Goed voetbal van Feyenoord is geen nieuws meer. Ook Elfsborg wordt opgerold

Het is al bijna geen nieuws meer: goed voetbal van Feyenoord. Het is haast de standaard onder trainer Arne Slot. Aanstekelijk spel, naar voren gericht, uitgevoerd met fantasie en flair, met plezier en passie, tot het einde toe. Met backs die telkens mee naar voren denderen en buitenspelers die hun man opzoeken, uitdagen en passeren. Met dynamische duo’s. De Colombiaanse linksbuiten Luis Sinisterra met Tyrell Malacia bijvoorbeeld, de linksback die binnenkort zal debuteren in Oranje.

Een andere mogelijke international, doelman Justin Bijlow, begaat in de slotfase op deze onderhoudende avond een domme overtreding op invaller Ndione, die hem de rode kaart kost. Het drukt de pret nauwelijks. Verder zoekt Feyenoord een spits, want Bryan Linssen is vooral een allrounder, al klinkt dat nu vreemd: in de laatste vier duels is vijftien keer gescoord.

Voetbal is zo’n mooi spel, als de vonk overspringt van de tribune naar het veld en andersom. Je wilt bijna zelf het veld inlopen, zo aantrekkelijk oogt het voetbal, zoveel plezier legt het elftal op het gras. Zo mooi zijn ook de doelpunten op deze kille avond.

Neem de 4-0, kort na rust. Hoe Marcus Pedersen uit Noorwegen oprukt over de flank, voor de zoveelste keer, op volle snelheid. Hoe hij de bal hoog en met effect voorzet naar de tweede paal, hoe Luis Sinisterra zich weer losmaakt en de bal vallend inkopt. Het regent bier, van tientallen supporters die hun vreugde de vrije loop laten. Ja, het zal wel, dat de tegenstander weinig voorstelt, maar het blijft een prachtig doelpunt. Er zijn talloze elftallen die nooit een prachtig doelpunt maken, wie de tegenstander ook is.

Zomerhit

Feest dus. ‘Que si que no, Luis Sinisterra’, zingt het legioen, als variatie op de zomerhit van Jody Bernal. Aandoenlijk is het publiek, of indrukwekkend, en soms intimiderend. Iedereen weet van het wangedrag nu en dan en de uitwassen. Maar op avonden als deze, als de toekomst glimlacht naar de club, is het fijn in de Kuip, hoe gedateerd het stadion ook moge zijn. En het mooie is: het maakt de supporters in feite niet zo veel uit in welke Europese competitie Feyenoord verschijnt. Conference League? Nou en, dan juichen ze toch voor de Conference League.

De Conference League is een nieuwe uitvinding van de Uefa, om nog meer wedstrijden te laten spelen, om nog meer clubs de geneugten van Europees voetbal te laten proeven. Drie voorronden zijn nodig om Feyenoord naar het hoofdtoernooi te brengen, al is er volgende week nog een uitwedstrijd in Zweden. FC Drita uit Kosovo, de moeilijkste tegenstander is gebleken, Luzern uit Zwitserland en Elfsborg.

Het volk zat anderhalf jaar opgehokt door corona en is los tijdens Europese duels. Voor tweederde mag het stadion gevuld, en op veel plekken zitten de mensen dicht bij elkaar, al zijn ze iets meer verspreid dan een week eerder tegen Luzern. De situatie wekt sowieso afgunst en frustratie in andere sectoren, waar weinig tot niets mogelijk is. Het beleid is niet uit te leggen, al zeggen ze in het voetbal dat het simpel is: de mensen zitten geplaceerd, al springen ze op van hun stoel, omhelzen ze elkaar na een doelpunt of schreeuwen ze aerosolen in de rondte. Daarbij zijn ze gevaccineerd of getest en toonden eerdere experimenten van Fieldlabs in het voetbal aan dat het aantal besmettingen bij wedstrijden in de buitenlucht gering is.

Feest in de Kuip

Hoe het ook zij: het is een feest donderdag. Feyenoord gaat meedoen aan de Conference League, wat naar schatting bruto minimaal zeven miljoen zal opleveren, waarvan drie miljoen startpremie. Daar moeten dan wel alle kosten vanaf, waartoe ook de stapeling van boetes. Feyenoord moet al 36 duizend euro aftikken voor het bezet houden van gangpaden op de tribunes. Donderdag ontsteken aanhangers achter het doel een imposant vuurwerk, met dikke rookpluimen tot gevolg. Feyenoord stelt ook al grote vangnetten op langs de tribunes, bij Europese duels.

Nee, Elfsborg is bepaald geen indrukwekkend elftal. Vierde in de Zweedse competitie, met talloze onbekenden, met namen die passen in een meeslepend kinderboek, variërend van Per Frick tot Jeppe Okkels. Hoewel ze dat in Zweden ook zullen hebben gedacht over de meeste Feyenoorders. Maar Sinisterra zullen ze wel een tijdje onthouden nu. De Colombiaan, die het niveau van voor zijn gescheurde knieband weer te pakken heeft, opent het bal met een krachtige kopbal na een voorzet van Toornstra. Jahanbakhsh, na een lage vrije trap van Toornstra, en nog eens Sinisterra, na een solo, zorgen voor de ruststand.

Sinisterra met zijn tweede kopbal en Linssen, van dichtbij, voeren de score op naar 5-0. Het volk is gul met applaus.