Groene sloopkogel en knuffelbeer: dit is 'Mighty Mike', 's werelds beste darter

Zijn gezichtsuitdrukkingen zijn angstaanjagend. Een woeste blik onder een glimmende schedel. Hij juicht met gebalde vuisten, stoot oerkreten uit en ramt zich op de borst. Ook in gedachten pompt Van Gerwen zich op. Als hij het podium opstapt, lust hij zijn tegenstander rauw, zei hij in de documentaire Michael van Gerwen - De beste darter ter wereld. 'Ik stel me voor dat ik zijn kop eraf trek en hem aan stukken scheur.'

Het is allemaal grootspraak en show. Michael van Gerwen (28) is een knuffelbeer die geen vlieg kwaad doet. Een man die thuis zijn trofeeën opbergt opdat zijn vrouw een kerstdorp kan bouwen. Een zoon die zegt: 'Wat er ook allemaal gaat gebeuren, ik ga nu eerst naar ons mam', nadat hij als wereldkampioen uit Engeland is teruggekeerd. Een dierenliefhebber die met twee chihuahua's thuiskomt omdat ze samen waren en hij er niet eentje moederziel alleen wilde achterlaten.

Dartsliefhebbers lopen met hem weg. De gezellig meedeinende zwemband onder het gifgroene shirt, zijn Brabantse tongval, onbeholpen loopje, onschuldige oogopslag en verlegen lachje maken hem innemend. Van Gerwen is een showman die het publiek niet wil teleurstellen. Ze verwachten iets bijzonders, ze krijgen iets bijzonders. Fans willen emotie zien, bij Van Gerwen spat die ervan af.

Sinds zijn wereldtitel in 2014 is Van Gerwen de nummer 1 van de wereld, al werd de Schot Gary Anderson in 2015 en 2016 wereldkampioen. Vorig jaar was Van Gerwen ongenaakbaar, hij won 25 belangrijke toernooien, een record. Begin 2017 werd hij wereldkampioen. Ook op het komende WK, dat donderdag begint, is hij favoriet, al was hij dit jaar minder soeverein, mede door blessures.

De BBC heeft Van Gerwen genomineerd voor overzeese sportpersoonlijkheid van het jaar, waarvoor ook Roger Federer (tennis) en Tom Brady (American football) in de race zijn. Zondag 17 december maakt de BBC de winnaar bekend.

Obesitaskliniek

Op 15-jarige leeftijd woog Van Gerwen 133 kilo en werd hij voor een half jaar opgenomen in een obesitaskliniek. Jarenlang is hij gepest, hij werd uitgelachen bij het klimrek en op discofeestjes zagen zijn klasgenoten hem niet staan. Als het te gortig werd, sloeg hij erop los. 'Het was een worsteling, maar ik ben er alleen maar sterker van geworden', zei hij twee jaar geleden tegen BN/De Stem. 'Nu lachen ze nog wel eens, maar ik trek een lange neus. Het interesseert me geen reet.'

Voetballen kon hij niet ('Ik was een klein Michelin-mannetje'), daarom is hij maar gaan darten. Hij trainde uren per dag. Terwijl leeftijdgenoten naar het pretpark wilden, ging Van Gerwen het liefst naar de Dutch Open om met bekende darters op de foto te gaan.

Met de opleiding tot tegelzetter stopte hij om zich volledig op het darten te kunnen storten. Hij trok een gifgroen wedstrijdshirt aan, tooide zich met de bijnaam Mighty Mike en lanceerde zijn eigen dartspijlen. Die jaren vond voormalig profdarter Co Stompé hem irritrant als de pest, schrijft hij in het voorwoord van Van Gerwen - Het verhaal van de beste darter ooit, de biografie die vorige maand uitkwam. 'Met zijn eeuwige uitdagen, geëtter en getreiter dreef hij je soms tot wanhoop.'

Bas Smits speelde in de jeugd met Van Gerwen bij het Bossche Broken Arrows, waarmee ze kampioen van Nederland werden. 'Michael was superfanatiek, had maar één doel voor ogen en heeft daarvoor alles aan de kant gezet. Hij was altijd aan het darten. Vaak speelde hij meerdere toernooien in een weekend.'

Als Europees jeugdkampioen won Van Gerwen op zijn 17de een groot internationaal toernooi. Nog nooit had zo'n jonge speler een grandslamtoernooi gewonnen. Op een toernooi in Nijmegen won hij van de Britse routinier Martin Adams. De twee gooiden zo uitzonderlijk goed dat spelers uit de kleedkamer kwamen om live te zien of het waar was wat ze op tv zagen. 'Veel mooier zal darts niet worden', constateerde het blad Grand Slam Darts Magazine verrukt.

Toch liet de doorbraak nog jaren op zich wachten. Stompé mocht hem dan een vervelend mannetje vinden, de grote jongens brachten Van Gerwen van de wijs met hun opmerkingen en vertragingstactieken. In partijen die hem makkelijk afgingen verslapte zijn concentratie, waarna hij alsnog verloor. Geregeld stonden de tranen in zijn ogen.

Hij ging een paar dagen per week tegelzetten, keerde terug naar de jeugd, trainde keihard en speelde veel toernooien. Niets hield hem tegen. Nadat hij een schuiver had gemaakt met zijn brommer, speelde hij met pijnstillers. Vijf jaar later maakte hij gelouterd zijn rentree in het profcircuit.

Het lijkt een eeuwigheid geleden. Tegenwoordig is het Van Gerwen die tegenstanders uit hun spel haalt en met zijn berendans hun verlies erin wrijft. Het publiek vindt het prachtig. 'Winnen! Wat is er mooier dan dat? En dan zo hard en vernederend mogelijk', zei hij tegen De Telegraaf.

Hebbes

Toen Van Gerwen weer eens uitbundig juichte, gaf veertienvoudig wereldkampioen Phil Taylor hem een zetje en zei: 'Niet meer doen, zo juichen.' Van Gerwen was niet onder de indruk. 'Ik zei 'oprotten, lul' en dacht: hij irriteert zich dood. Hebbes.'

Van Gerwen heeft tot nu toe 5,4 miljoen pond aan prijzengeld bij elkaar gegooid volgens de internationale dartsbond PDC, omgerekend meer dan 6 miljoen euro. Alleen Taylor verdiende meer: 8,3 miljoen euro. Taylor is bijna dertig jaar ouder en gaat na dit WK met pensioen.

7 miljoen

En dan zijn er nog de sponsorcontracten en demonstratiepotjes waaraan hij goed verdient. Ook heeft Van Gerwen zijn eigen merkspullen. Een gesigneerde foto kost 23,65 euro, het officiële gifgroene spelersshirt 59 euro, een set wedstrijdpijlen 96 euro. Het zakenblad Quote schat zijn vermogen op 7 miljoen euro.

Misschien dat Van Gerwen daarom zijn imago van doodgewone jongen zo koestert. 'Hij is een van ons', zeggen zijn fans. 'Ik ben ook maar gewoon een boer', zei de wereldkampioen in januari van dit jaar tegen zijn juichende dorpsgenoten tijdens de huldiging in Vlijmen.

Wat Van Gerwen, sinds augustus vader van dochter Zoë, zeggen wil: hij moet er ook hard voor werken en veel voor laten. Het dartscircus trekt de hele wereld over, Van Gerwen speelt tientallen toernooien per jaar. Volgens zijn biograaf is hij driehonderd dagen per jaar op pad. In zijn eigen woorden: hij werkt zich het hele jaar de tering.

Dus voor hem geen bier en baco's, waarvan in de hallen waar hij dart hectoliters worden geconsumeerd. Hij drinkt liever wijn, maar niet op het podium. Een oud-teamgenoot relativeerde dat tijdens het afgelopen WK en zei in het Brabants Dagblad dat Van Gerwen vooraf en in de pauzes 'best iets sterks' zal drinken. 'Voor darters is dat dé manier om die tunnelvisie te krijgen, om je compleet af te sluiten voor die heksenketel daar.'

Verzoeken om interviews honoreert het Engelse kantoor dat zijn zaken behartigt sporadisch. Aan de biografie, die onder een schuilnaam is geschreven, werkte hij niet mee.

Kopschuw

De affaire met een Engelse vrouw die hem een loer draaide, zal hem kopschuw hebben gemaakt. Tijdens een toernooi in Engeland had hij geprobeerd een 24-jarige alleenstaande moeder te versieren. Zij hield hem aan het lijntje en liep naar de sensatiekrant The Sun, die groot uitpakte onder de kop 'The lying Dutchman' en nietsverhullende sms'jes van Van Gerwen afdrukte. Hij was toen nog geen jaar getrouwd met zijn jeugdliefde, kapper Daphne Govers. Die had hij ontmoet op een feestje in een café. Via haar moeder had hij haar telefoonnummer bemachtigd.

Stoïcijns, in hoog tempo en met griezelige precisie gooit Van Gerwen zijn pijltjes. Fouten van tegenstanders straft hij genadeloos af. Als het erop aankomt, lijkt hij wel computergestuurd en gooit hij 180 op commando, de hoogste score per beurt. De grond in de kolkende dartsarena mag trillen, het joelende publiek mag de commentator overstemmen, Mighty Mike blijft in alle hysterie zichzelf. Zonder opsmuk, geen tatoeages, geen felgekleurde hanenkam, Michael is Michael.

De juichkreten in de Engelse pers klinken als klaroenstoten. Die heeft het over een onverslaanbare combinatie van goddelijk talent en intimiderende mentale kracht en een darter die het vakje van de triple 20 behandelt als zijn persoonlijke voodoopop.

Ook de Nederlands pers is euforisch en roemt de 'groene sloopkogel', de 'genadeloze allesverslinder' en de 'kale geweldenaar'. The New York Times vergeleek hem met de basketballer Michael Jordan, hoger kan een sporter niet reiken in de VS.

Psychologische begeleiding, vaste rituelen, bijgeloof - Van Gerwen haalt zijn schouders erover op. Hij heeft een paar mensen die alles voor hem regelen en gooit zijn pijltjes. Zijn rechterhand bepoederen met magnesium voor een betere grip? Hij gooit net zo lief met zweethanden.

Het enige ritueel dat hij erop nahoudt is de muziek als hij opkomt: het opzwepende Seven Nation Army van The White Stripes, dat begint met een verwoestende bas. Eerste zin: 'I'm gonna fight 'em all.' Van Gerwen is een winnaar. Darts, monopoly, yahtzee, pokeren, hij moet winnen. In zijn jeugd wilde hij nog weleens het monopolybord omkieperen als hij dreigde te verliezen.

'Darten is niet nadenken, maar gewoon doen. Te veel nadenken haalt je uit balans', zegt voormalig topdarter Marco Tak in Van Gerwens biografie. 'Volgens mij ramt hij ze er gewoon in.'