Nieuwszwemmen

Gelukkig is er nog een serieuze zwemcompetitie in dit jaar zonder Spelen

Zwemmen in dollars was het Dagobert Duck-achtige imago van de International Swimming League, toen de serie vorig jaar werd opgezet. Bij de tweede editie van de ISL is er iets belangrijkers dan de 4 miljoen dollar prijzengeld. Dat is competitie, serieuze strijd, tussen de besten ter wereld.

John Volkers
Kira Toussaint in actie bij  kortebaanwedstrijden in Glasgow in december 2019. Beeld Getty Images
Kira Toussaint in actie bij kortebaanwedstrijden in Glasgow in december 2019.Beeld Getty Images

‘Het is waarschijnlijk de enige keer dat de top elkaar nog treft voor het begin van de Olympische Spelen van Tokio van volgend jaar. Het is echt een luxe, dat we zoiets nog kunnen beleven’, liet rugslagtopper Kira Toussaint zondag vanuit haar ‘zwembubbel’ in Hongarije weten.

Er zijn 320 zwemmers afgereisd naar Boedapest, zo langzamerhand de zwemhoofdstad van de wereld, waar aan de boorden van de Donau het fenomenale Dunazwemstadion staat. Daar wordt tot 22 november zes weekeinden van zwemraces gehouden. Vrijdag ging het spektakel van start. In een leeg stadion, maar wel met een virtueel publiek via vele camera’s, zelfs een 360 graden camera voor beelden van achter de schermen.

Het financiële pronkstuk van de Oekraïense miljardair Konstantin Grigorisjin is de enige competitie van allure in coronajaar 2020, waar het uitstel van de Olympische Zomerspelen voor een doelloos zwembestaan zorgde. Het was trainen, gezond blijven, trainen, coronagolf temmen en nog eens trainen, tot alsnog de ISL werd vastgesteld. De reis van stad naar stad bleef uit. Gold Coast in Australië trok zich terug als zwemstad, waarna Boedapest gretig als zo vaak de vinger opstak.

Om in het Duna wekenlang races te kunnen zwemmen en op topniveau te kunnen blijven trainen zijn strenge voorzorgsmaatregelen getroffen, bekend van protocollen uit de Tour de France en uit voetbalcompetities als de Champions League. Niemand mag uit de bubbel van de ISL.

Kira Toussaint, zondagmiddag via de telefoon: ‘Ik deed net een minuut geleden mijn coronatest. Het is al mijn derde. De eerste acht dagen geleden, bij aankomst. Twee dagen later was er weer een test en nu dan, vlak voor mijn eerste races voor mijn Britse zwemteam London Roar. Zo wordt onze gezondheid in de gaten gehouden. Dat we zo vroeg zijn gearriveerd, is bedoeld om die bubbel te kunnen creëren. Dan kun je niet op het laatste moment komen invliegen. Ik vloog heen met drie Nederlandse zwemsters en een zwemmer. Pas na aankomst ging ik op in de bubbel van de London Roar, mijn clubteam.’

Femke Heemskerk bleef op het moment van vertrek achter in Nederland. Zij zwemt voor Energy Standard, het winnende clubteam van vorig jaar, maar zij had een positieve covidtest. Heemskerk zal op later naar Boedapest vertrekken.

Toussaint prijst de omstandigheden waarin zij verkeert. Er zijn twee hotels op het Margaretheneiland, midden in de stroom van de Donau, gereserveerd voor de tien zwemploegen, van telkens zestien mannen en zestien vrouwen. In busjes worden ze naar het stadion vervoerd. In de trainingen (voor Toussaint met een Britse coach, Melanie Marshall, red.) zijn het telkens de clubteams die een tijd krijgen toegewezen, in een van de vier zwembaden die het gigantische Duna-complex telt. Voor het eten bestaan ook strikte tijden. Zomaar een dinerzaal binnenlopen is verboden.

De teams zijn zeer internationaal. Toussaint stapte in de zomer over van Team Iron, de ploeg van de Hongaarse alleskunner Katinka Hosszu, naar het Britse collectief van Adam Peaty, de wereldrecordhouder op de schoolslag. Veel van de kracht van dat team lag op de schouders van zeven Australiërs, maar die mochten ten langen leste hun land niet verlaten. Nu zwemt Toussaint in een ploeg met twee Duitsers, een Griek, twee Fransen, een Canadees, een Amerikaan, ‘en o ja, een Jamaicaanse die hier in het hotel net voorbij loopt’, mummelt de Amsterdamse vanachter het verplichte mondkapje.

Als haar wordt gevraagd welke rugslagnummers zij gaat zwemmen, schiet Toussaint plots in het standje voetbaltrainer. Daar kan ze deze middag, enkele uren voor het treffen met DC Trident, Aqua Centurions en Team Iron niets over zeggen. Of ze nou 50, 100 of 200 rug zwemt, geen woord komt over de lippen. Ze heeft zondag in Hongarije Ranomi Kromowidjojo van Team Iron al even geplaagd door iets raadselachtigs over de opstelling van Roar door te geven. Het is zand in de ogen strooien. ‘Maar dat is iets heel leuks aan dit type van zwemmen. De teamtactiek’, aldus Toussaint.

Het klapstuk van de competitie is de ‘skins’. Dat is van acht naar vier naar twee finalisten, een afvalrace, waarin Kromowidjojo vorig jaar excelleerde. Toussaint: ‘Die duels waren vorig jaar per definitie vrijeslagnummers. Nu mag er gekozen worden door de winnaar van de 4 x 100 meter wisselslag welke slag, rug, vlinder, school of crawl, er gekozen gaat worden voor die skins.’

De wedstrijden zijn in 140 landen te zien op sportzenders. In Engeland zendt de BBC de twee uur met London Roar uit. Toussaint: ‘Helaas is het in Nederland niet te zien. Geen zender heeft de uitzendrechten.’

Wilt u belangrijke informatie delen met de Volkskrant?

Tip hier onze journalisten


Op alle verhalen van de Volkskrant rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright @volkskrant.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden