Het 'knoppie' in zijn hoofd ging tijdig om bij Hooiveld

Nederlandse verdediger (26) werd landskampioen van Zweden met AIK Solna. ‘Bij Heerenveen herkennen ze me niet meer terug.’..

Van onze verslaggever Charles Bromet

amsterdam Aan de andere kant van de lijn klinkt de schorre stem van een vermoeide 26-jarige voetballer die zich afvraagt of je om zeven uur ’s ochtends naar bed gaan nu vroeg of laat moet noemen. Ach, wat kan het Jos Hooiveld ook schelen.

Toen hij zondagnacht uit een nachtclub kwam rollen, waar hij samen met zijn teamgenoten van AIK Solna de pas veroverde Zweedse landstitel had gevierd, constateerde hij dat het ‘een prettig feestje’ was geweest.

In de beslissende laatste competitiewedstrijd was IFK Göteborg namelijk op eigen veld met 2-1 verslagen, waardoor zijn club uit de voorstad van Stockholm het eerste kampioenschap sinds 1998 kon vieren. ‘Onze trainer, Mikael Stahre, kwam me na de overwinning met tranen in zijn ogen omhelzen. Dat deed me wel wat, want hier tonen ze hun emoties niet zo snel.’

Jos Hooiveld? Het is geen naam die als vanzelfsprekend in de hoofden van talloze Nederlandse voetballiefhebbers zal zitten. ‘En dat kan ik me goed voorstellen hoor’, zegt de uit het Drentse Zeijen afkomstige centrale verdediger. ‘Ik heb het gewoon niet zo goed gedaan in Nederland.’

Bij Heerenveen had hij moeten doorbreken, maar in de drieënhalf jaar dat hij actief was voor de Friese club bleef een doorbraak uit. ‘Foppe de Haan zei steeds tegen me dat ik een kerel moest worden. Ik had als 19-jarige knul geen flauw idee wat hij bedoelde. Moet ik een baard laten staan, vroeg ik me af.’

Nou nee, dat was niet precies wat de grijze eminentie van het trainersgilde in gedachten had. Misschien dat het kwartje zou vallen bij Zwolle, de club die hem in 2005 overnam van Heerenveen. Maar ook daar stagneerde de carrière van Hooiveld.

‘Ik was niet goed met mijn vak bezig en leefde niet echt als een prof’, herinnert hij zich. Geen wonder dus dat hij daarna in de marge van het Europese clubvoetbal terechtkwam, bij de nietige Oostenrijkse clubs SV Stadtwerke en daarna, in 2007, bij Kapfenberg.

Net toen hij zich begon af te vragen waar dat naartoe moest met zijn loopbaan, hing Job Dragtsma, de trainer van het Finse Inter Turku, aan de lijn. ‘Hij was de man die ik nodig had, iemand die het weer in me zag zitten. Dragtsma, die me nog kende uit de tijd dat hij coach was van het tweede elftal van AZ, heeft me tot leven gewekt.’

De coach kwam hem ’s nachts van het vliegveld afhalen, waarna Hooiveld korte tijd in het huis van Dragtsma verbleef. Bij Inter Turku groeide hij uit tot een verdediger met aanzien, die in twee opeenvolgende seizoenen zou worden uitgeroepen tot voetballer van het jaar in Finland.

Vorig jaar werd Hooiveld kampioen met Inter Turku, de eerste landstitel uit de clubgeschiedenis. Hoewel de club zich plaatste voor de voorronde van de Champions League, besloot hij in te gaan op een aanbieding van AIK, de nummer acht van Zweden.

Zijn introductie aan het Zweedse publiek beviel hem niet. ‘In de Zweedse tabloids werd geschreven: AIK heeft schandaalverdediger Hooiveld overgenomen van Inter Turku. En dat alleen maar omdat ik een jaar geleden een keer dronken achter het stuur heb gezeten. Ze hadden ook kunnen schrijven ‘tweevoudig voetballer van het jaar in Finland’, maar dat was waarschijnlijk te positief geweest.’

Er klinkt cynisme door in zijn stem. Maar dat maakt gauw plaats voor gepaste trots als Hooiveld meldt dat hij is genomineerd voor de titel van verdediger van het jaar in Zweden. ‘Ik denk dat ze bij Heerenveen niet weten wat ze zien. Ik ben zó gegroeid als speler. Het rotgevoel waarmee ik Nederland en de eerste divisie verliet, is nu weg.’

Want ook met AIK heeft hij zich nu dus geplaatst voor de voorronde van de Champions League. Hoewel hij door zijn zaakwaarnemer op de hoogte is gebracht van de belangstelling van een aantal clubs uit de Bundesliga en de Premier League, wil hij zich eerst concentreren op de Zweedse bekerfinale van zaterdag, waarin IFK Göteborg opnieuw de tegenstander zal zijn.

‘Er zijn nu zeker wat meer ogen op mij gericht en dat komt doordat ik tijdig een knoppie in mijn hoofd heb omgezet. Als het waar is dat je top op je 28ste of 29ste ligt, zoals wordt beweerd, dan komen er nog mooie jaren aan.’

Wilt u belangrijke informatie delen met de Volkskrant?

Tip hier onze journalisten


Op alle verhalen van de Volkskrant rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright @volkskrant.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden