De supporters blijven fier op hún Ludo

Vakantiegangers uit Kortrijk hadden daar maandag met een balpen, nota bene geleend aan de toog, 'En hier stopt het' aan toegevoegd. Maar die kwajongensstreek werd door de stamgasten van Ludo's café niet op prijs gesteld.

'Het is nu gedaan, ja', mompelt uitbater Aloïs Stevens, supporter van het eerste uur. 'Maar dat doek laten we hangen totdat hij terug is in Kasterlee. Hij moet het gezien hebben. We zijn nog altijd fier op onze Ludo.'

Zelfs gisteren heeft Stevens nog verschillende Proficiat Ludo-stickers verkocht, à honderd frank per stuk. De dopingaffaire is het gesprek van de dag, maar niemand valt de beroemde dorpsgenoot af. Boven de ingang van de plaatselijke supermarkt hangt nog immer het jolige spandoek: 'Proficiat Kale Knikker.'

Aan de bar van De Druif zwalken de supporters tussen verdriet, woede en ongeloof. 'Ze hebben niets bij 'm gevonden, niet tijdens het kampioenschap van België en ook niet in de Tour. Hij is gewoon geflikt', verzucht Jan Geenen.

Ludo Dierckxsens, de nieuwe wielervedette van Vlaanderen die vijf jaar geleden nog pistoolschilder bij DAF was, hún sportheld, is erin geluisd, vinden zijn grootste fans. De leiding van de Lampre-Daikinploeg zocht een zondebok en vond Ludo. Vorige maand nog was de ploeg doelwit van een serie huiszoekingen, nadat in een vuilnisbak dopingresten waren gevonden. Cafébaas Stevens: 'De ploegleiding wil een clean imago ophouden, zo van: daar willen we niets mee te maken hebben. Maar ze hebben een onschuldige gepakt. Ze proberen d'n Ludo alles in de schoenen te schuiven.'

Een middeltje tegen kniepijn heeft de volksheld uit de Kempen de das omgedaan. Het moet niet gekker worden, zegt François Buyens hoofdschuddend: 'Als je een asprootje tegen de hoofdpijn pakt, is dat dan ook drugsgebruik?'

Geenen heeft de gekwetste knie van Ludo nog gezien, toen hij de Tour-etappes in Metz en Thionville bezocht. 'Er zat zo'n gat in zijn knie. Je zag het been zo zitten. Daar hebben we nog een foto van.'

Stevens: 'Hij had beter gezwegen.'

Eerlijkheid loont niet in de Tour, schampert Staf Vanaerden. 'Kijk naar Virenque. Die is gepakt op doping, maar ontkent glashard. En hij rijdt nog steeds rond.'

De supporters nemen nog maar eens een Jupiler en kijken verveeld naar de Tourbeelden op de televisie. 'De Ronde interesseert me niet meer', zegt Vanaerden. Ze zijn alleen benieuwd naar Ludo, maar die is tot dusver onbereikbaar.

Hoe anders was de stemming afgelopen donderdag, toen Dierckxsens met die onvergetelijke grijns van oor tot oor over de finish in Saint-Etienne gleed. Meer dan tien vaten zijn er in De Druif doorheen gegaan. Hun Ludo, bijna 35 jaar oud, was niet alleen kampioen van België geworden, maar won ook nog eens een Touretappe. Een droom was werkelijkheid geworden, niet alleen van de voormalige fabrieksarbeider zelf, maar ook van zijn supporters.

Aanvallen en beuken tot al z'n tegenstanders door de knieën gaan, dat is het handelsmerk van de Vlaamse laatbloeier. Beresterk, eerlijk en geen kapsones, vooral geen kapsones. Iemand die ook nog eens een pintje meedrinkt, zijn supporters dragen hem op handen. Geenen: 'Als 'ie van een koers binnenkomt, pakt 'ie een Leffe of een Trappist en schuift bij de mensen aan. Het is een echte volksmens.'

Aan de muur van het café hangt nog steeds de intekenlijst voor de busreis naar Parijs. Het had komende zondag een groot feest moeten worden. De supporters zouden hun held toejuichen in de Franse hoofdstad. Ruim 25 hadden er al ingeschreven, een grote groep zou met eigen vervoer gaan.

Dat feest is in het water gevallen. 'Spijtig', vindt Stevens dat. Maar hij zal Ludo toch als een held binnenhalen. Er zit genoeg Leffe in het vat. 'Als je eerlijk bent, word je gestraft. Maar Ludo moet weten dat wij hem niet afvallen, nooit.'