Een wereldkampioen onwaardig

JOHANNESBURG De 83ste minuut van Italië - Nieuw-Zeeland is aangebroken als zich het droevigste beeld van de wedstrijd aandient. Fabio Cannavaro (36), wereldkampioen, jarenlang een grootheid als verdediger en aanvoerder van de Squadra Azzurra, wordt uitgekapt door ene Chris Wood, een 18-jarige bonkige spits die zijn geld verdient bij West Bromwich Albion.

Vanaf de grond ziet de Italiaan, de ogen in ontzetting wijd opengesperd, opgelucht toe hoe de hem volstrekt onbekende aanvaller de kans verkwist. De wereldkampioen, thans volgens de FIFA de nummer 5 van de wereld, ontsnapt tegen de nummer 78 van diezelfde lijst, een gezelschap voetballers dat zich met ‘kiwi’s’ laat aanspreken.

Het publiek in stadion Mbombela in Nelspruit is getuige van een ongelovige klungelshow van wéér een zogenaamde Europese voetbalgrootmacht. Italië heeft voor de tweede keer gevoetbald en schaamt zich voor het verlies van weer twee punten na de eerdere remise tegen Paraguay (1-1) in poule F, bepaald niet de sterkst bezette WK-groep. Uitschakeling dreigt als in het slotduel niet wordt gewonnen van Slowakije.

Ook Nieuw-Zeeland speelt voor de tweede keer gelijk en heeft nu al twee punten meer behaald dan het ooit had verwacht. Één keer eerder, in 1982, waren ze erbij, de All-Whites. Het werd een helletocht. Schotland (5-2), Sovjet-Unie (3-0) en Brazilië (4-0) lieten geen spaan heel van het land dat niet thuishoorde op de voetbalkaart.

En nu is Nieuw-Zeeland dus terug om een andere indruk achter te laten. Na het gelijkspel tegen Slowakije (1-1, met een gelijkmaker in blessuretijd) en dezelfde score tegen Italië moet het laatste groepsduel, op 24 juni tegen Paraguay, uitsluitsel geven over de vraag of het team van coach Ricki Herbert zelfs nóg een rondje mag meedoen, misschien tegen Nederland.

Dat lijkt een vrij onwaarschijnlijk scenario, al mag niets worden uitgesloten. Datzelfde geldt voor Italië dat in 1982 wereldkampioen werd, nadat de ploeg van bondscoach Enzo Bearzot in de groepsfase drie keer gelijk had gespeeld; tegen Polen (0-0), Peru (1-1) en tegen Kameroen (1-1).

Eenmaal de schaamte van de remise tegen Nieuw-Zeeland voorbij, zullen de spelers en coach Marcello Lippi benadrukken dat het land dus wel wat gewend is op het gebied van ontsnappingstechnieken. Al blijft een uitspraak van middenvelder Daniele de Rossi, in aanloop naar het duel van zondag, door het hoofd spoken.

Zo zei De Rossi: ‘Als wij niet door de groep komen, zou dat hetzelfde zijn als Nieuw-Zeeland niet door de eerste ronde kwam van het WK rugby.’

Als er in het kamp van Oranje is gekeken naar de wedstrijden van Italië, zal met verbazing zijn kennis genomen van het verval bij de wereldkampioen. In 2006 stond er een ploeg die alle negatieve publiciteit over het gokschandaal in de Serie A trachtte te verdringen en zich in Duitsland als hecht collectief presenteerde.

Steeds andere doelpuntenmakers loodsten het team naar de finale in Berlijn, die na strafschoppen werd gewonnen van Frankrijk. Lippi, de coach die het land destijds kampioen maakte en de regie in 2008 na een afwezigheid van twee jaar weer overnam van de onervaren Roberto Donadoni, heeft nu een selectie die weinig zelfvertrouwen uitstraalt.

Helemaal onverwacht kwam de remise tegen Nieuw-Zeeland dan ook niet. Een jaar geleden ontmoetten beide landen elkaar in Pretoria, als warming-up voor de Confederations Cup. Toen nam Nieuw-Zeeland twee keer brutaal de leiding om uiteindelijk met 4-2 te verliezen.

Nu moest Italië het doen zonder zijn door een hernia gevelde doelman Buffon, die net als tegen Paraguay werd vervangen door Marchetti. Op de plaats van de nog altijd niet van een kuitblessure herstelde vormgever Pirlo speelde opnieuw Montolivo. Een leuke speler, maar geen Pirlo.

En zo kon het gebeuren dat ene Shane Smeltz van Gold Coast United de wereldkampioen al na zeven minuten in verlegenheid bracht. Cannavaro liet de bal van zijn dijbeen glijden, waarna de 28-jarige spits van Nieuw-Zeeland, in buitenspelpositie, kon toeslaan.

Italië leek de schade te repareren toen Iaquinta na 29 minuten een door De Rossi verdiende strafschop benutte. Maar meer dan dat wist de ploeg niet te produceren. Dat was wel erg povertjes allemaal, een wereldkampioen onwaardig.