geval is. Daardoor moeten de motoren om allerlei groepen renners heen rijden. Verder begreep ik dat verkeersregelaars in België ook het peloton passeren. Dat gebeurt bij ons niet. Zij steken binnendoor. Dat is een stuk veiliger.

'De meeste motoren zijn in mijn optiek nodig. Je kunt niet zonder een jury, een dokter, een motor voor materiaal, een regulateur die de motoren aanstuurt en de cameramensen van de NOS. Als je ergens zou moeten krimpen, zijn het de fotografen. Ik snap het wel, allemaal willen ze de foto hebben van die ene, beslissende ontsnapping. Maar dan heb je die maar niet. Dat is niet leuk voor hen, maar wel veiliger voor de koers. En die staat uiteindelijk voorop.'