Dopingzaak zwemmer Kira Toussaint van de baan: ‘Ik wist dat ik onschuldig was’

‘Ik wist dat ik onschuldig was. Maar dat zegt iedereen die beschuldigd wordt van dopinggebruik. Waarom zouden mensen mij dan wel geloven? Dat was ik me heel goed van bewust. Maar wat kan je anders zeggen dan: ik heb ’t niet gedaan’, zo reageerde zwemster Kira Toussaint dinsdag, toen zij kon openbaren dat de wereldzwembond Fina de dopingzaak tegen haar per direct had ingetrokken. Dat ze onschuldig was.

Ze zou die dag naar Lausanne zijn gevlogen, in het gezelschap van haar jurist, Michiel van Dijk, met antidopingdeskundige Douwe de Boer en met een vertegenwoordiger van de nationale zwembond, de KNZB. De tickets waren gekocht, maar werden niet gebruikt, want de zaak – Toussaint zou het astmamedicijn tulobuterol hebben gebruikt – werd geseponeerd.

Rugslagkampioene Toussaint, bij een controle bij de wereldbeker kortebaan in Peking, ‘positief’ verklaard, is scherp op de juiste formulering: ‘Het is geen vrijspraak, hè. Want er is geen zaak geweest.’

Valspositief

Het Chinese dopinglab maakte een fout bij de controle van de urine van de Nederlandse zwemster die een lijst van gebruikte middelen (‘zelfs een pilletje vitamine C zet je daar op’) had ingeleverd. Er werden in Peking sporen van het verboden tulobuterol gevonden. Nader onderzoek, gedaan door de specialisten uit het team van Toussaint, leerde dat sprake was van een nooit eerder vertoonde ‘valspositieve’ test die werd veroorzaakt door een andere, volledig toegestane medicatie die de Amsterdamse sportvrouw gebruikte. Welk middel, dat wil ze niet zeggen. Medicijngebruik is privé, meent zij. Ook dat van een topsporter.

Toen het antidopingagentschap Wada de urine van Toussaint door de Chinezen liet hertesten, met een andere methode, bleek dat de eerdere resultaten niet klopten. ‘Er is dus nooit tulobuterol in mijn monsters aangetroffen’, schreef zij dinsdag in een eigenhandig opgesteld persbericht dat door de KNZB naar buiten werd gebracht.

In het Sloterparkbad wordt Toussaint dinsdagmiddag na de training door zwemouders geknuffeld. Het nieuws is snel rondgegaan dat het geliefde meisje van De Dolfijn, de dochter van olympisch rugslagkampioen Jolanda de Rover, inderdaad de onschuld zelve is gebleken. Ze leek het eerste, serieuze dopinggeval uit de Nederlandse zwemgeschiedenis te zijn. Het bleek anders te zitten.

Motivatie

De pijn is er nog wel. Ze moest zich in december terugtrekken voor de WK kortebaan in Hangzhou, een stad in China. ‘Ik stond eerste en derde op de ranglijst voor mijn afstanden. Ik heb nog nooit een WK-finale gezwommen. En ik ben dus ook nog nooit wereldkampioen geweest.’ Dat had, met enig fortuin, gekund met de estafetteploegen van Nederland die door Kromowidjojo en Heemskerk naar medailles werden gesleurd.

Tot half februari had Toussaint slapeloze nachten en trainingen zonder motivatie. Ze zag zelfs haar gewicht toenemen. Dat alles is achter de rug, sinds zij op een trainingskamp in Oman besloot weer toegewijd te zijn. En toen moest haar onschuldverklaring uit Zwitserland nog arriveren.