Geboren verleidster gaf schaatsen uitstraling

Haar knieën behoorden niet tot de lichaamsdelen waar Anni Friesinger graag de aandacht op vestigde, maar gisteren kon ze niet anders. Friesinger maakte bekend dat ze moet stoppen met schaatsen. Ze is onvoldoende hersteld van een zware knie-operatie, afgelopen maart, om topsport te kunnen bedrijven. Ze had het liefst afscheid willen nemen bij de WK afstanden in het Zuid-Duitse Inzell, waar ze leerde schaatsen.

Met het afscheid van de 33-jarige Friesinger verliest het schaatsen een glamourkampioene. Ze bracht erotiek in het zompige Duitse vrouwenschaatsen, via sensuele fotoreportages waarin ze schaars gekleed haar ronde vormen en sierlijke naveltattoo etaleerde.

De suggestieve blootfoto’s maakten Friesinger in Duitsland beroemder dan de sport die ze beoefende. Ze ging prat op haar verleidingskunst en liet keer op keer blijken dat zij het spel tot in de puntjes beheerste. ‘Er is geen tepel te zien’, zei ze als ze werd aangesproken op de foto’s.

Friesinger vond navolging in Nederland, waar schaatssters als Marianne Timmer haar voorbeeld volgden. Ook aartsrivale Claudia Pechstein, die niet als gracieus bekend staat, koos het pad van de glamourfotografie.

De Beierse schaatsster, die vorig jaar met de Friese ex-kampioen Ids Postma trouwde, groeide op met ijs. Ze is de dochter van de Duitse schaatser Georg Friesinger en de Poolse schaatsster Janina Korowicka, die elkaar in 1973 leerden kennen bij de WK junioren in Assen.

Haar vader gaf schaatsles in Inzell. Na zijn vroegtijdige overlijden, toen Anni 9 jaar oud was, bleef ze verzot op deze sport. Onder leiding van trainer Marcus Eicher, die zich over haar ontfermde als een tweede vader, kwam haar talent echt tot wasdom.

Friesinger had een verfrissende uitwerking op het Duitse schaatsen, dat een kwalijke reputatie had overhouden aan de successen uit de DDR-jaren. Doping van staatswege was gangbaar, ook al hebben de schaatskampioenen nooit toegegeven dat zij verboden middelen gebruikten. Friesinger had als bergmeisje uit Beieren een onbesmet verleden en een gouden toekomst.

Friesinger blonk vooral uit op de 1500 meter, de afstand waarop ze zesmaal wereldkampioen en eenmaal olympisch kampioen werd. Maar ze liet zich ook gelden op andere gebieden. Ze werd wereldkampioen sprint (1x) en allround (3x). En ze veroverde individuele titels op alle afstanden behalve de 500 meter: 15 in totaal.

Friesinger kende ook tegenslag. Vooral de Olympische Spelen van Salt Lake City (2002) verliepen teleurstellend. Ze werd vanwege haar dominantie in de aanloop naar die Spelen in staat geacht vijf gouden medailles te winnen. Ze bleef steken op één hoofdprijs, vooral door de psychologische oorlogsvoering in het Duitse kamp. Friesinger en Pechstein stonden op voet van oorlog met elkaar. De voormalige Oost-Duitse maakte in het olympische onderkomen aan de lopende band denigrerende opmerkingen over haar teamgenoot. Friesinger kon de kwaadsprekerij door de dunne kamerwandjes horen.

De Duitse pers smulde van de ruzie. Een ‘Zickenduell’ werd het genoemd, een kattengevecht. Friesinger bezweek onder de druk, terwijl Pechstein juist opbloeide. Zij won tweemaal goud in Salt Lake City en verklaarde later dat de ruzie beide schaatssters een fortuin aan sponsorinkomsten had opgeleverd. Ze waren in een klap beroemd in Duitsland.

Friesinger won nadien nog veel, maar stelde bij de Olympische Spelen teleur. In 2006 en 2010 veroverde ze alleen goud op de ploegenachtervolging.

In Vancouver, afgelopen februari, kwam ze in de halve finale uit pure vermoeidheid ten val. Ze legde de laatste meters glijdend af op haar buik, terwijl ze een wanhopig soort zwemslag maakte. Doordat ze op de finishlijn een been naar voren zwiepte, plaatste Duitsland zich voor de finale. Daarin stelden drie andere vrouwen het derde goud voor Friesinger veilig.

Die buikschuiver blijkt nu haar laatste daad als schaatsster te zijn. Het was misschien niet zo elegant als Friesinger had gehoopt, maar ze wist wel alle ogen op haar lichaam gericht. Dat had ze graag.

Mark van Driel