Droomdebuut dankzij San Marco

AC Milan-spits Sjevtsjenko was bij zijn eerste club Dynamo Kiev al ongrijpbaar voor PSV, weet Ernest Faber uit ervaring. Soms zou de 33-jarige verdediger zijn oude ambacht weer willen uitoefenen, zoals morgenavond als zijn voormalige ploeg een 2-0 achterstand tegen AC Milan tracht te repareren. In gedachten keert Faber vooral terug naar zijn debuut in de Champions League, toen het legendarische Milan op bezoek kwam.

Op 9 december 1992 kampte PSV met diverse blessures, waardoor de onbekende Raymond Beerens als rechtsback moest spelen en een 21-jarige voorstopper tegenover de beste spits ter wereld werd gezet. Faber was al een keer ingevallen tegen FC Porto, maar tegen het AC Milan van Gullit, Rijkaard en Van Basten had hij voor het eerst een basisplaats in de Champions League.

Een mooiere uitdaging kon hij niet bedenken, vertelt Faber op de Herdgang, nadat hij met oud-teamgenoot Gerald Vanenburg de jeugd van PSV heeft getraind. ‘Ik had geen tijd om na te denken. Trainer Hans Westerhof zei alleen: je geeft Van Basten geen millimeter ruimte.’

Faber, met een ironisch lachje: ‘Nou, dat heb ik geprobeerd en dat ging me niet slecht af. Marco heeft die avond in elk geval niet gescoord. Er is wel eens gesuggereerd dat ik Van Basten flink heb geschopt. Dat viel wel mee. Ik pakte hem hard aan, maar Van Basten was in Italië wel wat gewend.’

Faber besefte niet dat ‘San Marco’ in Eindhoven al aan zijn afscheidstournee was begonnen. Hij ontdekte bij de huidige bondscoach nog geen sporen van slijtage. ‘Ook al was Van Basten niet meer honderd procent, hij was nog steeds een wereldspits. Ik heb die wedstrijd in een roes beleefd. Het was mijn opdracht hem kort te dekken. Maar AC Milan was feilloos in balans. Die ploeg was een machine.’

Niet Van Basten maar voorstopper Costacurta meldde zich bij Faber om zijn shirt te ruilen. ‘Het verraderlijke van Van Basten was dat hij je op het veld ijskoud negeerde. Ik kreeg geen contact met hem, hij deed net of ik niet bestond. Het was ook zijn manier om de scheidsrechter te bespelen en die muskiet in zijn nek onschadelijk te maken. Dat gevoel gaf Marco je. Ik sla hem nog altijd hoger aan dan Sjevtsjenko, Van Basten was de meest complete spits.’

Geruisloos schoof AC Milan PSV aan de kant door treffers van Rijkaard en Simone. ‘Al maakte Romario nog een wereldgoal’, zegt Faber. ‘Maar PSV was destijds geen collectief. Nu is iedereen bereid in dienst van een ander spelen. In mijn laatste seizoen was er veel onrust bij PSV, omdat spelers als Robben en Kezman met transfers bezig waren. Dat leidde tot spanning in de kleedkamer. Nu heeft iedereen hetzelfde doel en dat zie je terug in de resultaten.’

Op 39-jarige leeftijd maakt Costacurta nog steeds deel uit van de selectie van Milan. De gedachte dat ook hij nog op topniveau had kunnen voetballen, stemt Faber soms weemoedig. ‘Ik had het moeilijk na mijn afscheid vorig jaar. Zeker als iedereen in het stadion tegen me zei: daar had je nog tussen kunnen lopen, Ernest. Toch ben ik nooit thuis gebleven. Ik heb bewust de confrontatie gezocht, waardoor ik mijn gedwongen vertrek sneller kon verwerken.’

Als jeugdtrainer begon Faber aan ‘een tweede leven’ bij PSV. ‘Ik was nuchter en daarom kon ik ook genieten van mijn debuut tegen Van Basten. Die onbevangenheid probeer ik nu over te brengen op de jeugd. Die jongens dromen van het eerste. Maar de lat ligt weer hoger bij de jeugdopleiding nu PSV de halve finales van de Champions League heeft bereikt. Mijn gevoel zegt me dat het daar niet bij blijft.’